اميرحسين صادقي مدافع ملي پوش استقلال توانست با بازي‌هاي درخشان در تيم ملي نظر خيلي‌ها را نسبت به خودش تغيير دهد. صادقي كه برخلاف ساير ملي‌پوشان كه از همه چيز راضي بودند به شدت از مردم و صداوسيما شاكي به نظر مي‌رسيد. او كه قصد انجام مصاحبه نداشت و حتي در پايان گفت: «نمي‌دانم چرا اين حرف‌ها را به شما زدم، چون اصلا قصد صحبت كردن نداشتم.» در حالي كه تازه به همراه خانواده‌اش از خريد به منزل آمده بود، به سووالات بانك ورزش پاسخ داد. هرچند كه اين مصاحبه بيشتر درد و دل‌هاي اميرحسين و ناراحتي‌هايش از مردم بود. همان مردمي كه به آنها واژه‌هايي چون ستاره‌هاي كاغذي و ستاره‌هاي پوشالي مي‌دهند.

زماني كه به همراه خانواده بيرون رفته بودي، واكنش مردم چطور بود؟

ما را كه كسي نمي‌بيند. مردم روزه هستند و گرما باعث شده چشم‌شان درست نبيند! در اين چند وقت زياد بيرون نرفتم، چون شب و روزم قاطي شده، روزها خواب هستم و شب‌ها بيدار. خستگي بازي‌ها و اردوهاي 40، 50 روزه باعث شده تا بهترين تفريح من خواب و بهترين همدمم بالشتم باشد.

ابتداي فصل پيش گفته بودي امسال مي‌خواهم با تيم ملي به جام‌جهاني بروم و توانستي به حرفت عمل كني.

من در جام‌جهاني 2006 آلمان همراه تيم ملي بودم، اما نتوانستم بازي كنم. در فصل گذشته تمام تلاشم را كردم تا در اين جام‌جهاني با سربلندي بازي كنم. خدارو شكر توانستم سربلند از اين بازي‌ها بيرون بيايم. به نظر من خواست خدا بود و خدا نظر كرد تا بتوانم در اين چند بازي بنا به آنچه كه كارشناسان گفته اند خوب باشم. البته ما يك تيم بوديم و سعي كرديم همه خوب باشيم.

اما بازي آخر تمام تصورات را برهم زد. 

متاسفانه بازي آخر روي يك ضدحمله گل خورديم و به دليل بدي آب و هوا فوتبال مان خراب شد. هرچند فشاري كه از سوي مردم روي ما بود و اينكه توقع شان بالا رفته بود، باعث شد نتوانيم آنچه را كه در توانمان بود ارايه دهيم.

مگر شما در برزيل اين فشار را حس مي‌كرديد؟ 

بله. دنيا، دنياي فضاي مجازي و اينترنت است و تمام اخبار را رصد مي‌كرديم. مردم فكر نكنند كه ما يادمان رفته. مگر همين مردم و صداوسيما تا ديروز نمي‌گفتند چرا بايد پول‌هاي ميلياردي كه پول بيت المال است به اين بازيكنان پرداخت شود. صداوسيما و مردم و آن وجه اي را كه از ما فوتباليست‌ها درست كرده بودند را يادمان نرفته است. مردم همان مردم بودند و ما هم همان فوتباليست‌هايي بوديم كه پول بيت المال را به جيب زده بوديم. حالا چطور شد كه به ناگهان يادشان رفت، نمي‌دانم.

فكر نمي‌كني اين دو مقوله عملكرد بازيكنان در جام‌جهاني و رقم قرارداد بازيكنان با هم متفاوت است؟

چطور مي‌شود تا قبل از بازي با نيجريه يك جور به ما نگاه مي‌كردند و ما شده بوديم بهترين آدم‌هاي روي زمين، اما بعد از بازي با بوسني دوباره نظرشان عوض شد. اين جام‌جهاني به خاطر اين رفتارها اصلا به من نچسبيد. باز هم دم آنهايي كه در اين مدت با ما بودند و به دنبال خوشحال كردن ديگران نبودند، گرم. مردم آرژانتين از شكست ما بي نهايت خوشحال بودند. درحالي كه يكي از خبرنگاران آرژانتيني قبل از بازي از من پرسيد مسي را چكار مي‌كني؟ من همان لحظه به ذهنم اين جمله رسيد «ما با مسي بازي نداريم، ما ايراني‌ها از نژاد آريايي هستيم و نژاد برتر دنيا. هشت سال برابر تحريم‌ها و پيش از آن هشت سال در جنگ با عراق كمر خم نكرديم، حالا اين كه مسي است.» باور كنيد در هيچ جاي دنيا، چنين حريفي برابر آرژانتين پيدا نمي‌شود كه آنها ديماريا و هيگوآين را تعويض كنند و مسي هم اين قدر سردرگم باشد. ما در برزيل از وجاهت مردم ايران دفاع كرديم. اما توقع نداشتم آنها درباره فوتباليست‌ها اينگونه حرف بزنند.

به نظر مي‌رسد خستگي جام‌جهاني بيشتر براي اميرحسين صادقي روحي بوده تا جسمي.

با تمام وجود بازي كردن در جام‌جهاني رسالتي بود بر گردن ما. اما مردم بايد بدانند كه همه چيز فوتباليست‌ها پول نيست. براي شما يك مثال مي‌زنم. پسر من وقتي مرا بعد از 60 روز در فرودگاه ديد، فقط تا نيم ساعت گريه مي‌كرد. فقط شما اين را در نظر بگيريد كه مردم عادي مي‌توانند دوري از زن و بچه را اين همه مدت تحمل كنند، آن هم در شرايط معمولي نه شرايطي كه ما داشتيم. ما بايد پرچم ايران را بالا نگه مي‌داشتيم و چشم يك ملت به ما بود ولي متاسفانه يك سري اندك از مردم كه دست‌شان به شبكه‌هاي اجتماعي مي‌رسيد، رفتاري كردند كه در خور مردم ايران نبود. صداوسيما هم كه شاهكارش را نشان داد. برنامه اي كه قطع شده بود و كارشناس برنامه آنگونه در مورد ما صحبت كرد.

بايد قبول كرد كه هواداران فوتبال احساسي هستند. 

قبول دارم. اما اين را بايد بدانيد كه ما از جان مايه گذاشتيم و در هر سه بازي توقع خودمان از خودمان زيادتر شده بود. نمي‌خواهم بهانه بياورم، اگر آب و هوا شرجي نبود و آن باران شديد نمي‌باريد، شايد نتيجه ديگري برابر بوسني رقم مي‌خورد. اما عده اي موجي را راه انداختند كه به مردم القا كنند كه تيم ملي مسن بود. آن كساني كه اين خط را دادند، نديدند كه دوندگي بازيكنان تيم ملي به چه ميزان بود. خيلي دوست دارم بفهمم كه چه كسي اين خط را داده بود. متاسفانه عقل مردم ما به چشمشان است. من فقط ممنون دار آنهايي هستم كه در گرما و سرما پشت ما بودند و از ما حمايت كردند.

بيشتر از مردم ناراحت هستي يا از كارشناسان يا رسانه‌ها؟

فرقي نمي‌كند. آن لحظه كه نوشتند فلاني دنبال پيراهن ژكو بوده يا از اين حرف‌ها، خيلي به ما سخت مي‌گذرد. به خدا درد دارد كه 60 روز سختي بكشي و بعد هم اين حرف‌ها را بزنند. خيلي بد است. من بعد از بازي با بوسني آنقدر خسته بودم كه حتي نتوانستم به رختكن بروم و ده دقيقه روي نيمكت نشستم. از نظر جسمي و روحي بريده بود. ما چند ماه تلاش كرديم وخون جگر خورديم. آنهايي كه مي‌گويند ميلياردي پول مي‌گيريم، بدانند كه پولي هم نگرفتيم. فقط از مردم و نام ايران دفاع كرديم. باورتان نمي‌شود آنقدر فشار روحي و رواني روي من بود كه موهاي صورتم ريخته است.

به نظر مي‌رسد دل پر دردي داري.

بله، خيلي خيلي ناراحت هستم. چرا مردم ما اينگونه شده اند كه با دست خودمان، خودمان را نابود مي‌كنند. چرا مثل گذشته همه با هم نيستيم. نمي‌دانم چرا مردم ما اين طوري شده اند. قبول دارم فشارهاي اقتصادي و غيره در جامعه وجود دارد و نمي‌خواهم بگويند سياسي صحبت كرده است. اصلا ولش كن اين بحث را ادامه ندهيم و نمي‌دانم چرا اين صحبت‌ها را با شما كردم، چون واقعا قصد مصاحبه كردن را نداشتم. ولي فقط اين را بدانيد كه ما همان تيم ملي هستيم كه همه مي‌گفتند بروند جام‌جهاني كيسه گل مي‌شوند، بهتر است نروند.