روستانشینان سیستان و بلوچستان سالهاست از نبود آب شرب سالم و بهداشتی رنج می‌برند به طوری که این روزها ۸۱ درصد روستاهای حوزه دشتیاری و چابهار به صورت سقایی یا تانکر آبرسانی می‌شوند. مردم اینجا هر چند با فقر و تنگدستی و نبود جاده و امکانات بهداشتی و آموزشی کنار آمده‌اند ولی نبود آب شرب آنها را در تنگنای سختی قرار داده بویژه آنکه هر از چندگاهی شاهد حوادث تلخ و قربانی‌شدن جگرگوشه‌هایشان در هوتک‌ها و رودخانه‌ها هستند. اینجا "آب" ماده ای ارزش و کمیاب است و بهای گزافی دارد؛ حتی گاهی به قیمت "جان".