در جریان جنگ جهانی دوم، این دوربین‌های کوچک را به کبوترها می‌بستند و بعد کبوترها را رها می‌کردند تا به طور خودکار سدها عکس گرفته بشود، به خاطر اینکه کبوترها در ارتفاع خیلی پایین می‌توانستند پرواز کنند، عکس‌های تهیه شده توسط آنها حاوی جزئیات دقیق‌تری نسبت به هواپیماهای جاسوسی بودند.