«الهام حميدي» با اشاره به اين نکته که پخش آثار مذهبي باعث ديده شدن او در کشورها عربي شده است، گفت: اين سريالها در زمان پخششان در کشورهاي عربي با استقبال کم نظيري از جانب مخاطبان مواجه شد.
به گزارش روزنو، «الهام حميدي»درباره حضورش در آثار تاريخي گفت: هر بازيگري ايده آلي را نسبت به نقشي دارد، ايده آل من هم ايفاي نقشهاي متفاوت است. و از آنجايي که فيلمنامههاي ما جاي کار چنداني ندارد به همين خاطر نقشهاي تاريخي اين امکان را در اختيارم قرار ميدهد تا بتوانم فضاي جديد و البته متفاوتي را تجربه کنم.
وي ادامه داد: تجربه کار تاريخي، شيريني و جذابيتهاي زيادي را براي من دارد شايد بخشي از اين موضوع به اين خاطر باشد که اين جنس زندگي، از خود واقعيام کاملا به دور است و من را وارد فضايي کاملا متفاوت ميکند.
اين بازيگر اضافه کرد: البته فکر ميکنم اين ويژگي براي هر بازيگري جذاب است. براي خود من چهرهپردازيها، نوع پوشش و لباس، گويش و نقشهاي متفاوت در سريالهايي مانند «شهريار» ، «حضرت يوسف(ع)»، «ملک سليمان» و «مختار نامه» حس کم نظيري را براي من به دنبال داشت و باعث ميشد از منظر جديد و متفاوتي بازيگري را تجربه کنم.
حميدي با اشاره به اين نکته که پخش آثار مذهبي باعث ديده شدن او در کشورها عربي شده است اظهار داشت: اين سريالها در زمان پخششان در کشورهاي عربي با استقبال کم نظيري از جانب مخاطبان مواجه شد. در سفرهايي که به اين کشورها دارم همواره مورد توجه اين دوستان قرار ميگيرم و همين موضوع باعث ميشود که به اهميت اثر گذاري اين سريالها پي ببرم.
او ادامه داد: در اين مورد ميتوانم به برنامه «به رنگ آفتاب» و نگاه ارزشياش به آثار تاريخي و مذهبي اشاره کنم. نگاه اين برنامه در نوع خودش بسيار ارزشمند است چرا که باعث مي شود سريالهاي مذهبي به نوعي دوباره در ذهن مردم بازآفريني شوند و مخاطبان از منظر جديدي با اين سريالها آشنا شوند ضمن اينکه شنيدن نکات و خاطراتي از زبان عوامل و بازيگران اين آثار قطعا براي مخاطبان جذاب است.
بازيگر «مختارنامه» در پايان، نقش کارگردان را در آثار تاريخي بسيار مهم توصيف کرد و اشاره داشت: در يک کار تاريخي بيش از هر چيزي نقش کارگردان مهم است چرا که کارگردان است که با نگاه و سوادش بازيگرانش را جلوي دوربين هدايت ميکند و بين قصه و بازيهاي آن بالانس ايجاد کند. بهترين کارگرداني که در طول اين سالها با او در زمينه آثار تاريخي کار کردم؛ داوود ميرباقري بود. او اشراف زيادي به حوزه کارهاي تاريخي دارد و اين فضا را کاملا ميشناسد به همين خاطر «مختارنامه» براي من يک کلاس آموزشي به شمار ميرفت.