نقش رستم برای نخستین بار در سال ۱۹۲۳ میلادی (۱۳۰۲ خورشیدی) توسط ارنست هرتسفلد بررسی و کاوش شد.

برگی نفیس از شاهنامه‌ی فردوسی که به ۷۲۵ سال پیش بازمی‌گردد، اخیراً مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است؛ این برگ تاریخی با نگاره‌هایی از نخستین و دومین خانِ «هفت‌خوان رستم» نه‌تنها جلوه‌ای هنری از سنت نگارگری ایرانی را به نمایش می‌گذارد، بلکه بخشی از میراث ماندگار ادبی و تصویری ایران زمین را نیز زنده می‌کند.