کشته‌ها و اسرای اثرگذار

وقتی اسراییل جنگی با چنین حجمی را آغاز می‌کند، برای پایان‌دادن به آن و رفتن زیر بار آتش‌بس، نیاز به پارامترهای متعددی خواهد بود. فشار بین‌المللی گسترده و به‌ویژه وجود خواست ایالات‌متحده در کنار آن، یکی از این مولفه‌هاست. اگرچه آمریکا برای تامین امنیت اسراییل در حوزه سیاست خارجی خود متعهد شده است، اما تجربه به ما می‌گوید اگر هیات حاکمه این کشور به تصمیمی درباره اسراییل برسند می‌توانند آن را تحمیل کنند. مساله دوم، به شرایط منطقه بازمی‌گردد که تغییر کلی معادلات حاکم در آن، این مولفه را نیز بلاموضوع کرده است. در گذشته چه مصر «مبارک» و چه مصر «مرسی» به اشکال مختلف از غزه حمایت می‌کردند و اسراییل به‌واسطه داشتن رابطه با مصر و اهمیتی که به‌عنوان «سرمایه سیاسی» به این رابطه می‌داد، نظر و فشار این کشور در موضوع غزه را در نظر داشت. مصر «سیسی» نه مصر مبارک است و نه مصر مرسی و موضع آن در قبال مردم مظلوم غزه مشخص است. مولفه سوم به نقش «اتحادیه عرب» برمی‌گردد که معمولا چندساعت پس از چنین فجایعی، در سطوح مختلف تشکیل‌جلسه می‌داد. این مجموعه به‌عنوان یک اتحادیه جهانی، حداقل صدای چنین اتفاقاتی را بازتاب می‌داد. امروز 27روز از تهاجم به غزه گذشته اما شما حتی نامی از این اتحادیه نمی‌بینید. «سازمان همکاری‌های اسلامی» با 54 عضو و وجود «کمیته قدس» به‌خاطر اختلافاتی که بین کشورها وجود دارد اقدامی انجام نداده و نامه‌های ایران نیز به ابتکار تبدیل نشده است. مولفه بعدی، وضعیت کشور سوریه است.

این کشور همواره جایگاهی بوده برای نیروهای مقاومت که صدای خود را به دنیا برسانند و بتوانند در آنجا موقعیت خود را تقویت کنند. این هم از میان رفته و عراق نیز به‌عنوان یکی دیگر از حامیان مقاومت، درگیر جنگ فرقه‌ای است. اینچنین است که فلسطینی‌ها نسبت به ادوار گذشته، بیش از هر زمان دیگری احساس تنهایی می‌کنند. اتفاقا رصد همین شرایط، مشوقی برای اسراییل به‌شمار رفته است. به نظر می‌رسد دو عامل نخست، تحت‌تاثیر فشار افکار عمومی و فجایعی که در شش بار حمله به پناهگاه‌های سازمان ملل رخ داده است، تا حدی به تحرک واداشته شده است اما برای آتش‌بس، کافی نیست. تنها عنصر باقیمانده که دارای اهمیتی قابل‌توجه است، «مقاومت» است. خبر دستگیری یکی از افسران ارتش صهیونیستی و تاثیری که ده‌ها کشته این رژیم در روزهای گذشته داشته، حتما در عقب‌نشینی اسراییل موثر خواهد بود. این جنازه‌ها باید به شهرهای فلسطین اشغالی و شهرک‌ها بازگردانده شود. در دولتی که شرایط ناپایدار اجتماعی و روانی به دلیل نوع تشکیل آن، وجود دارد، خبرهایی که از اسارت افسران و کشته‌شدن سربازان، حکایت دارند و خواهند داشت، بسیار اثر‌گذار است. جامعه‌شناسان و سیاستمداران اسراییلی بارها عنوان کرده‌اند مردم سرزمین‌های اشغالی، شب‌ها بیمناک از آینده به خواب می‌روند یعنی از فردا و فرداهای خود به جهت زندگی روی سرزمین‌های اشغال‌شده و در خانه‌های غصب‌شده، بی‌اطلاع و نگران هستند. متاسفانه در شرایط فعلی، برای فلسطینی‌ها، هیچ چشم‌انداز کارگشایی، جز مقاومت به چشم نمی‌خورد و در این میان، افزایش تعداد کشته‌ها و اسرای اسراییلی، می‌تواند پارامتری اثرگذار در مسیر دستیابی فلسطینی‌ها به حقوق خویش باشد.