نشریه معتبر امريكايي «فارین افیرز» که مقالات و گزارش های مهمی را در حوزه علوم سیاسی منتشر می کند در گزارش تازه ای به قلم «یوال گوزانسکی» پژوهشگر مرکز مطالعات امنیت ملی اسرائیل این پرسش را مطرح می کندکه چرا ایران خواستار احداث پایگاه های دریایی در سوریه و یمن است.

به گزارش سايت روزنو،نویسنده این مطلب با ابراز نگرانی درباره افزایش نفوذ ایران در فراتر از مرزهای خود می نویسد:«در اواخر ماه نوامبر ایران در اطلاعیه ای غیر معمول اعلام کرد که برای ساخت پایگاه های دریایی در سوریه و یمن برنامه ریزی کرده است. برخی از نشریات ایران نوشتند که این اقدام می تواند ده برابر موثرتر از انرژی هسته ای ایران باشد چرا که به افزایش توان منطقه ای آن کشور منجر می شود. این اولین باری است که تهران به طور رسمی از نیت خود برای ساخت این پایگاه ها در خارج از مرزهایش سخن گفته است. داشتن پایگاه در سوریه و یمن برای ایران مهم است. یمن در مسیر حمل و نقل تنگه استراتژیک باب المندب قرار دارد که یکی از اصلی ترین ابراهه ها در جهان است و ایران با احداث پایگاه نیروی دریایی می تواند دسترسی نامحدودی به دریای سرخ داشته باشد و در موقعیت بهتری برای مقابله با تهدیدات منطقه ای متوجه از جانب  عربستان سعودی رقیب منطقه ای اش قرار گیرد. داشتن پایگاه در یمن نیز به ایران این امکان را می دهد تا بهتر از گذشته از شورشیان انصارالله پشتیبانی نماید. 

آنان در محاصره نیروهای عربستان سعودی بوده اند. به همین خاطر ایران تاکنون مجبور به تغییر مسیر حرکت ناوهایش به یمن از طریق عمان شده است. احداث یگ پایگاه از سوی ایران در یمن تا حدود زیادی مشکلات ایران در این عرصه را حل خواهد کرد. درگیری های اخیر در تنگه باب المندب اهمیت دریایی این منطقه برای ایران را برجسته کرده است انصارالله در تاریخ یکم اکتبر گذشته با موشک هایی که برخی از منابع می گویند ساخت ایران هستند یک کشتی امارات را سرنگون کرد. امارات بخشی از نیروی ائتلاف تحت رهبری عربستان است که محاصره دریایی را در اطراف یمن ایجاد کرده است. چند روز پس از آن انصارالله حمله موشکی  را به سوی ناو یو اس اس میسن امریکا نیز انجام دادند.این حمله سبب شد تا امريكا در اقدام تلافی جویانه در حمله به تاسیسات رادار دریایی انصارالله نیز شرکت کند».

این تحلیلگر اسرائیلی در ادامه در مقاله خود در فارین افیرز به مزایای احداث پایگاه دریایی ایران در سوریه می پردازد و می افزاید:«احداث پایگاه در سوریه اگر محقق شود به تقویت ساختارهای بازوی نظامی دریایی ایران منجر می شود و آن کشور تا دریای مدیترانه نیز قدرتش امتداد می یابد و تا نزدیکی سواحل اروپا حضور نظامی خواهد داشت. هم چنین متحدان تهران در لبنان، فلسطین و سوریه و حزب الله و حماس نیز می توانند علاوه بر دولت سوریه از ایران کمک دریافت نمایند. یک پایگاه دریایی در سوریه، ایران را قادر می سازد تا به طور منظم به حمل و نقل تجهیزات بپردازد و کمک ها را به حزب الله بدون وابستگی به مسیرهای زمینی و یا هوایی از طریق عراق و ترکیه برساند. در آن صورت ایران کمتر وابسته به سودان خواهد بود. اگرچه سودان زمانی بندرگاه ورودی تجهیزات ایرانی به دریای مدیترانه و افریقا بود اما اخیرا دولت آن کشور در تغییر سیاستی اشکار به عربستان سعودی نزدیک تر شده است و برای جذب سرمایه گذاری های مالی ریاض در این کشور گرسنه و فقیر به ایران پشت کرده است».

این نشریه در ادامه اشاره می کند که ایران صرفا خواستار احداث پایگاه در سوریه و یمن نیست بلکه مقام های نظامی ایران از جمله دریادار حبیب الله سیاری فرمانده نیروی دریایی ارتش ایران گفته بود که اقیانوس هند از اهمیت بالایی برای ایران برخوردار است و دسترسی به آنجا تضمین کننده امینت ایران خواهد بود.

گوزانسکی در ادامه می افزاید:«هنری کیسینجر وزیر امور خارجه پیشین امریکا به تازگی گفته بود که بزرگترین چالش برای خاورمیانه تسلط بالقوه ایران بر کل منطقه است. او گفته بود که واشنگتن باید با گسترش ارضی ایران مخالفت کند. او گفته بود که امریکا از ایران انتظار دارد که مانند یک دولت ملت رفتار کند. علاوه بر این گسترش نیروی دریایی ایران با سرعت بالا همسایگان آن کشور را نیز نگران کرده است. 

در سال ۲۰۰۹ میلادی ایران شروع به انجام عملیات مستقل در نزدیکی خلیج عدن با ادعای مبارزه با دزدان دریایی کرد و در سال ۲۰۱۱ میلادی دو کشتی را از طریق کانال سوئز در مسیر بندر لاذقیه سوریه قرار داد این اقدام دومی نگرانی منطقه ای را برانگیخت و عربستان سعودی را واداشت تا پیشنهاد تشکیل یک نیروی عربی مشترک را دهد. با این حال، به نظر می رسد اختلافات میان یازده کشور عربی به قدری بالاست که این ایده تاکنون محقق نشده است. اگر ایران مهار نشود می تواند ظرفیت های تهدید آمیز خود را برای خطوط حمل و نقل مهم در دریای خزر و اقیانوس هند گسترش دهد. به گزارش روزنو،این موضوع می تواند سبب افزایش همکاری میان اسرائیل و حهان عرب برای کاهش نفوذ ایران شود. اوباما در طول هشت سال ریاست جمهوری خود اقدام موثری برای مقابله با تهدیدات دریایی ایران انجام نداد و به همین خاطر نیروی دریایی سپاه به رویارویی با ناوهای امریکایی پرداخت. دولت ترامپ اما باید با تهدیدات متوجه از جانب ایران برخورد کند به ویژه در عرصه نیروی دریایی که ایالات متحده برتری اشکاری در مقایسه با نیروی دریایی ایران دارد. لازم است که ترامپ خطوط قرمز را به نیروی دریایی ایران یادآور شود و این اطمینان را ایجاد کند که اقدامات تهران بدون پاسخ نخواهند ماند».