زاکانی شهرداری چی و جبلی صدا و سیمایی برای چه کاری قرارداد ۵ هزار میلیارد تومانی بستند؟!

ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران از قرارداد بدون محدودیت شهرداری با صدا و سیما برای انجام تبلیغات پرده برداشت و گفت:

به گزاش روز نو در زمان تصویب بودجه ۱۴۰۴، ردیف‌هایی در بخش اطلاع‌رسانی برای شهرداری پیش‌بینی کردیم و تبصره‌ای برای قرارداد بین شهرداری و سازمان صدا و سیما به آن اضافه شد که انتها ندارد.

به اعتقاد من، به استناد آن تبصره و استفاده از ظرفیتی که آن تبصره دارد، شهرداری می‌تواند از طریق صدا و سیما اطلاع‌رسانی بسیار زیادی کند. اطلاعی که براساس شنیده‌هایم دارم، بحث از ۵ هزار میلیارد تومان قرارداد بین شهرداری و سازمان صدا و سیما است.

«تهران دوست‌داشتنی» یکی از پروژه‌های تبلیغاتی شهرداری است. اعتبار ۵ هزار میلیارد تومانی برای تمام تبلیغاتی است که شهرداری با صدا و سیما قرارداد بسته است و این هم بخشی از آن است.

انجام تبلیغات اشکالی ندارد، اما منوط به این است که منطبق با واقعیت باشد. یعنی اگر ما کار انجام‌شده‌ای که مردم آن را لمس می‌کنند، گزارش دهیم و اطلاع‌رسانی کنیم، خوب است. اما. در تبلیغات این دوره مدیریت شهری تهران شاهد بزرگنمایی‌های زیادی بوده‌ایم.

هزینه‌های تبلیغات شهری در دوره مدیریت علیرضا زاکانی بر شهرداری تهران به یکی از موضوعات بحث‌برانگیز تبدیل شده است. تبلیغاتی که در این دوره اجرا شده‌اند، به‌طور قابل توجهی با واقعیت‌های جامعه همخوانی ندارند و گاه حتی سلامت و امنیت شهروندان را نیز تحت تأثیر قرار داده‌اند. به عنوان نمونه، برخی از تبلیغات محیطی شهرداری حاوی پیام‌هایی همچون «شهرداری از تهران تا شانگهای را آسفالت کرده است» که نه تنها واقعیت عملیاتی و اجرایی مدیریت شهری را منعکس نمی‌کنند، بلکه موجب ارائه تصویری اغراق‌آمیز و غیرواقعی از عملکرد شهرداری می‌شود.

مثال ملموسی از تأثیر منفی تبلیغات بر شهروندان در مهرماه سال ۱۴۰۲ رخ داد؛ زمانی که شهرداری از بالن‌ها برای انجام تبلیغات محیطی استفاده کرد. این اقدام به بروز حادثه‌ای منجر شد که طی آن شش پسربچه بین سنین ۱۰ تا ۱۳ سال در محله چیتگر دچار سوختگی شدند و شیرینی بازی و سرگرمی آنها به تلخی گرایید.

با نزدیک شدن به زمان انتخابات شورای شهر تهران، تبلیغات محیطی شهرداری شکل پیچیده‌تر و گسترده‌تری به خود گرفته است. این موضوع با واکنش برخی اعضای منتقد شورای شهر همراه بوده است. از جمله این که مهدی اقراریان، یکی از اعضای منتقد زاکانی در شورای شهر تهران، این شیوه مدیریت تبلیغات را نوعی «حکمرانی نمایشی» توصیف کرد؛ «حکمرانی‌ای که در آن ظاهرگرایی، تبلیغات پرزرق و برق و بیانیه‌های نمایشی، جایگزین کارآمدی واقعی و حل مشکلات اساسی شهری می‌شود.»

 از دیدگاه او، «شهرداری تهران در حال حاضر بیش از آن که بر حل مسائل ساختاری و مدیریت عملیاتی شهر تمرکز کند، بر مدیریت افکار عمومی و ایجاد تصویر مطلوب از عملکرد خود تمرکز دارد.» علاوه بر این، برخی اعضای شورای شهر به موضوع «مواجب‌بگیرها» یا افرادی که با دریافت پول از شهرداری تهران، در فضای مجازی به منتقدان شهرداری می‌تازند، اشاره کرده‌اند. این افراد اخیراً برخی اعضای شورای شهر به‌ویژه نرجس سلیمانی را هدف قرار داده‌اند و با هتاکی تلاش در خنثی کردن انتقاد‌های تند او علیه مدیریت شهری داشته‌اند.