خبر وقف قله دماوند، بعد از داستان موقوفه‌ای كه اختیار پنج‌هزارو 600 هكتار از جنگل‌های هیركانی را به یک شخص واگذار می‌كرد، دومین شك بزرگ هفته گذشته برای دلسوزان و حامیان عرصه‌های طبیعی و انفال بود؛ خبری كه با تأیید و تكذیب‌های زیادی همراه بود؛ اما گویا واقعیت دارد. دو پلاك ثبتی منتهی به قله دماوند وقف‌نامه‌ای دارند كه اداره ثبت اسناد و املاك آمل آن را در اختیار اداره كل منابع طبیعی این شهر قرار نداده است تا كارشناسان منابع طبیعی بدانند وقف به چه دلیل و از سوی چه كسی انجام شده است. حتی كارشناسان منابع طبیعی نمی‌دانند كه آیا واحدهای سنتی موجود در وقف‌نامه‌ها مثل «كیله» و... درست تبدیل به هكتار شده‌اند یا نه. فقط آنچه مسلم است، این است كه سند دو مرتع منتهی به قله كه گویا معدنی هم در داخل آن است، به نام اوقاف به ثبت رسیده است. بهزاد غلامحسین‌زاده، كارشناس مسئول اداره منابع طبیعی آمل، اداره ثبت اسناد و املاك این شهرستان را مقصر بروز این مشكل می‌داند و خواستار رونمایی از سند موقوفه‌ای است كه مدیریت بخشی از بلندترین قله كشور را به اوقاف منتقل می‌كند. قله دماوند وقف شده است؛ وقفی حیرت‌آور كه با واكنش حقوق‌دانان هم مواجه شده و بسیاری بر این باورند كه طبق قانون، چنین وقفی از درجه اعتبار ساقط است؛ اما چه شخص یا اشخاصی بخشی از قله دماوند را وقف كرده‌اند. وقف با چه هدفی انجام شده است و چرا باید انفالی كه متعلق به عموم است، در اختیار اداره اوقاف قرار گیرد كه كار عام‌المنفعه انجام دهد. آیا ملی باقی‌ماندن این مراتع، با اهداف واقف فاصله دارد. اینها سؤالاتی است كه پاسخش را كارشناسان منابع طبیعی هم نمی‌دانند؛ چون اساسا وقف‌نامه را ندیده‌اند.