محمود احمدی‌نژاد همچنان می‌تواند خبرساز باشد حتی اگر همه متحدان دیروزش بگویند او در سال 96 با ثبت نام در انتخابات خودکشی کرده و دیگر جایی در عرصه سیاسی ایران ندارد. به نظر می‌رسد خودکشی سیاسی احمدی‌نژاد را نباید چندان مورد توجه قرار داد چرا که او هربار که اظهار نظری سیاسی داشته یا سفری به شهرستان داشته کما فی السابق واکنش‌های زیادی را برانگیخته است. وقتی 1392 پاستور را ترک کرد کمتر کسی گمان می‌کرد کارنامه احمدی‌نژاد جای دفاع داشته باشد اما این روزها با وجود برخی اقدامات دولت روحانی در بعضی حوزه‌ها شاید هستند کسانی که می‌گویند صد رحمت به احمدی‌نژاد! با این حال نمی‌توان نادیده گرفت که او در هشت سال ریاست جمهوری خود پایه‌های بسیاری را کج نهاد. شاید مهمترین آن در عرصه اقتصادی خصولتی‌سازی‌هایی بود که در دولت او جا افتاد و در دولت روحانی نیز ادامه یافت تا غول‌های اقتصادی شبه دولت ظهور کنند. با این حال وقتی سال 1396 شورای نگهبان احمدی‌نژاد را رد صلاحیت کرد بسیاری منتظر واکنش‌های رئیس جمهور سابق بودند اما او تقریبا در این سال‌ها گوشه نشینی را ترجیح داده است.

دیپلماسی «نامه‌نگاری»! در جهان سیاست تازگی ندارد و شاید بتوان این نوع مدل دیپلماسی را سازنده، موثر و در عین حال قابل تامل به شمار آورد.