روزنو :
«چهره امنیت جامعه ما اما با رها از این بیرحمانه ترین شکل خشونت سوخته است بدون آنکه درمانی برای برای آن پیدا شود.»

به گزارش روزنو، دوازدهم اردیبهشت ماه امسال حدود ساعت یازده و نیم شب «صادق» فروشگاه موبایل فروشی‌اش در محله کیانشهر را تعطیل می‌کند و به همراه یکی از کارمندانش راهی خیابان می‌شود.

آن سوی خیابان درست روبروی فروشگاه دو مرد موتورسوار ایستاده‌اند،صادق بی‌توجه به آنها پیاده به سمت خانه نامزدش که همان حوالی است حرکت می‌کند. کمی مانده به خانه نامزدش،دوباره موتوری دو ترک را می‌بیند که به سمتش می‌آیند،نور چراغ موتور چشمش را می‌زند، تنها سایه‌ای از دو مرد را می‌بیند که به او نزدیک می‌شوند. یکی از آنها سطلی در دست گرفته که محتویات آن را روی صادق خالی می‌کند.

درد شدیدی سراپای او را فرا می‌گیرد، اسید صورت، سینه، دست‌ها و پاهایش را می‌سوزاند.

 

اکنون صادق پس از حدود دو ماه بستری بودن در بیمارستان تازه به خانه بازگشته و علاوه بر تمامی درد و رنج‌هایی که می‌کشد هر روز به این سوال فکر می‌کند که آنها چه کسانی بودند و چه خصومتی با وی داشتند:

«پلیس در همان روزهای اول چندین بار از من سوال و جواب کرد و من با وجود حال وخیمی که داشتم هرچه می‌دانستم به آنها گفتم ولی تا به حال هیچ سر نخی پیدا نشده و من و خانوده‌ام ناچاریم با وضع نا مطلوب جسمی و روحیم هر روز از این دادسرا به دادسرایی دیگر برویم.»

 

صادق نگران زندگی خانواده اش است، پدرش کارمند بازنشسته شهرداری است و او با مغازه‌ای که اجاره کرده مخارج خانواده را پرداخت می‌کرده است.

«تا کنون 35 میلیون تومان هزینه درمانم شده، مغازه‌ام نیز تعطیل شده و هر ماه هم باید اجاره‌اش را بپردازم.نمی‌دانم که می‌توانم دوباره به سر کار برم یا نه، یکی از دستانم از مچ کار نمی‌کند، دست دیگرم  از آرنج باز نمی‌شود.»

صادق دچار 40 در صد سوختگی با اسید است.اسید پاشی، این چهره عریان خشونت، این بار از میان مردان قربانی گرفته، قربانی که هنورز نه او و نه پلیس نمی‌دانند به چه جرمی به این روز افتاده است.

 صادق نگران است که چه بر سر خانواده اش می‌آید،می‌گوید که این اتفاق رنگ آسایش را از خانواده آنها گرفته و تا عاملان این حادثه پیدا نشوند هیچ کدام‌شان آرامش ندارند.

چهره امنیت جامعه ما اما با رها از این بیرحمانه ترین شکل خشونت سوخته است بدون آنکه درمانی برای برای آن پیدا شود.