روزنو :
فضاي روابط با كشورهاي غربي كاملا متفاوت از گذشته شده است، چنانچه طي چند ماه گذشته شاهد تحركات ديپلماتيك بين ايران و كشورهاي اروپايي هستيم. سفر هيات‌هاي متعدد به جمهوري اسلامي ايران و نيز هيات‌هاي ايراني به كشورهاي اروپايي، خود نويدبخش گسترش روابط اقتصادي و سياسي بين ايران و كشورهاي اروپايي است. روابط جمهوري اسلامي ايران با كشورهاي اروپايي و بعد از شكل‌گيري بازار مشترك اروپا و تبديل شدن آن به اتحاديه اروپا، يك رابطه سنتي و قديمي است و با توجه به نزديكي جغرافيايي و به نوعي قرار گرفتن تنها يك كشور يعني تركيه به عنوان حائل ميان ايران و اروپا، ايران و اروپا را مي‌توان به نوعي همسايه غيرمستقيم يكديگر دانست.
روابط با كشورهاي اروپايي چه به لحاظ اقتصادي و چه به لحاظ صنعتي پراهميت و هميشه محكم و گسترده بوده است به اين دليل كه اقتصاد و صنعت ايران و اروپا به نوعي تكميل‌كننده هم هستند. به اين معنا كه نيازهاي اروپا را جمهوري اسلامي ايران و نيازهاي جمهوري اسلامي ايران را اروپا مي‌تواند برآورده كند. از اين حيث اين رابطه بسيار حايز اهميت است.
از سوي ديگر حضور گسترده ايرانيان در اروپا و خدماتي كه آنها براي توسعه و شكوفايي اروپا انجام داده‌اند عامل مهم ديگري در بسط و گسترش اين روابط محسوب مي‌شود. اكثريت قريب به اتفاق ايرانيان ساكن در اروپا از اقشار تحصيلكرده، پزشك و اساتيد دانشگاه يا تجار و صاحب سرمايه هستند. اين نيرو، پشتوانه خوبي براي همكاري‌هاي بين دو كشور است و موجب مي‌شود كه طرفين بتوانند از ظرفيت‌هاي فرهنگي يكديگر به نحو شايسته‌يي استفاده كنند.
از سوي ديگر توجهي كه كشورهاي اروپايي و همچنين اتحاديه اروپا به آسياي مركزي و همسايگان شمالي ايران دارند، موقعيت ژئوپولتيكي منحصر به فردي را براي ايران به وجود آورده تا اين كشورها از آن بهره ببرند. حضور جمهوري اسلامي ايران در اين منطقه و تجارب ميداني و نزديكي كه كشور ما از تحولات كشورهاي منطقه اعم از سوريه، افغانستان، عراق و كشورهاي حوزه خليج فارس يا آسياي ميانه دارد از ديگر نقاط قوت جمهوري اسلامي و نياز كشورهاي اروپايي بر آگاهي و آشنايي از اين ظرفيت‌هاست. بر اين اساس چه اتحاديه اروپا و چه ايران طرفدار يك روابط گسترده عميق دراز مدت و با احترام متقابل و بدون دخالت در امور يكديگر هستند.
رفت و آمدهاي متعدد هيات‌هاي اروپايي به ايران به هيچ‌وجه باعث تعجب نيست. آنچه عجيب و غيرمنتظره است، ركود هشت ساله پيش از دولت كنوني بوده است كه البته به دليل همين ركود در روابط با اروپا، كشورهاي اروپايي خود را از ظرفيت‌هاي گسترده كشور ما محروم كردند، اما دولت كنوني با استفاده شايسته از ابزار ديپلماتيك، توانست وضعيت روابط طرفين را از حالت گذشته خارج كند و اروپا نيز با اغتنام از اين فرصت جديد درصدد جبران مافات برآمده است كه بايد از آن استقبال شود. حضور وزير امور خارجه اتريش در ايران نيز در همين مجال و ظرفيت بايد مورد بررسي و تحليل قرار گيرد. اتريش جزو كشورهايي است كه همواره با ايران روابط شايسته و منطبق بر معيارهاي ديپلماتيك داشته است.
در گذشته نيز دوبار روساي جمهور اين كشور به ايران سفر كرده بودند كه نشان‌دهنده عمق رابطه دوستانه دو كشور است. سفر كنوني وزير خارجه اتريش قطعا بر گسترش روابط خوب دو كشور و شتاب آن كمك خواهد كرد. مسيري كه با كشورهاي اروپايي در پيش گرفته‌ايم، مسيري است كه مي‌تواند منافع طرفين را تامين كند. بنابراين انتظار مي‌رود فضاي مثبت كنوني بين‌المللي نسبت به جمهوري اسلامي ايران همچنان استمرار داشته باشد و در آينده شاهد گسترش روابط ديپلماتيك و سياسي كه همانا منجر به افزايش همكاري‌هاي اقتصادي و صنعتي خواهد شد، باشيم.
روابط با كشورهاي اروپايي چه به لحاظ اقتصادي و چه به لحاظ صنعتي پراهميت و هميشه محكم و گسترده بوده است به اين دليل كه اقتصاد و صنعت ايران و اروپا به نوعي تكميل‌كننده هم هستند. به اين معنا كه نيازهاي اروپا را جمهوري اسلامي ايران و نيازهاي جمهوري اسلامي ايران را اروپا مي‌تواند برآورده كند. از اين حيث اين رابطه بسيار حايز اهميت است.
از سوي ديگر حضور گسترده ايرانيان در اروپا و خدماتي كه آنها براي توسعه و شكوفايي اروپا انجام داده‌اند عامل مهم ديگري در بسط و گسترش اين روابط محسوب مي‌شود. اكثريت قريب به اتفاق ايرانيان ساكن در اروپا از اقشار تحصيلكرده، پزشك و اساتيد دانشگاه يا تجار و صاحب سرمايه هستند. اين نيرو، پشتوانه خوبي براي همكاري‌هاي بين دو كشور است و موجب مي‌شود كه طرفين بتوانند از ظرفيت‌هاي فرهنگي يكديگر به نحو شايسته‌يي استفاده كنند.
از سوي ديگر توجهي كه كشورهاي اروپايي و همچنين اتحاديه اروپا به آسياي مركزي و همسايگان شمالي ايران دارند، موقعيت ژئوپولتيكي منحصر به فردي را براي ايران به وجود آورده تا اين كشورها از آن بهره ببرند. حضور جمهوري اسلامي ايران در اين منطقه و تجارب ميداني و نزديكي كه كشور ما از تحولات كشورهاي منطقه اعم از سوريه، افغانستان، عراق و كشورهاي حوزه خليج فارس يا آسياي ميانه دارد از ديگر نقاط قوت جمهوري اسلامي و نياز كشورهاي اروپايي بر آگاهي و آشنايي از اين ظرفيت‌هاست. بر اين اساس چه اتحاديه اروپا و چه ايران طرفدار يك روابط گسترده عميق دراز مدت و با احترام متقابل و بدون دخالت در امور يكديگر هستند.
رفت و آمدهاي متعدد هيات‌هاي اروپايي به ايران به هيچ‌وجه باعث تعجب نيست. آنچه عجيب و غيرمنتظره است، ركود هشت ساله پيش از دولت كنوني بوده است كه البته به دليل همين ركود در روابط با اروپا، كشورهاي اروپايي خود را از ظرفيت‌هاي گسترده كشور ما محروم كردند، اما دولت كنوني با استفاده شايسته از ابزار ديپلماتيك، توانست وضعيت روابط طرفين را از حالت گذشته خارج كند و اروپا نيز با اغتنام از اين فرصت جديد درصدد جبران مافات برآمده است كه بايد از آن استقبال شود. حضور وزير امور خارجه اتريش در ايران نيز در همين مجال و ظرفيت بايد مورد بررسي و تحليل قرار گيرد. اتريش جزو كشورهايي است كه همواره با ايران روابط شايسته و منطبق بر معيارهاي ديپلماتيك داشته است.
در گذشته نيز دوبار روساي جمهور اين كشور به ايران سفر كرده بودند كه نشان‌دهنده عمق رابطه دوستانه دو كشور است. سفر كنوني وزير خارجه اتريش قطعا بر گسترش روابط خوب دو كشور و شتاب آن كمك خواهد كرد. مسيري كه با كشورهاي اروپايي در پيش گرفته‌ايم، مسيري است كه مي‌تواند منافع طرفين را تامين كند. بنابراين انتظار مي‌رود فضاي مثبت كنوني بين‌المللي نسبت به جمهوري اسلامي ايران همچنان استمرار داشته باشد و در آينده شاهد گسترش روابط ديپلماتيك و سياسي كه همانا منجر به افزايش همكاري‌هاي اقتصادي و صنعتي خواهد شد، باشيم.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
