میانه‌ای بدون خلاقیت و مهارت فنی!

هرچند علی دایی در تلاش است که تمامی ستاره‌های فصل گذشته را در قالب اسکلت اصلی تیم حفظ کند اما جدایی بازیکنانی نظیر مسلمان که به ذوب‌آهن پیوست و البته خلعتبری که ماجرای جدایی‌اش از جمع سرخپوشان حسابی فاز جدی به خود گرفته قطعا تأثیرات منفی فراوانی بر تاکتیک‌های هجومی پرسپولیس دایی خواهد گذاشت. 

شکی نیست که محمدرضا خلعتبری مهره‌ای تأثیرگذار در تیم دایی است. بازیکنی که در اواسط نیم‌فصل اول به پرسپولیس آمد و در نهایت هم چندین امتیاز سرنوشت‌ساز را برای سرخپوشان به ارمغان آورد. اتفاقی که در نیم‌فصل دوم برای محسن مسلمان رخ داد. هافبکی طراح که در کنار خلعتبری، صادقیان و حقیقی کمربند خط میانی پرسپولیس را توانمند و مستحکم کرده بودند. حالا در نبود مسلمان و البته خلعتبری جدایی‌طلب به نظر دایی باید رویکردی متفاوت را به خصوص در فاز تهاجمی در پیش گیرد. قدرت بازی‌سازی این هافبک که سودای سپاهان را در سر می‌پروراند این مجال را به تیم دایی می‌داد تا با توپی پر به سمت دروازه حریفان یورش ببرند. اما تصور پرسپولیس بدون خلعتبری، مسلمان و اگر اتفاقی رخ دهد صادقیان عملا دایی را در مرکز زمین خلع سلاح می‌کند و بی‌شک در این میان مهره‌های موجود نظیر نوری و حقیقی قادر به رساندن پرسپولیس به اهداف مدنظر نیستند.

در واقع کسر شدن این عناصر هجومی باعث شده تا خلاقیت از تیم دایی رخت بربندد. دایی که در فصل گذشته از خلعتبری در جناح چپ مثلث تهاجمی‌اش استفاده می‌کرد با رفتن او تنها نوروزی و عالیشاه را در اختیار خواهد داشت. هرچند این دو مهره‌هایی قدرتی و سرعتی به شمار می‌روند اما فاکتورهای موجود در بازی تهاجمی خلعتبری برتری محسوسی بر آنها دارد. نوروزی که اصالتا یک مهاجم نوک است و نشان داده که در جناح چپ آن توان لازم را ندارد عالیشاه نیز به‌رغم تمام توانایی‌هایی که دارد بارها آسیب‌پذیر و شکننده نشان داده و بعید است که باتوجه به شیوه‌های ثابت دایی برای حضور در میادین شهریار روی او به عنوان یک مهره کلیدی و تأثیرگذار حساب باز کند. باید دید دایی در نهایت برای بالا بردن سطح خلاقیت و توانایی تیمش در میانه میدان چه تصمیماتی را اتخاذ خواهد کرد.