روزنو :  فوتبال را که غیرقابل پیش بینی ترین بازی دنیاست، رها کنید؛ این پیشنهادها را که برای ورزشی نویس ها و اهالی تبلیغات، خصوصاً یک شرکت مواد غذایی! خواندنی است؛ بچسبید.

یک. این عبارت، در واقع، محور تیزر تبلیغاتی یکی از شرکت‌های غذایی است که پخش آن را از تلویزیون، بارها دیده ایم.

"آنونس این تیزر با نریشن (narration) عبارتِ «شب گذشته میهمانان، میزبان را خوردند»، و لوکیشن تهران قدیم شروع می‌شود. حال و هوای ابتدایی تیزر به شکلی انتخاب شده که فریاد کودکِ روزنامه‌فروش با عبارت «روزنامه، روزنامه، خبر مهم! شب گذشته میهمانان، میزبان را خوردند!»، دهۀ ۱۳۲۰ را برای مخاطبان تداعی می‌کند.

در همین حین، در سکانس بعدی به نمایش اتفاق‌های رخ داده در «شب گذشته» یعنی لوکیشن میهمانی می‌پردازد که در عین ناباوری، میهمانان در یک فضای کاملاً امروزین، دور یک میز[زمین سبز چمن!] نشسته‌اند و در انتظار حضور میزبان بر سرِ میز هستند؛ در سکانس‌های آخر، میزبان با یک دیسِ پلو[گل] (شما نخوانید "برنج میزبان"، بخوانید "هفت گل") وارد می‌شود و یکی از مهمانان به طنز بیان می‌کند: « فردا در روزنامه‌ها می‌گویند که دیشب، میهمانان، میزبان را خوردند.» (اینجا)

 

دو. اما واقعاً دیشب، "میهمان میزبان را خورد!" آنهم جلوی چشم هزاران هزار تماشاچی و میلیون ها نفر بیننده ی مستقیم.

 

سه. به نظر می رسد اگر گفته شود که بازی برزیل و آلمان نیازمند تحلیل است و شاید صاحبنظرانِ جامعه شناسی فوتبال هم از پاسخ به این پرسش که چرا میزبان، هفت گل از میهمان خورد؟ درمانده باشند!، حرفی به گزاف نیست.

 

چهار. دیشب، وقتی "میهمان میزبان را خورد"، کار پلیس امنیت برزیل بسیار سخت شد؛ به طوری که پوتینِ مأموران تأمین امنیت، پشت سر سرمربی برزیل، فیلیپه اسکولاری، از چشم دوربین های تلویزیونی پنهان نماند و جعبه ی جادویی به جهان نشان داد که میهمان، رعایت حال میزبان را نکرد که هیچ! حتی با ترک میزبان در شرایطی عجیب، با هفت گلِ خورده، میهمان را تحقیر نیز کرد و میهمان، با خوردنِ (فقط!) یک گل، آنهم دقیقه ی 90، حتی به میزبان، اجازه نداد تا از حق میزبانی خودش استفاده کند.

 

پنج. اما با وجود این که ناباورانه، "میهمان میزبان را خورد"، تماشاچیان برزیلی حاضر در ورزشگاه، نباید با تشویق آلمان، ناامیدی را به تیم ملی شان تزریق می کردند!

 

شش. گرچه وقتی "میهمان میزبان را خورد"، برای ما ایرانی ها تجدید خاطره شد و کم و بیش، پیشِ خودمان زیر لب گفتیم؛ "یاد مالدیو به خیر!" اما هواداران برزیلی نباید ورزشگاه را با خوردن پنج گل در 28دقیقه ی نخستِ نیمه ی اول، ترک می کردند!

 

هفت. این که برزیل، در عرض شش دقیقه، چهار گل بخورد، یک اتفاق تاریخی در دنیای فوتبال است ولیکن به نظر می رسد که برزیل، بسیار زود شکست را پذیرفت. پذیرش شکست، بدیهی است که خوب است و می تواند پلی باشد برای پیروزیِ آتی! اما فیلیپه اسکولاری که در مصاحبه ی بعد از بازی گفت: "ما در 6 دقیقه 4 گل خوردیم و نابود شدیم"، همان زمان انجام بازی، در دقایقی که گل دوم را خورد، نابود شد؛ چون همان موقع، شکست را پذیرفت که بسیار بی موقع و بسیار زود، شکست را پذیرفت؛ حال آنکه باید با یک تعویض، زمان را به نفعِ میزبان، مدیریت می کرد و فرصتِ دوباره و چندباره را از میهمان می گرفت.

هشت. "فوتبال، غیرقابل پیش بینی ترین بازی دنیاست."

 

.....................................

زیرنویس اضافی:

دو پیشنهاد جدی به ورزشی نویس ها و اهالی صنعت تبلیغات، خصوصاً شرکت مواد غذایی برنج میزبان!؛

یک. به روزنامه های ورزشی و مطبوعاتی ها پیشنهاد می شود پس از انعقاد یک قراردادِ توپ با شرکت مواد غذایی برنج میزبان، برای فردا تیتر بزنید: "میهمان میزبان را خورد!"

دو. به شرکت مواد غذایی برنج میزبان نیز توصیه می شود که آن تیزر تبلیغاتی که بازخورد چندانی هم تا کنون نداشته، از دستور کارش خارج نماید و یک تیزر تبلیغاتیِ توپِ توپ، از فیلم بازی فوتبال برزیل و آلمان بسازد و پخش کند؛ البته بعد از پرداخت حق الزحمه و حق المشاوره ی نگارنده!