حسین عسگری: مدالم پاسخی بود به تمام انتقادها
دارنده مدال برنز بازیهای آسیایی می‌گوید مدال او پاسخی بوده به تمام انتقاداتی که پیش از بازی‌ها از او شده است.
به گزارش روزنو، حسین عسگری از جمله ورزشکارانی بود که برای حضورش در بازیهای آسیایی حرف و حدیث‌های زیادی وجود داشت چرا که برخی دوچرخه‌سواران رکاب زدن در ماده تایم تریل را حق خود می‌دانستند اما عملکرد عسگری در اردوهای تیم ملی، کادرفنی را بر آن داشت تا از ملی‌پوش 38 ساله خود استفاده کند.
عسگری نیز اعتماد فدراسیون و کادر فنی را با مدال برنز پاسخگو بود و علاوه بر آن چهارمین مدال خود در بازیهای آسیایی را نیز بر گردن آویخت و سابقه شش دوره حضور در بازیهای آسیایی را ثبت کرد.
او معتقد است همین مدال برنزی که گرفته اکنون می‌تواند پاسخ منتقدانش را بدهد و دیگر نیازی به صحبت کردن او وجود ندارد. همچنین مانند برخی ورزشکاران عقده ندارد که بخواهد پشت سر کسی حرف بزند.
مشروح صحبت‌های عسگری را در زیر می‌خوانید:
- قبل از اعزام به اینچئون حرفهای زیادی در مورد شما زده می شد.
پیش از بازیهای آسیایی بعضی افراد با حاشیه‌سازی نهایت سوء استفاده را کردند تا دوچرخه‌سواری نتواند نتیجه بگیرد. حتی می‌گفتند نه تنها سه مدال برنز دوره قبل تکرار نمی‌شود حتی دوچرخه سواری یک مدال برنز هم نمی‌گیرد اما خوشبختانه دیدید که سه مدال با رنگ بهتری تکرار شد. همچنین خود من نیز اگر با رکورد و آمادگی که در گوانگجو داشتم، در اینچئون شرکت می‌کردم عنوان بهتر از نهمی به دست نمی‌آوردم چرا که سطح رقابت‌ها بالا بود. از طرفی در تایم تریل مدال به صورت شانسی به دست نمی‌آید و هر ورزشکاری که آماده‌تر باشد و با زمان خوبی مسیر را طی کند به مدال می‌رسد. البته آقای قمری نیز با صحبت‌هایی که پیش از بازی‌ها داشت به من گفت اصلا به این مسائل توجه نداشته باشم بنابراین من نیز از لحاظ فکری درگیر این مسائل نشدم و روز مسابقه راحت و بدون استرس پا زدم، رکورد و میانگین سرعت خوبی را به ثبت رساندم که تاکنون به آن نرسیده بودم.
- فکر می‌کنید با مدالی که گرفتید توانسته باشید جواب منتقدان را بدهید؟
خدا نکند ورزشکاری عقده داشته باشد زیرا در این صورت 100 بار هم که قهرمان شود باز هم جبران آن عقده نمی‌شود. من دو سال در تایم تریل پا نزدم و گفتم هر کسی می‌خواهد بیاید خودش را نشان دهد این گوی و این میدان. اما در این دو سال هیچ مدالی در تایم تریل گرفته نشد در حالی که من 90 درصد مدال‌های آسیایی را گرفته‌ام. همچنین سرعتی که من در بازی‌ها آن هم در شرایط آب و هوایی که باد می‌توانست دوچرخه من را به زمین بیندازد کمتر کسی پیدا می‌شود همان سرعت را در مسابقه داشته باشد. فکر می‌کنم با همین مدالی که گرفتم دیگر نیازی به صحبت و جواب دادن به منتقدان نباشد.
البته بعضی‌ها به من می‌گویند با این همه مدالی که داری چرا با برخی افراد برخورد نمی‌کنی اما من می‌گویم اگر مثل آن‌ها که تا یک مدال می‌گیرند جوگیر می‌شوند و زمین و زمان را نمی‌شناسند حرف بزنم دیگر تفاوتی میان ما وجود ندارد. خوشبختانه من به بهترین‌ها رسیدم و چیزی کم ندارم. چند سال بهترین ورزشکار قاره بودم در تورهای مهمی چون چین هایلک و لانکاوری مقام دارم و مثل بعضی‌ها عقده ندارم که با صحبت کردن پشت سر کسی خودم را آرام کنم. فکر می‌کنم در این صحبت‌هایی که در مورد من انجام گرفت جز بچه‌بازی چیز خاصی وجود ندارد.
- مدال برنز توانست شما را قانع کند یا فکر می‌کنید می‌توانستید مدال خوش‌رنگ‌تری بگیرید؟
با توجه به رکوردی که داشتم فکر می‌کردم شاید بتوان نقره یا حتی طلا گرفت. شرایط من نسبت به گوانگجو خیلی بهتر بود و از لحاظ آمادگی نیز شرایط متفاوتی داشتم. اما رقبا نیز رکوردهای خیلی بهتری داشتند. من تلاشم را کردم و از خودم راضی هستم. اما همان طور که گفتم حریفانم نیز رکوردهای خوبی داشتند. بنابراین از مدال برنز رضایت دارم.
- فکر می‌کنید اگر اردوی تیم ملی زودتر برگزار می‌شد یا مسابقه تدارکاتی را در برنامه داشتید رنگ مدال‌تان تغییر می‌کرد؟
100 درصد، البته چون اکثر رکابزنان با باشگاه‌های خود در تورهای آسیایی شرکت می‌کردند فدراسیون نمی‌خواست برنامه آن‌ها را به هم بریزد. برای مسابقه تدارکاتی نیز فدراسیون اقدام کرد که حداقل در یک رقابت تک مرحله‌ای شرکت کنم اما از قبل نفرات رزرو شده بودند دیگر امکان حضور من در آن رقابت‌ها نبود.
برای حضور در رقابت‌های دیگر نیز زمان زیادی نداشتیم. اگر ما هم همان برنامه رکابزنان سرعت را داشتیم نتایج بهتر می‌شد اما باز هم فدراسیون کاری را که می‌توانست در حد توان انجام داد. همچنین مجید ناصری نیز با آرامشی که در اردو به وجود آورد و برنامه تمرینی زیرسازی که انجام داد باعث شد به دو مدال برسیم.
- با وجود تنها دو ماه اردو و امید کمی که بابت عقب ماندن از تیم‌های دیگر وجود داشت، چه اتفاقی رخ داد که در بخش جاده دو مدال به دست آمد؟
امکان این که یک تیم در هر دو ماده (تایم تریل و استقامت جاده) مدال بگیرد برای کمتر کشوری اتفاق می‌افتد. از آنجا که قزاق‌ها مهم‌ترین حریفان به حساب می‌آمدند تمام تیم‌ها بر روی آن‌ها تمرکز کرده بودند و نگاه‌ها به سمت قزاق‌ها بود. از طرفی آروین گودرزی عالی پا زد. خود من از ابتدا تا انتهای مسیر حضور داشتم و نکاتی را به گودرزی گوشزد می‌کردم. او ورزشکار جوان و با شرایط خوب بود که در چنین وضعیتی ورزشکار می‌خواهد همان ابتدا از دیگران جلو بیفتد اما من به گودرزی گفتم انرژی خود را نگه دارد و فشار کمتری وارد کند که در نهایت به راحتی توانست از گروه جدا شود. در چنین رقابت‌هایی که دو نفر از هر کشور حضور دارند باید دید قرعه به نام کدام یکی می‌افتد تا بتوانند جلو بیفتند. آن روز هم شانس با گودرزی بود.
- فکر می‌کنید نقش موثر مهدی سهرابی در کسب مدال نقره استقامت جاده مورد توجه مسئولان قرار گرفت؟
بله، در همان محل مسابقه نیز این موضوع را گوشزد و اطلاع‌رسانی کردند. در مسابقه همه چشم به سهرابی داشتند و او توانست یک گروه چهل نفری را به هفت نفری تبدیل کند که در این شرایط یک رکابزن سرعتی در یک گروه هفت نفری راحت‌تر اول می‌شود. در واقع خیلی‌ها در طول مسابقه به دنبال سهرابی رفتند که او یک گروه را جدا کرد و رفت. بنابراین هر دو نفر نقش بسزایی داشتند اما خب، تنها یک نفر از آن‌ها می‌توانست بر روی سکو برود.
- مدال برنز شما در بازیهای آسیایی چقدر مورد توجه مسئولان استان مرکزی قرار گرفت؟
من 22 سال در دوچرخه سواری بوده ام اما مسئولان استان مرکزی تا این لحظه تنها قول داده‌اند و هیچ اقدامی انجام ندادند. البته پس از بازگشت از بازیهای آسیایی در شهرستان خمین مراسم مختصری برگزار کردند اما قول پاداش ندادند. این که پاداش می‌دهند یا خیر بستگی به خود مسئولان استان دارد و من شش دوره در بازیهای آسیایی حضور داشتم و تنها ورزشکار استان بودم که از ابتدا تاکنون مدال‌آور بوده‌ام بنابراین خودشان باید ارزش این کار را بدانند. من که نباید بروم بگویم به من پاداش بدهید. البته همیشه می‌گویند حق دادنی نیست گرفتنی است اما من از این کارها انجام نمی‌دهم.
فدراسیون نیز قول 700 دلار برای مدال برنز داده بود که پرداخت کرد.
- حسین عسگری چه زمانی می‌خواهد پا از رکاب خارج کند؟
تا مسابقات قهرمانی آسیا هستم. فعلا برنامه‌ام تا همین رقابت‌ها است و پس از آن باید دید چه چیزی پیش می‌آید.
- در حال حاضر چه برنامه‌ای در پیش رو دارید؟
به همراه تیم پیشگامان کویر یزد در تور اندونزی شرکت می‌کنم. من تنها ملی‌پوش شرکت نفت هستم که در سطح قهرمانی فعالیت دارم.
- چرا میان رکابزنان بخش جاده چنددستگی وجود دارد و میان برخی از رکابزنان با تجربه روابط خوبی دیده نمی‌شود؟
دو، سه نفر هستند که وقتی یک تیم قوی تشکیل می‌شود و می‌خواهد جلوی فلان باشگاه بایستد سریع با برنامه‌ریزی سعی می‌کنند نفر قوی تیم را بیرون بکشند و به تیم خود آورند یا با ایجاد تفرقه در آن تیم اتحاد میان دوچرخه‌سواران را از بین ببرند تا تیمی دیگر با آن‌ها نجنگند. علت اختلاف بچه‌ها نیز همین است.
در این شرایط خود ورزشکاران باید آگاه باشند برای نمونه، بهنام خسروشاهی کم سن و سال نیست و باید آگاه باشد و گول نخورد. در واقع به خاطر هرچیزی خودش را نفروشد.
- حسین عسگری بعد از جداشدن از ورزش قهرمانی به مربیگری هم فکر می‌کند؟
به مربیگری در ایران بهایی نمی‌دهند. با این وجود اگر تیم نفت راه‌اندازی شود کمک می‌کنم، در واقع هر کمکی که لازم باشد برای ورزش انجام می‌دهم. با این حال باید دید در آینده چه چیزی پیش می‌آید.
- فکر می‌کنید تیم ملی جاده به مربی خارجی نیاز دارد؟
اگر امکانات لازم را به مجید ناصری بدهند تا برنامه‌هایی که دارد را اجرا کند فکر نمی کنم نیازی به مربی خارجی باشد. البته برنامه‌ها باید به صورت درازمدت باشد و در رده جوانان نیز این برنامه‌ریزی درازمدت انجام گیرد.
- حرف پایانی حسین عسگری؟
از مسئولان فدراسیون، وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک تشکر می‌کنم و کادرفنی که خیلی خوب کار کرد. همچنین از شرکت ملی نفت بابت حمایت‌هایی که از من داشتند تشکر ویژه دارم.
منبع: ایسنا
