خداداد عزیزی :آنهایی که میگویند صعود میکنیم از یک جا خط میگیرند!
بازیکن سالهای نهچندان دور فوتبال کشورمان که گل تاریخی صعود ایران به جامجهانی ۱۹۹۸ را وارد دروازه استرالیا کرد، معتقد است صعود ایران از گروهش در حالت منطقی محال است و کسانی که این روزها صحبت از صعود میکنند یا تخصصی در فوتبال ندارند یا اینکه از یکجا خط میگیرند، البته ستاره ریزنقش کشورمان یکدرصد احتمال میدهد شاگردان کیروش بتوانند مثل کامرون در جامجهانی ۱۹۹۰ آرژانتین را شکست دهند و شگفتی بیافرینند. در ذیل گفتوگوی خداداد عزیزی را با «شهروند» درخصوص مسائل مربوط به جامجهانی در آستانه این رویداد بزرگ میخوانید.
رقیبان ایران در گروه F را در چه سطحی میبینید؟
شاید در نگاه اول این گروه زیاد سخت و دشوار نباشد اما وقتی تکتک حریفان را بررسی کنیم، به قدرت آنها پیمیبریم. نیجریه که همواره یکی از نمایندگان آفریقا در جامجهانی بوده و بعضا شگفتیهایی را هم رقم زده و اخیرا هم قهرمان آفریقا شده است. آنها برخلاف سایر تیمهای آفریقایی علاوه بر قدرت بدنی، دارای تکنیک بالایی هستند و در کنار آرژانتین خود را مدعی صعود میدانند. آرژانتین هم واقعا خط حمله عجیب و غریبی دارد و بهترینهای دنیا را در ترکیب خود میبیند. بوسنی نیز با بازیهایی که از آنها در دیدارهای دوستانه دیدم، یک تیم فوقالعاده است.
با توجه به این رقبای سختی که شما از آنها صحبت میکنید، شانسی برای صعود داریم؟
نمیدانم عدهای که صحبت از صعود میکنند، چه تفکری دارند. شاید هم یک هدف خاصی را دنبال میکنند و از کسی خط گرفتهاند، البته برخی دیگر هم فوتبالی نیستند و حرف از صعود میزنند که زیاد نمیتوان از آنها انتظار سخن تخصصی داشت. هرطور فکر کنیم، روی کاغذ هم شانس برای صعود نداریم و صحبتش هم خندهدار است. باید قبول کنیم که در این گروه ما قدرت چهارم هستیم اما شاید هم اتفاقات عجیبی رخ دهد. دقیقا مثل کامرون که در بازی افتتاحیه جام ۱۹۹۰ آرژانتین، قهرمان جهان را شکست داد. در نهایت این را بگویم که شانس پیروزیمان نسبت به آرژانتین یک به صد است، مقابل نیجریه و بوسنی نیز یک به ۱۰ خواهد بود.
از نحوه بازی شاگردان کیروش راضی هستید؟
کیروش دیگر کارش با ایران تمام شده است و زیاد نباید در رابطه با او صحبت کنیم. او هر کاری که خواست در این ۳سال با فوتبال ما کرد و ماندنش قطعا کمکی به فوتبال ما نخواهد کرد. نباید منکر این شویم که او مربی بزرگ و باکارنامهای است اما توقع داشتیم که یک مربی که سابقه حضور در منچستر، رئال و تیمملی پرتغال را دارد در فوتبالمان یک تغییر اساسی ایجاد کند. راستش را بگویم فوتبال امروز ایران نسبت به دهه ۷۰ و ۸۰ که خودم بازی میکردم از لحاظ فنی هیچ تغییری نکرده در حالی که ویرا آن زمان یکبیستم پول فعلی کیروش را میگرفت.
بعد از جامجهانی با مربی ایرانی موافقید یا اینکه یک خارجی دیگر؟
نمیدانم چر این روزها اینقدر صحبت از تمدید قرارداد کیروش میشود. شاید فشار دلالهاست که یکدهم قرارداد ۱۵میلیاردی کیروش را به جیب میزنند. بهنظرم اگر بخواهیم یک مربی خارجی بیاوریم، باید کسی باشد که به فوتبالمان کمک کند نه اینکه صرفا با بردن تیم به جامجهانی ما را راضی نگه دارد. مربیای با سبک کلوپ که توانسته در ۴، ۵ سال حضورش در دورتموند فوتبال ماشینی آلمان را به تکنیکی تبدیل کند به درد فوتبال ایران میخورد. یا امثال گواردیولا و سیمئونه که سبک جدیدی را در بارسلونا و اتلتیکو بهجا گذاشتند. اگر قرار باشد یک مربی بیاید و وقتی سفره پهن است، او هم پولش را بگیرد و برود، همان بهتر که از مربی ایرانی استفاده کنیم که حداقل عرق ملی دارد و باید پاسخگو باشد.
فکر میکنید اگر الان با آمریکا بازی کنیم، میتوانیم مثل بازی سال ۱۹۹۸ این تیم را شکست دهیم؟
آن موقع ما قدرتمان بیشتر از آمریکا بود و اینطور نبود که این تیم را شانسی ببریم. در واقع تیم اول آسیا بودیم و بازیکنان زیادی داشتیم که خارج از کشور بازی میکردند اما آمریکا بازیکنان مشهور زیادی نداشت و در واقع بعد از همان جام ۹۸ شروع به ساختارسازی کرد. حتی من سال ۲۰۰۰ به همراه ستارههای فوتبال سایر کشورها به این کشور دعوت شدم تا مردم را به دیدن فوتبال ترغیب کنیم. آنها آنقدر کار کردند تا پیشرفت کنند اما ما برعکس عمل کردیم و تماشاگرانمان را از استادیومها فراری دادیم. شاید الان دیگر زورمان به آمریکا نرسد، اگر چه زیاد هم فاصله نداریم.
رقیبان ایران در گروه F را در چه سطحی میبینید؟
شاید در نگاه اول این گروه زیاد سخت و دشوار نباشد اما وقتی تکتک حریفان را بررسی کنیم، به قدرت آنها پیمیبریم. نیجریه که همواره یکی از نمایندگان آفریقا در جامجهانی بوده و بعضا شگفتیهایی را هم رقم زده و اخیرا هم قهرمان آفریقا شده است. آنها برخلاف سایر تیمهای آفریقایی علاوه بر قدرت بدنی، دارای تکنیک بالایی هستند و در کنار آرژانتین خود را مدعی صعود میدانند. آرژانتین هم واقعا خط حمله عجیب و غریبی دارد و بهترینهای دنیا را در ترکیب خود میبیند. بوسنی نیز با بازیهایی که از آنها در دیدارهای دوستانه دیدم، یک تیم فوقالعاده است.
با توجه به این رقبای سختی که شما از آنها صحبت میکنید، شانسی برای صعود داریم؟
نمیدانم عدهای که صحبت از صعود میکنند، چه تفکری دارند. شاید هم یک هدف خاصی را دنبال میکنند و از کسی خط گرفتهاند، البته برخی دیگر هم فوتبالی نیستند و حرف از صعود میزنند که زیاد نمیتوان از آنها انتظار سخن تخصصی داشت. هرطور فکر کنیم، روی کاغذ هم شانس برای صعود نداریم و صحبتش هم خندهدار است. باید قبول کنیم که در این گروه ما قدرت چهارم هستیم اما شاید هم اتفاقات عجیبی رخ دهد. دقیقا مثل کامرون که در بازی افتتاحیه جام ۱۹۹۰ آرژانتین، قهرمان جهان را شکست داد. در نهایت این را بگویم که شانس پیروزیمان نسبت به آرژانتین یک به صد است، مقابل نیجریه و بوسنی نیز یک به ۱۰ خواهد بود.
از نحوه بازی شاگردان کیروش راضی هستید؟
کیروش دیگر کارش با ایران تمام شده است و زیاد نباید در رابطه با او صحبت کنیم. او هر کاری که خواست در این ۳سال با فوتبال ما کرد و ماندنش قطعا کمکی به فوتبال ما نخواهد کرد. نباید منکر این شویم که او مربی بزرگ و باکارنامهای است اما توقع داشتیم که یک مربی که سابقه حضور در منچستر، رئال و تیمملی پرتغال را دارد در فوتبالمان یک تغییر اساسی ایجاد کند. راستش را بگویم فوتبال امروز ایران نسبت به دهه ۷۰ و ۸۰ که خودم بازی میکردم از لحاظ فنی هیچ تغییری نکرده در حالی که ویرا آن زمان یکبیستم پول فعلی کیروش را میگرفت.
بعد از جامجهانی با مربی ایرانی موافقید یا اینکه یک خارجی دیگر؟
نمیدانم چر این روزها اینقدر صحبت از تمدید قرارداد کیروش میشود. شاید فشار دلالهاست که یکدهم قرارداد ۱۵میلیاردی کیروش را به جیب میزنند. بهنظرم اگر بخواهیم یک مربی خارجی بیاوریم، باید کسی باشد که به فوتبالمان کمک کند نه اینکه صرفا با بردن تیم به جامجهانی ما را راضی نگه دارد. مربیای با سبک کلوپ که توانسته در ۴، ۵ سال حضورش در دورتموند فوتبال ماشینی آلمان را به تکنیکی تبدیل کند به درد فوتبال ایران میخورد. یا امثال گواردیولا و سیمئونه که سبک جدیدی را در بارسلونا و اتلتیکو بهجا گذاشتند. اگر قرار باشد یک مربی بیاید و وقتی سفره پهن است، او هم پولش را بگیرد و برود، همان بهتر که از مربی ایرانی استفاده کنیم که حداقل عرق ملی دارد و باید پاسخگو باشد.
فکر میکنید اگر الان با آمریکا بازی کنیم، میتوانیم مثل بازی سال ۱۹۹۸ این تیم را شکست دهیم؟
آن موقع ما قدرتمان بیشتر از آمریکا بود و اینطور نبود که این تیم را شانسی ببریم. در واقع تیم اول آسیا بودیم و بازیکنان زیادی داشتیم که خارج از کشور بازی میکردند اما آمریکا بازیکنان مشهور زیادی نداشت و در واقع بعد از همان جام ۹۸ شروع به ساختارسازی کرد. حتی من سال ۲۰۰۰ به همراه ستارههای فوتبال سایر کشورها به این کشور دعوت شدم تا مردم را به دیدن فوتبال ترغیب کنیم. آنها آنقدر کار کردند تا پیشرفت کنند اما ما برعکس عمل کردیم و تماشاگرانمان را از استادیومها فراری دادیم. شاید الان دیگر زورمان به آمریکا نرسد، اگر چه زیاد هم فاصله نداریم.
