چرا بهترین برنامهها را نیمه شب تماشا میکنیم؟
روزنو : تلویزیون
در چند سال اخیر در چینش پخش برنامههایش به سمت و سویی گرایش یافته و این
گرایش به مرور تقویت شده که نه تنها با رویکرد فعالیت اقتصادی موثر روزمره
عموم مردم در تعارض است، بلکه نسبت غریبی نیز با سبک زندگی اسلامی دارد و
از این حیث، انتظار میرود در زمانبدی پخش برنامههای تلویزیون تجدیدنظری
چشمگیر صورت پذیرد.
به گزارش روز نو، شبکههای تلویزیونی کشورمان در سالهای اخیر برنامههای فراوان با کیفیت را ساختهاند و پخش کردهاند که بسیاری از این برنامهها توانسته میلیونها مخاطب را پای خود بنشاند و در این میان، سهم برنامهها و تاکشوی شبانه بسیار قابل توجه بوده و توانسته رضایت نسبتی مخاطبان را جلب نماید؛ برنامههایی که معمولاً از ساعات میانی شب آغاز و تا نیمه شب به پایان میرسید.
با این وجود در چند سال اخیر کنداکتور برنامهها تلویزیونی به سمتی رفته که این برنامههای پربیننده تا آنجا که ممکن است به زمان دیرتر موکول شدهاند و بدین ترتیب برنامههای مهمی چون «نود» و «هفت» که جزو تولیدات موثر تلویزیون محسوب میشود به همراه تاکشوهای دیگر و برخی فیلمهای جذاب سینمایی از ساعت 10 شب آغاز شده و تا چندین ساعت پس از بامداد استمرار دارد.
این رویکرد ظاهراً هوشمندانه در پیش گرفته شده، چرا که در ساعات میانه شب -7 تا 10 شب- به عنوان پیک مخاطب، تلویزیون به قدر کفایت بیننده دارد و طبیعتاً میتوان برنامههای کمتر شناخته شده را پخش و مطرحشان کرد و بیننده برای برنامههای پرمخاطب ولو آنکه تا ساعتی پس از بامداد استمرار داشته باشد نیز صبر میکند و بنابراین بدین ترتیب مدیریت مخاطب شده است.
این رویه شاید تا حدودی قابل پذیرش باشد اما حقیقت امر آن است که مخاطبِ امروزی با حجم بالای ابزارهای اطلاع رسانی و سرگرمی در دسترسش و همچنین مشغله بالایی که دارد، به صورت گزینشی به تماشای برنامهها می نشیند و این گونه نیست که بتوان مخاطب را به این شکل مهندسی کرد و واداشت که به تماشای برنامهای در یک زمان مشخص بنشینید.
این مسئله عملاً منجر به سوق دادن مخاطب به نیمه شب میشود و عملاً بخش وسیعی از مردم که تا ساعاتی از بامداد به تماشای این برنامههای پرمخاطب نشستهاند، نه تنها امکان رسیدن به امور مذهبیشان نظیر نماز صبح کاهش مییابد، بلکه امکان آغاز به کارشان از ابتدای صبح و ورودشان به چرخه کاری نیز کاهش مییابد و از این منظر نیز اتفاق چندان قابل پذیرشی نیست.
از این منظر ای کاش مسئولان امر، اقدام به تغییر چیدمان برنامهها کنند و فیلمها و برنامه های پربیننده را به ساعتهای میانی شب بازگردانند تا بدین ترتیب ساعت بدن مخاطبان میلیونیِ برنامههای پرمخاطب تلویزیون نیز از شرایط معمولی برخوردار باشد و شرایط ایده آلی برای تماشای برنامههای پرمخاطب نیز وجود داشته باشد.
همچنین از آن سو، پرمخاطب شدن برای برنامه سازان یک امتیاز برای قرارگرفتن در بهترین زمان کنداکتور باشد و نه یک مزیت برای رفتن به انتهای جدول پخش و در واقع رقابت برنامهسازان تلویزیون برای رسیدن به نقطهای ایدهآل و سپس قرار گرفتن در پیک مخاطب تلویزیون شکل بگیرد؛ رقابتی که اکنون مشاهده نمیشود و احتمالاً شکل گیریاش، نگاه کیفی در تولید برنامههای سیما را افزایش خواهد داد.
به گزارش روز نو، شبکههای تلویزیونی کشورمان در سالهای اخیر برنامههای فراوان با کیفیت را ساختهاند و پخش کردهاند که بسیاری از این برنامهها توانسته میلیونها مخاطب را پای خود بنشاند و در این میان، سهم برنامهها و تاکشوی شبانه بسیار قابل توجه بوده و توانسته رضایت نسبتی مخاطبان را جلب نماید؛ برنامههایی که معمولاً از ساعات میانی شب آغاز و تا نیمه شب به پایان میرسید.
با این وجود در چند سال اخیر کنداکتور برنامهها تلویزیونی به سمتی رفته که این برنامههای پربیننده تا آنجا که ممکن است به زمان دیرتر موکول شدهاند و بدین ترتیب برنامههای مهمی چون «نود» و «هفت» که جزو تولیدات موثر تلویزیون محسوب میشود به همراه تاکشوهای دیگر و برخی فیلمهای جذاب سینمایی از ساعت 10 شب آغاز شده و تا چندین ساعت پس از بامداد استمرار دارد.
این رویکرد ظاهراً هوشمندانه در پیش گرفته شده، چرا که در ساعات میانه شب -7 تا 10 شب- به عنوان پیک مخاطب، تلویزیون به قدر کفایت بیننده دارد و طبیعتاً میتوان برنامههای کمتر شناخته شده را پخش و مطرحشان کرد و بیننده برای برنامههای پرمخاطب ولو آنکه تا ساعتی پس از بامداد استمرار داشته باشد نیز صبر میکند و بنابراین بدین ترتیب مدیریت مخاطب شده است.
این رویه شاید تا حدودی قابل پذیرش باشد اما حقیقت امر آن است که مخاطبِ امروزی با حجم بالای ابزارهای اطلاع رسانی و سرگرمی در دسترسش و همچنین مشغله بالایی که دارد، به صورت گزینشی به تماشای برنامهها می نشیند و این گونه نیست که بتوان مخاطب را به این شکل مهندسی کرد و واداشت که به تماشای برنامهای در یک زمان مشخص بنشینید.
این مسئله عملاً منجر به سوق دادن مخاطب به نیمه شب میشود و عملاً بخش وسیعی از مردم که تا ساعاتی از بامداد به تماشای این برنامههای پرمخاطب نشستهاند، نه تنها امکان رسیدن به امور مذهبیشان نظیر نماز صبح کاهش مییابد، بلکه امکان آغاز به کارشان از ابتدای صبح و ورودشان به چرخه کاری نیز کاهش مییابد و از این منظر نیز اتفاق چندان قابل پذیرشی نیست.
از این منظر ای کاش مسئولان امر، اقدام به تغییر چیدمان برنامهها کنند و فیلمها و برنامه های پربیننده را به ساعتهای میانی شب بازگردانند تا بدین ترتیب ساعت بدن مخاطبان میلیونیِ برنامههای پرمخاطب تلویزیون نیز از شرایط معمولی برخوردار باشد و شرایط ایده آلی برای تماشای برنامههای پرمخاطب نیز وجود داشته باشد.
همچنین از آن سو، پرمخاطب شدن برای برنامه سازان یک امتیاز برای قرارگرفتن در بهترین زمان کنداکتور باشد و نه یک مزیت برای رفتن به انتهای جدول پخش و در واقع رقابت برنامهسازان تلویزیون برای رسیدن به نقطهای ایدهآل و سپس قرار گرفتن در پیک مخاطب تلویزیون شکل بگیرد؛ رقابتی که اکنون مشاهده نمیشود و احتمالاً شکل گیریاش، نگاه کیفی در تولید برنامههای سیما را افزایش خواهد داد.
منبع: تابناک