تکرار نسخه ژنو 2

کنفرانسی که در قبال داعش شکل گرفته نوعی ائتلاف «نیم بند» علیه داعش است که در آن شماری از کشورهای اروپایی، برخی کشورهای عرب منطقه و آمریکا حاضر شده‌اند. البته در تشکیل همین کنفرانس نیز شائبه‌ای وجود دارد که دعوت نکردن کشورهای موثر و مصمم است که نوعی تردید جدی را درباره این ائتلاف شکل می‌دهد چون مقابله همه‌جانبه علیه داعش را فراهم نکرده و همان راهبردهای کوتاه‌برد در منطقه چون تحولات سوریه در عین دور نگه‌داشتن کشورهای تاثیرگذار منطقه مانند ایران را مدنظر قرار داده که معادلاتی جمع نشدنی و غیر همراستا هستند. علاوه بر این دیگر شائبه‌ای که به ائتلاف می‌توان وارد دانست همکاری برخی سازمان‌های آمریکایی مانند سیا با داعش و گروه‌های دیگر تروریستی است و اعتقاد بر آن است که این گروه‌های تروریستی همچنان در قلمرو ایالات متحده حیات دارند و تاکنون هیچ اقدام جدی برای برخورد با آنان صورت نگرفته است؛ چراکه داعش تاکنون اگر تعرض به حریم شیعیان داشته یا تلاش برای نزدیکی و آسیب به مرزهای جمهوری اسلامی داشته با سکوت غرب به ویژه آمریکا همراه بوده اما همین که چنین تعرض و تهدیدی برای منافع آمریکا صورت گرفته آمریکاییان سکوت خود را شکسته‌اند. دیگر تردیدی که به این کنفرانس وارد است به تجربه آمریکا در منطقه مربوط می‌شود. آمریکاییان سعی دارند با استفاده از موقعیت استراتژیک ایران اهداف خود را چون تحولات 2001 افغانستان و تحولات گذشته عراق دنبال کنند اما حاضر نیستند در این مسیر موجب ارتقای ماهیت بین‌المللی و ماهیت دیپلماتیک ایران شوند.  لذا دعوتی از ایران نمی‌خواهند صورت بدهند ولی در عین حال اغلب کشورهای اروپایی برخلاف آمریکا بر ضرورت مذاکره با ایران تاکید می‌کنند. با این اوصاف اینکه چه خواهد شد و ائتلاف نیم‌بند علیه داعش چه نتیجه‌ای خواهد داشت باید چنین حقی را بجا دانست که مردم عراق، سوریه و ایران نسبت به آن مردد باشند. چون راهبردی که این ائتلاف برای مقابله با داعش در نظر گرفته نه راه‌حل بلکه اتلاف وقت بوده و صرفا جنبه تبلیغاتی دارد. به ویژه آنکه قتل دو خبرنگار آمریکایی از سوی نیروهای داعش تبلیغات سوئی علیه کاخ سفید در اذهان عمومی ایجاد کرد تا آنان را مجاب به اقناع مجامع بین‌المللی کند ولی مشخص است که از دل این تبلیغات و زمان کشتن‌ها مبارزه با تروریسم بیرون نخواهد آمد. نتیجه هم مثل کنفرانس ژنو2 درباره تحولات سوریه و شرایط بعد از جنگ عراق و ایران است. در ژنو2 ایران دعوت نشد و دیدیم که اعضای ژنو هرگز نتوانستند قدمی بدون ایران رو به بهبود تحولات سوریه بردارند. 

* کارشناس مسائل بین‌الملل