دور
اخیر مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 در حالی پایان یافت که بالاخره پس
از مدت ها بحث و گمانه زنی، بر سر تمدید چهار ماهه دوره مذاکرات به توافق
رسیدند. یک روزنامه آمریکایی با انتشار تحلیلی درباره این موضوع، به رویکرد
کلی اشاره کرده که دولت آمریکا در دوره چهار ماهه پیش رو در جریان مذاکرات
با ایران دنبال خواهد کرد.
به گزارش روز نو، روزنامه «نیویورک تایمز» در مطلبی به موضوع تمدید بازه زمانی مذاکرات هسته ای ایران به مدت چهار ماه پرداخته و می نویسد در پس تصمیم اوباما برای تمدید مذاکرات، این ارزیابی وجود دارد که دولت آمریکا تلفیقی از رویکرد فشار و تشویق را در قبال ایران به کار می بندد. این رویکرد شامل پابرجا نگه داشتن تحریم های اصلی و در عین حال، نشان دادن این موضوع است که دسترسی ایران به درآمدهای توقیف شده خارجی خود می تواند چه مزایایی برای این کشور به همراه داشته باشد.
در این میان، کنگره آمریکا و برخی از کارشناسان هسته ای آمریکایی که خواستار اتخاذ موضعی سخت تر در قبال ایران هستند، با این موضوع به شدت مخالفت می کنند. آن ها ادعا می کنند تحریم های گسترده و نیز فشار اقدامات پنهانی علیه ایران بوده که این کشور را به پای میز مذاکره آورده است. بر این اساس، برای دستیابی به توافق نهایی باید تحریم ها و فشارها را علیه ایران افزایش داده و در عین حال، گزینه اقدام نظامی را نیز روی میز نگه داشت.
به هر حال، در کوتاه مدت، این اوباماست که پیروز این مجادله خواهد بود. تمدید چهار ماهه به اندازه ای طولانی نیست که کنگره بتواند دست به اقدامی موثر بزند و اوباما نیز اشاره کرده که هرگونه تحریم های جدید را وتو خواهد کرد. اما در طولانی مدت، مقامات دولت آمریکا می دانند که با مسئله عمیق تری روبرو هستند؛ زیرا تضمین هایی که کنگره خواستار اجرای آن از سوی ایران است، بسیار پیچیده و غیراجرایی است.
با این وجود، در صورتی که توافقی در مذاکرات هسته ای ایران حاصل شود، اوباما احتمالاً ناچار خواهد بود کنگره را به برداشتن تحریم هایی که تجارت با ایران را منع می کند، متقاعد نماید. همین موضوع است که ضرب الاجل جدید تعیین شده برای مذاکرات (24 نوامبر) را معنادار می کند. در آن زمان، اوباما هنوز حدود یک ماه فرصت خواهد داشت تا موضوع کاهش تحریم ها را از طریق مجلس سنا که هنوز در دست دموکرات ها خواهد بود، دنبال کند؛ زیرا معلوم نیست در انتخابات میان دوره سنا چه حزبی اکثریت را به دست آورد.
در طرف مقابل، در بازه زمانی چهار ماهه پیش رو، ایران به مبلغ 2.8 میلیارد دلار از درآمدهای توقیف شده خارجی خود – که بخش اندکی از این درآمدهاست – دسترسی پیدا می کند. اما از هم اکنون، 300 عضو مجلس نمایندگان آمریکا نامه ای را تهیه کرده اند که از دولت می خواهد تا زمانی که توافقنامه ای مشتمل بر برنامه موشکی ایران و نیز توقف حمایت ایران از حماس و دیگر گروه های نظامی در منطقه وجود نداشته باشد، از کاهش تحریم ها خودداری کند. این در حالی است که موضوعات مذکور اصولاً در مذاکره با ایران مطرح نیست.
به هر حال، همه این مباحث در شرایطی مطرح می شود که با وجود عدم توافق طرفین بر سر شماری از موضوعات اساسی، این نکته مورد اشاره قرار گرفته که گفت و گوها شاهد پیشرفت های جدی و واقعی بوده و چشم انداز رسیدن به توافق نهایی وجود دارد. در حال حاضر، نکته اصلی برای آمریکایی ها، این است که ایران تا چه حاضر خواهد شد در موضوعات مهم مورد اختلاف، اقدام به امتیازدهی به طرف مقابل کند. راهبرد دو وجهی دولت اوباما در زمینه فشار و تشویق نیز در همین راستا تدوین و اجرایی شده است.
به گزارش روز نو، روزنامه «نیویورک تایمز» در مطلبی به موضوع تمدید بازه زمانی مذاکرات هسته ای ایران به مدت چهار ماه پرداخته و می نویسد در پس تصمیم اوباما برای تمدید مذاکرات، این ارزیابی وجود دارد که دولت آمریکا تلفیقی از رویکرد فشار و تشویق را در قبال ایران به کار می بندد. این رویکرد شامل پابرجا نگه داشتن تحریم های اصلی و در عین حال، نشان دادن این موضوع است که دسترسی ایران به درآمدهای توقیف شده خارجی خود می تواند چه مزایایی برای این کشور به همراه داشته باشد.
در این میان، کنگره آمریکا و برخی از کارشناسان هسته ای آمریکایی که خواستار اتخاذ موضعی سخت تر در قبال ایران هستند، با این موضوع به شدت مخالفت می کنند. آن ها ادعا می کنند تحریم های گسترده و نیز فشار اقدامات پنهانی علیه ایران بوده که این کشور را به پای میز مذاکره آورده است. بر این اساس، برای دستیابی به توافق نهایی باید تحریم ها و فشارها را علیه ایران افزایش داده و در عین حال، گزینه اقدام نظامی را نیز روی میز نگه داشت.
به هر حال، در کوتاه مدت، این اوباماست که پیروز این مجادله خواهد بود. تمدید چهار ماهه به اندازه ای طولانی نیست که کنگره بتواند دست به اقدامی موثر بزند و اوباما نیز اشاره کرده که هرگونه تحریم های جدید را وتو خواهد کرد. اما در طولانی مدت، مقامات دولت آمریکا می دانند که با مسئله عمیق تری روبرو هستند؛ زیرا تضمین هایی که کنگره خواستار اجرای آن از سوی ایران است، بسیار پیچیده و غیراجرایی است.
با این وجود، در صورتی که توافقی در مذاکرات هسته ای ایران حاصل شود، اوباما احتمالاً ناچار خواهد بود کنگره را به برداشتن تحریم هایی که تجارت با ایران را منع می کند، متقاعد نماید. همین موضوع است که ضرب الاجل جدید تعیین شده برای مذاکرات (24 نوامبر) را معنادار می کند. در آن زمان، اوباما هنوز حدود یک ماه فرصت خواهد داشت تا موضوع کاهش تحریم ها را از طریق مجلس سنا که هنوز در دست دموکرات ها خواهد بود، دنبال کند؛ زیرا معلوم نیست در انتخابات میان دوره سنا چه حزبی اکثریت را به دست آورد.
در طرف مقابل، در بازه زمانی چهار ماهه پیش رو، ایران به مبلغ 2.8 میلیارد دلار از درآمدهای توقیف شده خارجی خود – که بخش اندکی از این درآمدهاست – دسترسی پیدا می کند. اما از هم اکنون، 300 عضو مجلس نمایندگان آمریکا نامه ای را تهیه کرده اند که از دولت می خواهد تا زمانی که توافقنامه ای مشتمل بر برنامه موشکی ایران و نیز توقف حمایت ایران از حماس و دیگر گروه های نظامی در منطقه وجود نداشته باشد، از کاهش تحریم ها خودداری کند. این در حالی است که موضوعات مذکور اصولاً در مذاکره با ایران مطرح نیست.
به هر حال، همه این مباحث در شرایطی مطرح می شود که با وجود عدم توافق طرفین بر سر شماری از موضوعات اساسی، این نکته مورد اشاره قرار گرفته که گفت و گوها شاهد پیشرفت های جدی و واقعی بوده و چشم انداز رسیدن به توافق نهایی وجود دارد. در حال حاضر، نکته اصلی برای آمریکایی ها، این است که ایران تا چه حاضر خواهد شد در موضوعات مهم مورد اختلاف، اقدام به امتیازدهی به طرف مقابل کند. راهبرد دو وجهی دولت اوباما در زمینه فشار و تشویق نیز در همین راستا تدوین و اجرایی شده است.
منبع: تابناک
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
