تحلیل فرشاد پیوس از بازی فینال

به گزارش روز نو، فرشاد پیوس با این مقدمه در تحلیل بازی دیشب در روزنامه ایران نوشت: هر دو تیم از کناره‌های زمین سعی می‌کردند استفاده کنند و عمق و مرکز زمین را بخوبی بسته بودند. استفاده از شکاف‌های کنار زمین در اولویت تفکرات هر دو مربی بود. آلمان‌ها چندین بار با ارسال های مولر و ضربه سرهای کلوزه خطرساز ظاهر شدند. در سوی مقابل آرژانتینی ها قصد داشتند توپ را به مسی برسانند و با استفاده از ضد حمله و سرعت و تکنیک این بازیکن خط دفاع حریف را تحت فشار قرار دهند. مسی هم با ظرافت خاصی که در حمل توپ دارد، بارها به هدف رسید و بخوبی از خط دفاع آلمان عبور و به عمق دفاع زد.

تیم آلمان در دفاع، فشرده و نظم خاصی داشت. در مرکز زمین بار مدیریت برای آرژانتینی‌ها بر عهده ماسکرانو و برای آلمان‌ها بر عهده شواین اشتایگر بود. از همه مهم‌تر گلرهای دو تیم بودند که مثل یک بازی ساز سعی می کردند حملات تیم را پایه ریزی کنند. آنها توپ را به هافبک ها می رساندند و در تیمی مثل آلمان ملموس بود که هر وقت توپ را از دست می دادند، با هفت نفر دفاع می‌کردند و فاصله بین دفاع و هافبک 6-5 متر بیشتر نمی شد.

دفاع زنجیره ای آلمان ها نمادی از یک فوتبال جذاب بود. در حالی که خیلی از فینال‌ها چندان جذاب از کار در نمی آید، اما هر دو تیم در نیمه اول، بازی فوق العاده ای به نمایش گذاشتند و تنها لحظاتی از بازی به خاطر حساسیت، تماشاگران از دیدن گل محروم شدند، نمونه آن هم توپ بادآورده ای بود که به هیگواین رسید و این مهاجم گلزن به سادگی موقعیت را از دست داد.

به نظرم آرژانتین نیمه دوم را خیلی خوب شروع کرد و در دقایق ابتدایی آلمان را تحت فشار قرار داد. سابه یا تعویض خوبی داشت و با آوردن آگه رو به زمین، تیمش را دو مهاجمه کرد و به دنبال نتیجه بود.

پس از 8-7 دقیقه آلمان‌ها بر بازی مسلط شدند و با تاکتیک تمرین شده شان که ارسال از کناره ها و ضربه های سر کلوزه بود، چند بار از روی ضربات ایستگاهی خطر ایجاد کردند. در ادامه رفته رفته دو تیم محتاطانه بازی را پیگیری کردند و می خواستند با ریسک کمتری بازی را به وقت های اضافه بکشانند. گرچه دو تیم موقعیت های نسبتاً خوبی داشتند، اما هیجان بازی در نیمه اول بیشتر بود و در این نیمه آنچنان فوتبال دلچسبی شاهد نبودیم. از طرفی باید عنوان کنم که هر دو مربی استادانه عمل کردند و توانستند بازی را نگه دارند. نکته مهم این بود که آرژانتینی ها خیلی خوب حریف را از جلو پرس می کردند و اجازه ندادند شاگردان یواخیم لو مثل بازی با برزیل از دفاع تیمی منسجم خود بهره لازم را ببرند و حملات دامنه داری روی دروازه آرژانتین تدارک ببینند.

در وقت اضافی، هر دو تیم از لحاظ بدنی در سطح بالایی قرار داشتند. در شرایطی که تیم ها دائم از دفاع به حمله و به دنبال ضد حمله بودند، آمادگی جسمانی دو تیم به کار آنها آمد. آرژانتینی ها تنها به دنبال این بودند که توپ را به مسی برسانند، اما آلمان تیم باهوش با آمادگی جسمانی بالاو دونده که با توپ گیری و پرس اجازه بازی به حریف را نداد و در مقابل، ارسال از کناره ها بالاخره نتیجه داد. گوتزه با یک استپ خوب که نشان از تکنیک ناب و عالی آلمان ها داشت و به دنبال آن ضربه دقیق به هدف رسید. حق قهرمانی با تیم منضبط و فوتبال حساب شده آلمان بود.