روزنو : واشنگتن پست نوشت: در کشوری که در آن، چهره های مخالف دولت در دسته های هزاران نفری به زندان افتاده اند و یک فرد نظامی عامل کودتا احتمالاً بخت اول کسب منصب ریاست جمهوری محسوب می شود، وضعیت برای حمدین صباحی چندان مطلوب به نظر نمی رسد.

به گزارش «تیک» Tik.ir، صباحی که یک سیاستمدار با سابقه در جناح مخالف دولت محسوب می شود، تنها فرد در این کشور 85 میلیون نفری به شمار می رود که در انتخابات ماه آینده ریاست جمهوری مصر، مایل به رقابت در برابر عبدالفتاح السیسی - فرمانده سابق ارتش مصر - است. این نخستین انتخابات در طول حدود یک سال گذشته و از هنگامی است که سیسی با انجام یک کودتا، نخستین رئیس جمهور منتخب مردم را برکنار کرد.

نامزدی صباحی از نظر منتقدان او یک مضحکه به حساب می آید. اهل شک او را به منزله آلت دست در یک دموکراسی دروغین تلقی می کنند و یا آن که معتقدند صباحی فقط برای ارضای نفسش در این انتخابات شرکت می کند. دیگران می گویند او باید دچار توهم شده باشد که می خواهد در برابر مردی قرار بگیرد که همه چیز - از دستگاه دیوان سالار گسترده کشور تا سرویس های امنیتی قدرتمند و رسانه های دولتی - را در کنار خود دارد.

ولی از نظر خود صباحی که یک چپ گرای کاریزماتیک است، اگرچه این رقابت نا برابر است، ولی هیچ گزینه ای دیگری برای آن وجود ندارد.

او طی مصاحبه ای در هفته گذشته، اظهار داشت:«من به اندازه کافی آرمانگرا نیستم که در انتظار بمانم تا کشورم بی طرف و منصف شود. من معتقدم که دموکراسی از طریق تمرین حاصل می شود.»
این مرد مو خاکستری 59 ساله در عرصه سیاسی به اندازه کافی حضور داشته است که صاحب آگاهی و بینش باشد.

صباحی - نماینده سابق پارلمان - به دلیل مخالفت خود با انور سادات و حسنی مبارک - حاکمان سابق مصر- ، ستایش از سیاست های سوسیالیستی یک رئیس جمهور سابق دیگر - جمال عبدالناصر - و ارائه نسخه صلح خود با اسرائیل از معروفیت زیادی برخوردار است .

صباحی در انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 میلادی که به دور دوم و میان محمد مرسی - رهبر اخوان المسلمین - و یک فرد نظامی کشیده شد، در جایگاه سوم قرار گرفت. هواداران صباحی معتقدند که اگر در آن انتخابات، شمار نامزدهای کمتری حضور می یافتند، او احتمالاً می توانست به آسانی پیروز شود.

ولی انتخابات آتی ریاست جمهوری موضوعی متفاوت به شمار می رود که حتی خود صباحی نیز به این مساله اذعان دارد.

در رقابت های انتخاباتی سال 2012 میلادی که نخستین انتخابات دموکراتیک ریاست جمهوری در مصر محسوب می شد، شرکت کنندگان شامل چندین نفر از نامزدهای مصری - از لیبرال ها گرفته تا سوسیالیست ها- بودند. تحلیل گران می گویند که شرکت تنها دو نامزد در انتخابات آتی تاکید کننده این نکته است که از هنگام کودتا به این سو، دموکراسی در مصر تا چه اندازه سیر قهقرا پیموده است.
«ایساندر ال عمرانی» - کارشناس مسائل مصر و ناظر گروه بحران بین المللی در پروژه شمال افریقا - می گوید:«روشن است که افراد بسیار زیادی خود را از این رقابت کنار کشیده اند و معتقدند که شرایط سیاسی ظرفیت ورود را ندارد.»

هردو نامزد حاضر در رقابت های سال جاری، ملی گرایان 59 ساله ای هستند که از کودتای منجر به سرنگونی محمد مرسی حمایت کردند و خواهان آنند که رهبران اسلام گرای منتخب مردم در زندان باقی بمانند و به دلیل ستایش خود از ارتش - که گروه های حقوق بشر و هواداران دموکراسی آن را به دلیل فساد و سوء استفاده از حقوق بشر مقصر دانسته اند – معروف هستند.

هیچ یک از این دو نفر برنامه خاصی را برای آینده مصر ارائه نکرده اند، ولی هردو در تبلیغات علنی انتخاباتی خود، به ابراز همانندی خود با ناصر پرداخته اند.

ردا سعد - یک بازرگان ساکن شهرفیوم –می گوید:«سیسی و صباحی هردو یکی هستند. هردو افرادی خود خواه محسوب می شوند که غرق در تخیلات ناصری خود هستند. مردم ناامید شده اند.» سعد در انتخابات گذشته به اسلام گرایان رای داد، ولی این بار قصد دارد که انتخابات ماه مه را تحریم کند، زیرا به نظر او این انتخابات فاقد گزینه های سابق است.

صباحی تاکید می کند که این برداشت نادرست است.

صباحی در منطقه حاشیه ای دلتای نیل متولد شد و دوران رشد خود را تحت حکومت ناصر سپری نمود. او هنگامی که دانشجو بود، به فعالیت های سیاسی روی آورد. مخالفت صباحی با پیمان صلح سادات و اسرائیل باعث شد که برای نخستین بار به زندان بیافتد. او در زمان مبارک بار دیگر به زندان افتاد. شهرت او در سال های اخیر به عنوان منتقد فساد سرمایه داری و آن چه که برخی در اینجا به آن لیبرالیسم غربی می گویند، باعث جلب هوادارانی برای او در میان طبقه روشنفکر غیر دینی مصر و در میان فعالان جوانی شده است که دلتنگ شکوه متصوره در دوران ناصر هستند.

صباحی هفته گذشته، در حالی که برروی کاناپه ای در کنار تصویر قاب گرفته ناصر - حاکم نظامی فقید - نشسته بود، گفت :«من یک ناصریست عصر جدید هستم.» او گفت که همانند ناصر، خواهان مشاهده توسعه و عدالت اجتماعی برای کشورش است.

او گفت در حالی که «سیسی برای آن که مردم را در کنار خود نگاه دارد و مرسی را از قدرت برکنار سازد، به تصویر ناصر متوسل شد، من به مدت چهل سال است که در کنار مردم هستم.»

صباحی گفت که بر خلاف سیسی که در ماه های بعد از کودتا دست به کار شده است تا معترضان را ساکت کند و کارگران را سرکوب نماید، دولت او به لغو قانون ضد تظاهرات خواهد پرداخت و یک «طرح مشخص» را برای بهبود حقوق کارگران تدوین خواهد کرد.

تشکیلات هوادار ارتش در مصر شاید به آن دلیل نامزدی صباحی را تحمل می کند که او هرگز بیش از اندازه سخن نمی گوید. در حالی که صباحی سرکوب جاری چهره های مخالف دولت را مورد انتقاد قرار داده است، ولی از انتقاد کردن صریح از سیسی خود داری کرده و از درخواست برای محدود کردن قدرت ارتش اجتناب نموده است.

میکائیل وحید حنا - کارشناس مسائل مصر در مرکز «سنچری فاندیشن» درواشنگتن - می گوید:«من فکر می کنم که او روش معتدلی را در پیش گرفته است.»

دادستان کل مصر ماه جاری تفحص در مورد منابع مالی صباحی را شروع کرد. این نامزد می گوید که منابع مالی اش به طور تمام و کمال از جیب خودش و از اعانات ناچیزی است که دریافت می کند. هفته گذشته نیز بعد از آن که یک روزنامه مستقل به فاش ساختن مدرکی پرداخت که مدعی بود صدای ضبط شده صباحی است که در آن خواهان محاکمه سیسی شده است، او در مطبوعات محلی مورد حمله شدید قرار گرفت.

معلوم نیست هنگامی که در روز چهارشنبه رقابت های تبلیغاتی به طور رسمی آغاز شود و در طول چند هفته مانده به انتخابات در روزهای 26 و 27 ماه مه، هواداران صباحی در خیابان ها چه پاسخی را دریافت خواهند کرد.

تحلیل گران می گویند صباحی چه بخواهد چه نخواهد، نقش مهمی را برای دولتی ایفا خواهد کرد که به دلیل رفتار خود با مخالفان سیاسی تحت فشار شدید جامعه بین المللی قرار دارد. از نظر تشکیلات هوادار ارتش، صباحی فقط پدید آورنده رقابتی است که در غیر این صورت، تبدیل به یک مسابقه تک نفره می شد.

حنا می گوید:«هزینه عدم تحمل شرکت او در انتخابات بسیار زیاد خواهد بود.»