آن روزها و این روزها
این روزها که مصادف با گذشت یک سال از پیروزی دکتر روحانی به عنوان کاندیدای جریان اعتدال در انتخابات ریاست جمهوری است شاید پر بیراه نباشد که به همین روزها در یک سال قبل بازگردیم و بدانیم مطلوب چه بوده و تا امروز چه راهی طی شده است. اول تیرماه روزی است که یک هفته پس از انتخابات ریاست جمهوری فضای آرامش، منطق و اعتدال بر کشور حاکم شده و دیگر نیازی به سر زدن لحظه به لحظه به اینترنت احساس نمیشود، سایتهای اقتصادی از رونق افتاده وامیدواری به آینده باعث خوشبینی به کاهش قیمت دلار و سکه شده و تاحدودی ثبات را به همراه داشته. در اقتصادهای موفق ثبات در محیط کلان اقتصاد و بیثباتی در محیط خرد وجود دارد چراکه بیثباتی درمحیط اقتصاد کلان میتواند باعث تشدید رکود تورمی شود. انتشار لیستی از مدیران دولت دهم که از دیدگاه اینجانب عملکرد قابل قبولی داشتهاند باعث روانه شدن سیل انتقادات و گلایهها شده و بیشترین گله و شکایت از قراردادن نام مدیران گمرک و سازمان توسعه تجارت در لیست است و لذا باید در این رابطه تحقیق و بررسی بیشتری صورت گیرد. در رابطه باترکیب کابینه دو چالش وجود دارد: الف - تشکیل کابینهای بین جناحی که همه نیروهای کارآمد وتوانمند و دارای مشی معتدل سیاسی امکان حضور داشته باشند. ب- داشتن دیدگاه و مشی فکری مشترک مدیران اقتصادی کابینه، در صورتی که فقط به مشی سیاسی افراد توجه شود ومشی فکری وگرایشات آنان مدنظر نباشد میتواند کابینهای ناهماهنگ به وجود آورد. چالش اول قابل مدیریت و دستیابی است و چون کشور نیاز به حداقل 200 مدیر عالیرتبه دارد میتوان بسیاری از افراد دارای گرایش معتدل سیاسی را به همکاری دعوت کرد. ضمناً 30 تا 40 نفر نیز باید در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص به کار گرفته شوند که میتوان بخشی از آنها را به نیروهای توانمند دولت فعلی اختصاص داد. اما چالش مشی فکری و دیدگاه مشترک اعضا میتواند مشکلساز شود زیرا در اسامی شاخص مطرح برای پستهای کلیدی اقتصادی دو مکتب فکری اقتصادی آزاد و نهادگرا وجود دارد در صورتی که بطور مثال دکترنوبخت نهادگرا به وزارت اقتصاد منصوب شود باید رئیس بانک مرکزی و سازمان برنامه وبودجه نیز متعلق به این جریان فکری باشند و حضور آقایان دکتر نجفی، دکتر نیلی و دکتر نهاوندیان در پستهای اقتصادی باید منتفی شود و لذا باید در این رابطه بررسی دقیقتری صورت گیرد وضروری است دیدگاه معاون اول و وزرای اقتصادی دولت با یکدیگر همخوان و متعلق به یک نحله فکری باشند.
* عضو اتاق ایران
