یک عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی به ندای ایرانیان می‌گوید «تشکل‌های شناسنامه دار اصولگرا از فعالین اصلاح طلب و احزاب اصلاح طلب حمایت می‌کنند» حمیدرضا ترقی اصلاحات را در چارچوب نظام جمهوری اسلامی تعریف می‌کند. او براین باور است که «در نظام سیاسی ایران فرصت فعالیت سیاسی برای همه احزاب، گروه‌ها و جناح‌ها فراهم شده است و اصلاح طلبان هم می‌توانند در چارچوب قانون اساسی به فعالیت سیاسی بپردازند. هیچ اصولگرای معقول یا هیچ فعال سیاسی هم نمی‌تواند مانع فعالیت دیگر گروه‌ها و احزاب نمی‌شود» مشروح مصاحبه رئیس مرکز امور بین الملل حزب موتلفه با سایت خبری تحلیلی «ندای ایرانیان» در ذیل آمده است: 

این روز‌ها برخی از رسانه‌های افراطی ادعا می‌کنند که فعالیت سیاسی اصلاح طلبان و به طور کلی اصلاحات در چارچوب نظام نیست. آیا شما هم چنین تعبیری در خصوص حرکت اصلاح‌طلبی دارید؟ 

در نظام سیاسی ایران فرصت فعالیت سیاسی برای همه احزاب، گروه‌ها و جناح‌ها فراهم شده است. اصلاح طلبان هم می‌توانند در چارچوب قانون اساسی به فعالیت سیاسی بپردازند. هیچ اصول گرای معقول و یا بهتر بگویم هیچ فعال سیاسی نمی‌تواند و نباید مانع فعالیت دیگر گروه‌ها و احزاب شود. مگر اینکه احزاب و گروههایی قانون را زیر پا بگذارند و مقابل نظام بایستند. امروز اصلاح طلبانی بسیاری هستند که در چارچوب آرمان‌های بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) و چارچوب‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی گام بر می‌دارند. بنابراین باید میان ضد انقلاب و اصلاح طلبان واقعی تفکیک قائل شد. تشکل‌های شناسنامه دار اصول گرا از فعالین اصلاح طلب و احزاب اصلاح طلب حمایت می‌کنند. 

برخی از اصولگرایان معتقدند که اصلاح طلبان را باید محدود کرد؟ نظر شما چیست؟

اصلاح طلبان بسیاری هستند که در چارچوب نظام فعالیت می‌کنند. من برخی از تندروی‌ها را نمی‌پذیرم. فارغ از تندروی‌های برخی از مدعیان دروغین اصلاحات در سال‌های ۸۸ و یا دوره آقای خاتمی، اصولا اصلاحات در چارچوب نظام جمهوری اسلامی تعریف می‌شود. 

به نظر شما با توجه به شرایط فعلی کشور، فعالیت حزبی تا چه حد می‌تواند مفید باشد؟ 

فعالیت حزبی و تشکیلاتی در جامعه ما به درستی برای مردم تبیین نشده است. 

علت این امر چیست؟ 

دو علت مشخص دارد. علت اول نوع پرورش فکری و فرهنگی ما ایرانیان است که به دلایل تاریخی فعالیت گروهی را نمی‌پذیریم. ممکن است افراد منافع شخصی را بر منافع حزبی ترجیح دهند. اما علت دوم مهم‌تر است و آن تجربه تلخ تاریخی ماست. ایرانی‌ها به طور مشخص تجربه تلخ تاریخی گذشته خود از احزاب را فراموش نمی‌کنند. تجربه بد حزب توده، مجاهدین خلق و لیبرال‌ها ایرانیان را از تحزب و کار تشکیلاتی متنفر کرد. 

یعنی شما معتقدید علت اصلی عدم شکل گیری تحزب، ذهنیت جامعه است؟ آیا ساختار و روابط فعلی قدرت و سیاست تحزب را محدود نکرده است؟

چرا. در قانون اساسی فعالیت احزاب و مشارکت آن‌ها در ساختار قدرت چندان مورد پیش بینی واقع نشده است. البته آزادی احزاب و فعالیت حزبی تنها توصیه شده است اما هیچ مکانیزمی برای فعالیت حزبی در چارچوب قدرت مورد توجه قرار نگرفته است. در قانون احزاب که بر اساس قانون اساسی و در سال ۶۰ تدوین شد و الان هم احزاب بر اساس آن قانون عمل می‌کنند، نواقص متعددی به چشم می‌خورد. در آن قانون تنها می‌توان تشویق به فعالیت حزبی را در آن مشاهده کرد. به هر حال فعالین سیاسی و احزاب نیازمند قانونی هستند که جامعیت و کلیت داشته باشد. ظاهرا مجلس شورای اسلامی در صدد است قانونی را تصویب کند که بسیاری از این مشکلات را به حداقل خواهد رساند. 

اما برخی از کار‌شناسان و نمایندگان مجلس می‌گویند که این قانون جدید هم دارای اشکالات جدی است؟ 

من نگفتم مشکلات را حل می‌کند. گفتم به حداقل می‌رساند. به هر حال این قانون احزاب در حال رفع نقص است.