داوری اردکانی: چرا از فرجیدانا حمایت میکنم؟
روزنو :
دکتر رضا داوری اردکانی رئیس فرهنگستان علوم در یادداشتی ضمن بیان دلیل خود در حمایت از دکتر فرجی دانا تاکید کرد: استیضاح وزیر علوم چه رأی بیاورد و چه نیاورد نه برای استیضاحکنندگان سودی دارد و نه بر قدر و اعتبار مجلس میافزاید و شاید اثر منفی هم داشته باشد. زیرا استیضاح باید مستند به اصول و قوانین باشد نه به سلیقههای جناحی و گروهی.نکته دیگر اینکه به فرض اینکه آقای فرجیدانا از وزارت علوم برود، قرار نیست که ریاستجمهوری شخصی را که استیضاحکنندگان پیشنهاد میکنند در رأس وزارت علوم بگمارد. این سیاست وزارت علوم در غیاب آقای فرجیدانا هم ادامه خواهد داشت.
چرا از فرجیدانا حمایت میکنم؟
متن یادداشت دکتر رضا داوری اردکانی به شرح زیر است:
من به جهات زیر با استیضاح وزیر علوم موافق نیستم و امیدوارم نمایندگان محترم مجلس به استیضاح رأی ندهند:
۱- دکتر فرجیدانا استادی دانشمند و دیندار و با کفایت است و نگرانی از اینکه مدیریت ایشان مانعی در راه پیشرفت علم و خللی در بنیاد اعتقادات پدید آورد از هر جهت عجیب است زیرا اولاً چنانکه گفته شد آقای دکتر فرجیدانا هم دانشمند است و هم دیندار و جانب دین و علم را نگاه میدارد. ثانیاً دین و علم اموری نیستند که هرکس بتواند با تصمیم و عمل خود هرچه میخواهد با آنها بکند و اگر این کار عملی بود شوروی که در طی هفتاد سال به مردم ترکمنستان و آذربایجان و تاتارستان و تاجیکستان و... ماتریالیسم دیالکتیک و ماتریالیسم تاریخی تعلیم میکرد بنیاد دین را برانداخته بود و...
۲- آقای دکتر فرجیدانا رابط خوب دانشگاه و دانشگاهیان با نظام کشور است. او در زمره وزیرانی است که هم با نظام پیوند دارد، هم با دانشگاه و دانشگاهیان. درست است که دانشگاهیان و دانشجویان هریک جدا جدا با نظام ارتباط دارند اما لازم است وزارت علوم هم رابط دانشگاه و نظام باشد. وزیر اگر صرفاً با دانشگاه یا با نظام پیوند داشته باشد شاید نتواند تعادلی را که باید میان علم و فرهنگ و مدیریت کشور وجود داشته باشد، ایجاد کند.
۳- آقای دکتر فرجیدانا تاکنون رؤسای خوبی برای دانشگاهها برگزیده است و دانشگاهیان از عملکرد وزارت علوم رضایت دارند. اکنون اگر کسانی معتقدند پیشرفت علم در این مدت چند ماه کند شده است باید وسایل دقیقی برای اندازهگیری پیشرفت و رکود علم در اختیارشان باشد. من که با دانشگاه و دانشگاهیان کم و بیش تماس دارم نشانی از این کندی و رکود نمیبینم. اصلاً پیشرفت و رکود علم ربطی به آمدن و رفتن رئیس و مدیر ندارد. اگر علم در حال پیشرفت باشد مدیر و رئیس نمیتوانند سیر آن را کند کنند.
۴- استیضاح وزیر علوم چه رأی بیاورد و چه نیاورد نه برای استیضاحکنندگان سودی دارد و نه بر قدر و اعتبار مجلس میافزاید و شاید اثر منفی هم داشته باشد. زیرا استیضاح باید مستند به اصول و قوانین باشد نه به سلیقههای جناحی و گروهی.
نکته دیگر اینکه به فرض اینکه آقای فرجیدانا از وزارت علوم برود، قرار نیست که ریاستجمهوری شخصی را که استیضاحکنندگان پیشنهاد میکنند در رأس وزارت علوم بگمارد. این سیاست وزارت علوم در غیاب آقای فرجیدانا هم ادامه خواهد داشت و بالاخره نکته آخر اینکه وزیر منتخب و منصوب مجلس نیست، بلکه ریاستجمهوری او را به مجلس پیشنهاد میکند و مجلس پیشنهاد را تأیید میکند. اگر در قانون اساسی هم به مجلس حق دادهاند که وزارت وزیر را تأیید کند از بابت احترام به مجلس بوده است. چه خوبست مجلس هم به انتخاب رئیسجمهوری منتخب مردم و در این مورد خاص به تأیید قبلی خود احترام بگذارد و اجازه دهد وزیر علوم به کار خود ادامه دهد. اگر بعضی از مجلسیان از بابت بعضی انتصابها نگرانیهایی دارند از آنجا که مهمترین انتصابهای وزیر علوم یعنی تعیین رؤسای دانشگاهها باید با موافقت شورایعالی انقلاب فرهنگی باشد، نگرانیشان وجهی ندارد.
منبع: امید