رییسجمهور روی ریل خواست عمومی
روزنو : روز گذشته، رییسجمهور نکاتی را در چند محور مورد اشاره قرار داد که تاکید دولت و شخص روحانی بر مواضع خود در چارچوب «خواست عمومی جامعه» را نشان میدهد. اینکه گله و شکایت از دولت گذشته توسط مجریان فعلی، خوشایند نیست، امری قابل پذیرش است اما اگر ملت نتواند از فرصت تغییر دولتها برای پالایش دستگاه ادارهکننده کشور و برخی تخلفات احتمالی بهره گیرد، یکی از فلسفههای اصلی انتخابات و چرخش قدرت، بلاموضوع خواهد شد. بدون تردید کشورهایی که با سیستم مردمسالار اداره میشوند، گردش قدرت، زمینهساز برخورد با عوامل فساد در سیستم است. تردیدی نیست اگر کماکان کامران دانشجو بهعنوان وزیرعلوم حضور داشت، مساله سههزارو200 بورسیه غیرقانونی و خارج از ضابطه، رو نمیشد و دانشجویان ما ناگزیر بودند چندسال بعد، این افراد را بهعنوان استاد محترم، بالای سر خود ببینند! چرا؟ چون نظام اداری - نه نظام علمی- تشخیص داده که اینها باید به هر طریق و از هر کجا، مدرک دکترا بگیرند و صلاحیت علمی آنان برای تدریس هم تایید شود، یا اگر آقای زنگنه وزیر نفت نبود و قبلیها بر مسند امور نشسته بودند، بابک زنجانی همچنان از پول نفت مردم لذت میبرد. ایستادگی آقای روحانی بر موضع ضدفساد و حمایت مردم از رییسجمهور، به دلیل آن است که فرصت حضور دولت ایشان از سوی جامعه همانند غنیمتی برای فسادزدایی تلقی میشود. روحانی بهدرستی بر این نکته پای فشرد که موضوع مبارزه با فساد، زمان و مکان و این دولت و آن دولت نمیشناسد. در عین حال ایشان، «نظارت عمومی» را نیز مدنظر دارد؛ نظارتی نه با یک خط تلفن بهعنوان «رسیدگی به شکایات» بلکه با مطبوعات آزاد. اینکه خبرنگاران بتوانند به حوزههای مختلف نظارت کنند و این، کارکرد اصلی رسانه حرفهای در جهان امروز است. ایشان علاوه بر موضوع بورسیههای غیرقانونی، «تولید مقالات» را نیز مورد اشاره قرار داد که ناظر بر اتفاقی ناخوشایند است. در گذشته برای افزایش تولید مقالات، مشوقهایی ارایه شده و مثلا برای ارتقای مدارج دانشگاهی، تعداد مقالات اعضای هیات علمی، ملاک بوده است. این رخداد، در جای خود، پدیده مثبتی بود و سبب افزایش تولید شد اما در مواردی، ضدکیفیت عمل کرده و مقالات به سمت «شمارشیشدن» سوق یافته است. متاسفانه، افرادی از ایران، نام جامعه علمی کشورمان را خدشهدار کردهاند به این صورت که از ایران، مقالاتی فرستاده میشود اما پایگاههای علمی با بررسی ژورنالها، تکراری و کپیبودن آن را تشخیص میدهند. بنابراین، ضروری است نظارت جوامع علمی و نهادهای دانشگاهی بر کیفیت مقالات بیشتر شود تا افرادی برای پرکردن رزومه، دست به هرکاری نزنند. رییسجمهور در مبحث «حجاب و عفاف» نیز بار دیگر موضع خود را مورد تاکید قرار دادند. جامعه با کنشهای مثبت فرهنگی، میتواند فضای سالم ایجاد کند و حداقل، تجربه این سالها نشان میدهد برخی برخوردها، فضا را ناسالم میکند. ایشان با زبان طنز به آنچه ابتدای انقلاب مدنظر برخی گروهها بود پرداخت؛ دوستانی که تحتپوشش دروس معارف به عرصه دانشگاه آمدند و متاسفانه اولین چیزی که از دانشگاه میبینند، وضعیت پوشش موی سر دختران بوده است. گاهی در جامعه، ناهنجاریهایی وجود دارد اما دانشگاههای ما از لحاظ پایبندی اخلاقی، همیشه یکپله از اغلب اقشار دیگر، جلوتر است. دانشگاه، نخستین مکانی است که دختر و پسر، پس از دبیرستان، در فضای مشترک قرار میگیرند و اگر در فضایی سالم به آموزش بپردازند، نتایج آتی آن مفید و سازنده خواهد بود. اما سوال این است که با ممنوعکردن اردوهای مشترک، میتوان دانشجویان را از گردشهای دستهجمعی شخصی منع کرد؟ اردوها، این مزیت را داشت که جوانان در کنار استادان و بزرگان، سلوک صحیح را میآموختند. اینها موضوعاتی است که بهصورت جدی باید مورد توجه قرار گیرد.
منبع: شرق