«من تا قبل شیوع کرونا در خوابگاه دانشگاه سراسری گیلان زندگی می کردم، ما حتی نور آفتاب را هم نمیدیدیم، تمام پنجرهها با صفحههای بزرگ آلومینیومی پوشانده شده بود و یادم است بیشتر شبها فقط از صدای پشت پنجره میفهمیدم باران میآید، من همیشه احساس خفگی داشتم و خوابگاه برای من زندان ترسناکی بود که هیچوقت توان مالی برای گرفتن خانهای مستقل را هم نداشتم».
کد خبر: ۵۲۰۶۲۳ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۱/۲۳