درباره همایشی که شنبه گذشته با عنوان «همگرایی اصول گرایان» در محل مجتمع 13 آبان برگزار شد و طی این یک هفته تحلیل ها و تفاسیر مختلفی منتشر شده است. از ادعای تحقق وحدت به صرف چهره های منتسب به جبهه پایداری تا تکاپوی اعطای نقش آیت الله مهدوی کنی به آیت الله مصباح یزدی در این اردوگاه.
بیشتر تحلیل ها البته متوجه غیبت چهره های شاخص بود تا نشان دهند تشتتی که در موسم انتخابات در بهار 92 وجود داشت، کماکان ادامه دارد واتفاق تازه ای رخ نداده و اصول گرایان میانه رو و عمل گرا همچنان فاصله دارند.
در این میان و درتحلیل های هر دو سو اعم از اصلاح طلب و اصول گرا به این موضوع اشاره نشد که حضورو نوع موضع گیری برخی شخصیت ها که جایگاه آنان اقتضا می کند ملی و فراجناحی باشند نیز جای تامل دارد و شاخص ترین آنها حجت الاسلام سید رضا تقوی است که با همان عنوان حقوقی رییس شورای سیاست گذاری نماز جمعه شرکت کرده بود.
حتی اگر این همایش همه اصول گرایان را در بر می گرفت باز هم نمازجمعه فراتر ازیک جناح سیاسی است چه رسد به این که به یاد آوریم اضلاع دیگر اصول گرایی هم در این همایش غایب بودند.
هر جناح واردوی سیاسی البته حق دارد با ترتیبات قانونی همایش و مراسم برگزار کند و در پی کسب یا حفظ یا نقد قدرت باشد. پس دراین اصل تردیدی نیست اما وقتی رییس شورای سیاست گذاری نماز جمعه در یک همایش کاملا سیاسی شرکت می کند ومراتب ارادت خود را نسبت به حامی کسب کننده 11 درصد آرای انتخابات ریاست جمهوری ابراز می دارد چگونه می توان انتظار داشت که در سیاست گذاری ها به گونه ای عمل شود که همه اقشار را دربرگیرد؟
نماز جمعه از ابتدا با صفاتی چون «وحدت آفرین» و«دشمن شکن» معرفی شده اما رییس شورای سیاست گذاری نماز جمعه در همایشی نقش فعال ایفا کرده که دغدغه آن وحدت اصول گرایان و نه همه جناح های سیاسی بود و تازه از میان اصول گرایان نیز تنها یک ضلع آنها که اتفاقا نظری کاملا منفی نسبت به دولت کنونی دارند. آیا این حمایت این شایبه را ایجاد نمی کند که نمازهای جمعه به سوی یک حزب گرایش پیدا می کنند؟
توجه رسانه ها و ناظران اما چنان متوجه غیبت ها و عدم حضور ها بود که این حضور از قلم افتاد. احتمالا توجیه خواهد شد که جریان ناب انقلابی همین گروه هستند و نماز جمعه نیز باید همین سیاست را دنبال کند. اما اشکال کار نیز درست همین جاست.
کاندیدای مورد نظراین همایش و تفکری که رییس شورای سیاست گذاری نماز جمعه ارادت و علاقه خود را به آنها ابراز می دارد در انتخابات 24 خرداد 1392 موفق به تنها جلب 11 درصد آرای شرکت کنندگان و کمتر از 10 درصد آرای واجدان شرایط شد.
آیا قرار است سیاست گذاری نماز جمعه نیز تنها در راستای تبلیغ این تفکر باشد و 90 درصد دیگر را نمایندگی نکند یا دیگران نیز مد نظر هستند؟
در هر دو حالت حضور رییس شورای سیاست گذاری در همایشی کاملا سیاسی با اهداف کلان و پیشینه نماز جمعه سازگار نیست و حجت الاسلام تقوی باید به این پرسش پاسخ دهد که در شورای متبوع او قرار است مردم به حضور در اصل انتخابات دعوت شوند یا به رای دادن به یک گروه خاص؟ وقتی رهبری تصریح کردند حتی آنان که به نظام انتقاداتی دارند به خاطر کشور بیایند یعنی نمی توان و نباید این ظرف را کوچک کرد.
اصرار رسانه های خاص در معرفی سید رضا تقوی با عنوان رییس شورای سیاست گذاری نماز جمعه این ذهنیت را ایجاد می کند که بی میل نیستند از نماز جمعه به مثابه ابزار استفاده کنند و این با روح فراگیر آیین و پیشینه ای که از امامان جمعه شاخص سراغ داریم منافات دارد.
انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی را نمی توان تنها در ظرف اصول گرایی ریخت چه رسد به جبهه پایداری که دربرگیرنده همه اصول گرایی هم نیست و تنها یک ضلع آن را شامل می شود اما حضور و حمایت سیاست گذارارشد نماز جمعه این بیم را ایجاد می کند که انگار برخی درصددند آرمان ها و واقعیت های انقلاب را با اندازه های خود معرفی کنند.
حداقل این انتظار وجود داشت که آقای تقوی تصریح کند که او هم واجد یک سمت حقوقی است و هم یک مسوولیت حزبی و به صفت دوم درهمایش شرکت کرده هر چند بعید است که جامعه روحانیت مبارز - که خود عملا چند شاخه شده - نیز به ایشان چنین ماموریتی داده باشد و شاید به این خاطر خودشان و رسانه ها برهمان عنوان ریاست شورای سیاست گذاری نماز جمعه یا ائمه جمعه تاکید دارند.
جا دارد پرسیده شود آیا این رویکرد به رونق نماز جمعه کمک می کند؟ پاسخ قطعا منفی است. بنا براین بهتراست آقای تقوی میان سیاست گذاری نمازجمعه و تبلیغ به نفع جبهه پایداری یکی را انتخاب کنند.
به یاد آوریم وقتی شخصیت هایی در حد آیت الله خامنه ای و آیت الله هاشمی رفسنجانی هم کاندیدای مجلس یا ریاست جمهوری یاحتی خبرگان می شدند در ایام انتخابات در نماز جمعه حاضر نمی شدند و به جای ایشان آیت الله مهدوی کنی نماز جمعه را اقامه می کرد.
حال چگونه است که خبر می رسد یک امام جمعه – آیت الله موحدی کرمانی – قصد دارد با آیت الله مصباح یا دیگران نشست هایی درباره انتخابات برگزار کند یا مقام ارشد نماز جمعه در همایش های انتخاباتی شرکت می کند؟
بدون تردید ادامه روند کنونی و تقلیل تریبون فراجناحی نماز جمعه به تبلیغ و ترویج یک گروه به این جایگاه لطمه می زند و امامان جمعه ای را که بخواهند استقلال خود را حفظ کنند در مقابل شورای سیاست گذاری قرار می دهد و این به نفع هیچ کس نیست مگر یک گروه خاص که اصرار دارد خود را عین انقلاب و نظام معرفی کند.
بیشتر تحلیل ها البته متوجه غیبت چهره های شاخص بود تا نشان دهند تشتتی که در موسم انتخابات در بهار 92 وجود داشت، کماکان ادامه دارد واتفاق تازه ای رخ نداده و اصول گرایان میانه رو و عمل گرا همچنان فاصله دارند.
در این میان و درتحلیل های هر دو سو اعم از اصلاح طلب و اصول گرا به این موضوع اشاره نشد که حضورو نوع موضع گیری برخی شخصیت ها که جایگاه آنان اقتضا می کند ملی و فراجناحی باشند نیز جای تامل دارد و شاخص ترین آنها حجت الاسلام سید رضا تقوی است که با همان عنوان حقوقی رییس شورای سیاست گذاری نماز جمعه شرکت کرده بود.
حتی اگر این همایش همه اصول گرایان را در بر می گرفت باز هم نمازجمعه فراتر ازیک جناح سیاسی است چه رسد به این که به یاد آوریم اضلاع دیگر اصول گرایی هم در این همایش غایب بودند.
هر جناح واردوی سیاسی البته حق دارد با ترتیبات قانونی همایش و مراسم برگزار کند و در پی کسب یا حفظ یا نقد قدرت باشد. پس دراین اصل تردیدی نیست اما وقتی رییس شورای سیاست گذاری نماز جمعه در یک همایش کاملا سیاسی شرکت می کند ومراتب ارادت خود را نسبت به حامی کسب کننده 11 درصد آرای انتخابات ریاست جمهوری ابراز می دارد چگونه می توان انتظار داشت که در سیاست گذاری ها به گونه ای عمل شود که همه اقشار را دربرگیرد؟
نماز جمعه از ابتدا با صفاتی چون «وحدت آفرین» و«دشمن شکن» معرفی شده اما رییس شورای سیاست گذاری نماز جمعه در همایشی نقش فعال ایفا کرده که دغدغه آن وحدت اصول گرایان و نه همه جناح های سیاسی بود و تازه از میان اصول گرایان نیز تنها یک ضلع آنها که اتفاقا نظری کاملا منفی نسبت به دولت کنونی دارند. آیا این حمایت این شایبه را ایجاد نمی کند که نمازهای جمعه به سوی یک حزب گرایش پیدا می کنند؟
توجه رسانه ها و ناظران اما چنان متوجه غیبت ها و عدم حضور ها بود که این حضور از قلم افتاد. احتمالا توجیه خواهد شد که جریان ناب انقلابی همین گروه هستند و نماز جمعه نیز باید همین سیاست را دنبال کند. اما اشکال کار نیز درست همین جاست.
کاندیدای مورد نظراین همایش و تفکری که رییس شورای سیاست گذاری نماز جمعه ارادت و علاقه خود را به آنها ابراز می دارد در انتخابات 24 خرداد 1392 موفق به تنها جلب 11 درصد آرای شرکت کنندگان و کمتر از 10 درصد آرای واجدان شرایط شد.
آیا قرار است سیاست گذاری نماز جمعه نیز تنها در راستای تبلیغ این تفکر باشد و 90 درصد دیگر را نمایندگی نکند یا دیگران نیز مد نظر هستند؟
در هر دو حالت حضور رییس شورای سیاست گذاری در همایشی کاملا سیاسی با اهداف کلان و پیشینه نماز جمعه سازگار نیست و حجت الاسلام تقوی باید به این پرسش پاسخ دهد که در شورای متبوع او قرار است مردم به حضور در اصل انتخابات دعوت شوند یا به رای دادن به یک گروه خاص؟ وقتی رهبری تصریح کردند حتی آنان که به نظام انتقاداتی دارند به خاطر کشور بیایند یعنی نمی توان و نباید این ظرف را کوچک کرد.
اصرار رسانه های خاص در معرفی سید رضا تقوی با عنوان رییس شورای سیاست گذاری نماز جمعه این ذهنیت را ایجاد می کند که بی میل نیستند از نماز جمعه به مثابه ابزار استفاده کنند و این با روح فراگیر آیین و پیشینه ای که از امامان جمعه شاخص سراغ داریم منافات دارد.
انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی را نمی توان تنها در ظرف اصول گرایی ریخت چه رسد به جبهه پایداری که دربرگیرنده همه اصول گرایی هم نیست و تنها یک ضلع آن را شامل می شود اما حضور و حمایت سیاست گذارارشد نماز جمعه این بیم را ایجاد می کند که انگار برخی درصددند آرمان ها و واقعیت های انقلاب را با اندازه های خود معرفی کنند.
حداقل این انتظار وجود داشت که آقای تقوی تصریح کند که او هم واجد یک سمت حقوقی است و هم یک مسوولیت حزبی و به صفت دوم درهمایش شرکت کرده هر چند بعید است که جامعه روحانیت مبارز - که خود عملا چند شاخه شده - نیز به ایشان چنین ماموریتی داده باشد و شاید به این خاطر خودشان و رسانه ها برهمان عنوان ریاست شورای سیاست گذاری نماز جمعه یا ائمه جمعه تاکید دارند.
جا دارد پرسیده شود آیا این رویکرد به رونق نماز جمعه کمک می کند؟ پاسخ قطعا منفی است. بنا براین بهتراست آقای تقوی میان سیاست گذاری نمازجمعه و تبلیغ به نفع جبهه پایداری یکی را انتخاب کنند.
به یاد آوریم وقتی شخصیت هایی در حد آیت الله خامنه ای و آیت الله هاشمی رفسنجانی هم کاندیدای مجلس یا ریاست جمهوری یاحتی خبرگان می شدند در ایام انتخابات در نماز جمعه حاضر نمی شدند و به جای ایشان آیت الله مهدوی کنی نماز جمعه را اقامه می کرد.
حال چگونه است که خبر می رسد یک امام جمعه – آیت الله موحدی کرمانی – قصد دارد با آیت الله مصباح یا دیگران نشست هایی درباره انتخابات برگزار کند یا مقام ارشد نماز جمعه در همایش های انتخاباتی شرکت می کند؟
بدون تردید ادامه روند کنونی و تقلیل تریبون فراجناحی نماز جمعه به تبلیغ و ترویج یک گروه به این جایگاه لطمه می زند و امامان جمعه ای را که بخواهند استقلال خود را حفظ کنند در مقابل شورای سیاست گذاری قرار می دهد و این به نفع هیچ کس نیست مگر یک گروه خاص که اصرار دارد خود را عین انقلاب و نظام معرفی کند.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
