شاید اگر زمان به دوسال قبل بازمی‌گشت و اصلاح‌طلبان به پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ باز می‌گشتند دیگر اینگونه بدون هیچ ‌قید و شرطی از حسن روحانی حمایت نمی‌کردند. عقل امروز اصلاح‌طلبان و رصد شرایط موجود نشان داده که آنها گرچه از روحانی و دولت متبوعش حمایت می‌کنند، اما در دل به سبب حمایت بی‌چون و چرا از روحانی گلایه‌هایی دارند. پر واضح است که روحانی و دولتش مدیون حمایت‌های اصلاح‌طلبان و سرمایه اجتماعی حامی آنها است. لذا حق این بود که روحانی در این ائتلاف نانوشته در تصمیم‌گیری‌های خرد و کلان جریان اصلی حامی را مورد مشورت قرار دهد نه اینکه به سمت علی لاریجانی بچرخد و به جهت در دست داشتن ریاست مجلس که آن هم به‌واسطه اصلاح‌طلبان بوده با این جریان سیاسی ارتباط بایسته برقرار نکند. ۲ سال دیگر دولت روحانی به اتمام خواهد رسید، اما این اصلاح‌طلبان هستند که باید تا مدت‌ها بابت حمایت خود از عملکردهای دولت پاسخگو باشند. گرچه اینها حواشی است و اصل ماجرا سرمایه اجتماعی و اعتماد مردم به اصلاح‌طلبان است که از دست رفته و کمرنگ شده. به حدی که رئیس دولت اصلاحات نیز اذعان می‌کند که اگر تحول عظیمی صورت نگیرد، به توصیه من نیز مردم به پای صندوق‌های رأی نخواهند شتافت. در این شرایط حساس که اصلاح‌طلبان انتخابات سرنوشت‌ساز اسفند ۹۸ را در پیش دارند باید شوک مثبتی به جامعه وارد آید تا به نوعی ورق برگشته تا این جریان سیاسی بتواند دوباره کنش فعال خود در جامعه را از سر بگیرد. هرچند که این مهم نیز خیلی مشکل به‌نظر می‌رسد. برای بررسی وضعیت اصلاح‌طلبان در جامعه و افکار عمومی، انتخابات پیش رو، انتخابات هیات رئیسه مجلس و نحوه ورود اصلاح‌طلبان به انتخابات، با علی تاجرنیا فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت به گفت‌وگو پرداخته است که می‌خوانید.

یک کارشناس بانکی می‌گوید: امروز هر چه ضربه می‌خوریم به‌علت عملکرد عده‌ای از نمایندگان مجلس در بازه زمانی سال 1386 است. مهرماه سال 1386 به‌علت نداشتن قانون مبارزه با پولشویی در لیست سیاه FATF قرار گرفتیم؛ در حالی که لایحه این قانون در سال 1381 به مجلس رفته بود.