۵۶درصد ازدواج‌ها در حاشیه تهران و کرج زیر ۱۸ سال است
روزنو : محمودآباد برای او هم خانه است هم نیست. چهاردیواری و سقف هست، اما اگر خانه فقط همین باشد. می‌گوید مغازه‌ای آن حوالی پیدا نمی‌شود. برق نیست، آب را باید دبه‌ای هزارتومان خرید و خبری از گاز نیست. شش بچه را باید با آب گرم‌شده حمام کرد. بچه‌ها هر روز یک‌ساعت پیاده تا نزدیک‌ترین مدرسه راه دارند و در زمستان سر تا پا گلی به خانه می‌رسند. او یک زن حاشیه‌نشین است و مثل بقیه زنان کوره بچه‌هایش را در خانه به دنیا آورده. زنانی که در کوره با شوهرهایشان قالب پر می‌کنند و آجر می‌زنند. خانم غلامی می‌گوید: «کوره جای خوبی نیست. گل و خاک است. ما صبح ساعت ۳ می‌رویم آنجا و تا ۹،۱۰ شب کار می‌کنیم. سر و کارمان با گل و خاک است و اغلب مردم بیماری پوستی دارند. درآمد آنچنانی نداریم. کارفرما می‌داند نیاز به کار داریم و دستمزد آنچنانی نمی‌دهد.»
او می‌گوید زنان باردار کوره به بیمارستان نزدیک نیستند. خانه بهداشت هم تنها دو، سه روز در هفته باز است. بیشتر خانم‌ها در بدنشان عفونت دارند و بچه‌هایشان که به دنیا می‌آیند اغلب مشکل تنفسی دارند. اما با این حال در کوره زنان چندان به روش‌های جلوگیری از بارداری دسترسی ندارند چون با وجود رایگان‌بودن، آزمایش‌های آن برایشان هزینه‌بر است. اغلب زنان چهار تا هفت بچه دارند. بچه‌ها همراه خانواده‌ها کار می‌کنند. زمستان‌ها که کار نیست کار تولیدی می‌‌گیرند. دخترهای کوره اغلب از ۱۳ سالگی ازدواج می‌کنند و کمتر برای ازدواج به سن ۱۷-۱۸ سالگی می‌رسند. اعتیاد در کوره زیاد است و کمتر خانه‌ای پیدا می‌شود که معتاد نداشته باشد. او هفته‌ای دو نفر را با پای خودش به کمپ می‌برد برای ترک.
طراوت مظفریان یکی از اعضای طرح مادرانه با اشاره به آمارهایی که جمعیت امام علی از اطراف تهران و کرج در شهرری، ورامین و اسلامشهر و کن تهران جمع‌آوری کردند، گفت: «ازدواج زیر ۱۸ سال در این مناطق ۵۶درصد بود که همراه با بارداری زودهنگام بوده است. ۶۱درصد مادران بی‌سواد و اغلب بی‌شناسنامه بودند. میزان آگاهی آنها فوق‌العاده پایین بود و ساده‌ترین مسایل بهداشتی را نمی‌دانستند. اغلب مادران زیر ۳۰ سال در این مناطق ۳ بارداری داشتند و ۴۰درصد برای جلوگیری از روش طبیعی استفاده می‌کردند زیرا به هیچ امکاناتی دسترسی نداشتند. راه‌حل پیش‌روی خیلی از نوزادان ناخواسته آنها، فروش و اجاره برای کار در خیابان است.» به گفته این عضو طرح مادرانه، بسیاری از مادران با وجود نداشتن امکان رسیدگی به فرزندان ترجیح می‌دهند بچه‌دار شوند. او می‌گوید: «یکی از مادران در دروازه غار در جواب ما که علت بچه‌دارشدنش را پرسیدیم گفت این تنها راهی است که می‌فهمم هنوز زنده‌ام.»
او می‌گوید زنان باردار کوره به بیمارستان نزدیک نیستند. خانه بهداشت هم تنها دو، سه روز در هفته باز است. بیشتر خانم‌ها در بدنشان عفونت دارند و بچه‌هایشان که به دنیا می‌آیند اغلب مشکل تنفسی دارند. اما با این حال در کوره زنان چندان به روش‌های جلوگیری از بارداری دسترسی ندارند چون با وجود رایگان‌بودن، آزمایش‌های آن برایشان هزینه‌بر است. اغلب زنان چهار تا هفت بچه دارند. بچه‌ها همراه خانواده‌ها کار می‌کنند. زمستان‌ها که کار نیست کار تولیدی می‌‌گیرند. دخترهای کوره اغلب از ۱۳ سالگی ازدواج می‌کنند و کمتر برای ازدواج به سن ۱۷-۱۸ سالگی می‌رسند. اعتیاد در کوره زیاد است و کمتر خانه‌ای پیدا می‌شود که معتاد نداشته باشد. او هفته‌ای دو نفر را با پای خودش به کمپ می‌برد برای ترک.
طراوت مظفریان یکی از اعضای طرح مادرانه با اشاره به آمارهایی که جمعیت امام علی از اطراف تهران و کرج در شهرری، ورامین و اسلامشهر و کن تهران جمع‌آوری کردند، گفت: «ازدواج زیر ۱۸ سال در این مناطق ۵۶درصد بود که همراه با بارداری زودهنگام بوده است. ۶۱درصد مادران بی‌سواد و اغلب بی‌شناسنامه بودند. میزان آگاهی آنها فوق‌العاده پایین بود و ساده‌ترین مسایل بهداشتی را نمی‌دانستند. اغلب مادران زیر ۳۰ سال در این مناطق ۳ بارداری داشتند و ۴۰درصد برای جلوگیری از روش طبیعی استفاده می‌کردند زیرا به هیچ امکاناتی دسترسی نداشتند. راه‌حل پیش‌روی خیلی از نوزادان ناخواسته آنها، فروش و اجاره برای کار در خیابان است.» به گفته این عضو طرح مادرانه، بسیاری از مادران با وجود نداشتن امکان رسیدگی به فرزندان ترجیح می‌دهند بچه‌دار شوند. او می‌گوید: «یکی از مادران در دروازه غار در جواب ما که علت بچه‌دارشدنش را پرسیدیم گفت این تنها راهی است که می‌فهمم هنوز زنده‌ام.»
