کارشناسان محیط زیست خبرهای بدی را برای طرفداران گوشت قرمز دارند چرا که این غذای محبوب علاوه بر هزینه‌های اقتصادی،‌ هزینه‌های زیست‌محیطی بسیاری نیز به دنبال دارد.

 کارشناسان محیط زیست در آمریکا در دو مطالعه جداگانه هزینه‌های زیست‌محیطی و اقتصادی تولید برخی محصولات غذایی نظیر گوشت گاو، گوشت ماکیان، لبنیات و تخم مرغ را طبقه‌بندی کرده‌اند. آنها در این مطالعه قصد داشتند تاثیر زیست‌محیطی بر صنایع مربوط به ویژه در مناطق دچار خشکسالی یا تغییرات جوی را دریابند. در این مطالعه کارشناسان محیط زیست از دانشگاه «ییل» آمریکا نیز حضور داشتند.

در بررسی اخیر گوشت گاو و در میان پنج محصول دامی – زراعی به عنوان پرهزینه ترین محصول شناخته شد. بنابر اعلام کارشناسان، هزینه‌های تحمیلی تولید گوشت گاو بر محیط زیست 10 برابر سایر فرآورده‌های حیوانی بود. کارشناسان محیط زیست همچنین برای تخمین هزینه‌های زیست‌محیطی انواع صنایع غذایی هزینه‌های هر یک از بخش‌های غذایی را مورد بررسی قرار دادند. به عنوان مثال آنها بررسی کردند که کدامیک از تغییرات جوی بر تغذیه دام‌ها تاثیر می‌گذارد. مثلا خشکسالی کالیفرنیا و مراتع خشک‌شده از عواملی بودند که مورد بررسی قرار گرفتند و این مسئله باعث تحمیل هزینه‌ها به دامپروران شده بود که به دلیل خشکسالی نتوانستند دام‌های خود را در مراتع بچرانند و در عوض مجبور بودند آنها را در دامداری‌ها و با علوفه‌هایی که تهیه آنها نیازمند آبیاری بود، تغذیه کنند. این کارشناسان تصریح کردند که تولید گوشت گاو تاثیرات زیست‌محیطی قابل توجهی بر محیط زیست دارد.

به گزارش ایسنا به نقل از سایت اینترنتی «تریپل پاندیت»، کارشناسان با برآورد هزینه‌های مربوط به آبیاری و کوددهی برای تهیه علوفه در تولید شیر نشان دادند که چگونه هزینه تولید محصولات لبنی افزایش می‌یابد. در این مقایسه مشخص شد که برای پرورش گاوها به 28 برابر زمین بیشتر و 11 برابر آبیاری بیشتر نیاز است و این واقعیت باعث می‌شود که صنعت گاوداری پنج برابر بیش از صنایع مرغداری و تولید تخم مرغ، گازهای گلخانه‌ای تولید کند.

کارشناسان خطاب به علاقمندان به مصرف گوشت قرمز می‌گویند شاید این مطالعه به آنها کمک کند تا با برآورد هزینه‌های پنهان در تولید غذای مورد علاقه خود در انتخاب غذا دقت بیشتری به خرج دهند و این جنبه از دسته‌بندی مواد غذایی همچنین به کارشناسان و تولیدکنندگان محصولات غذایی کمک می‌کند تا راه‌های جدیدتری برای کاهش هزینه‌های تولید محصولات غذایی پیدا کنند.