در روزنو بخوانید
اماکن دیدنی استان آذربایجان شرقی را بشناسید
روزنو :هدی کاشانیان: استان آذربایجان شرقی به دلیل تاریخ غنی، طبیعت بکر و مناظر زیبا و آداب و رسوم و فرهنگ مردم آن شهر جزو آثار ارزشمند ایران محسوب می‌شود و گردشگران زیادی برای بازدید از آن‌ها به این استان سفر می‌کنند. از این رو در این شهر آثار و اماکن دیدنی زیادی برجای مانده که از مهمترین آن‌ها می‌توان به خانه مشروطه، مجموعه ائل گلی، بازار سنتی، مسجد کبود، موزه قاجار، ارگ تبریز و... اشاره نمود.
1. روستای کندوان
روستای کندوان در صدر لیست اماکن دیدنی آذربایجان شرقی قرار دارد که نباید دیدن آن را از دست بدهید. به‌قطع دیدنی‌ترین نقطه استان آذربایجان روستای صخره‌ای کندوان است. این روستا که در نزدیکی اسکو واقع شده است، شهرتی جهانی دارد. روستای کندوان دو خواهر دوقلو در ترکیه و ایالات متحده دارد. اما تنها روستای صخره‌ای مسکونی جهان به‌حساب می‌آید. معماری متفاوت خانه‌هایی که در دل صخره‌ها کنده شده‌اند و سبک زندگی خاص مردمان ساکن این روستا، باعث شده است تا کندوان سالانه میزبان هزاران گردشگر باشد. بهترین زمان برای بازدید از کندوان، اواسط بهار تا اواخر تابستان است.
2. کاخ شهرداری تبریز
یکی از زیباترین عمارت‌های شهرستان تبریز و جالب‌ترین جاهای دیدنی آذربایجان شرقی، کاخ شهرداری است. این عمارت زیبا که درواقع مرکز انجام امور مربوط به شهرداری تبریز است، درست در مرکز این شهر واقع شده است. در کنار برج ساعتی که برای مردم تبریز جزو خاطره‌انگیزترین بناهای شهر است. کاخ شهرداری تبریز که حدودا ۸۰سال عمر دارد، از همان ابتدا با کاربری شهرداری یا همان بلدیه ساخته شد. این عمارت با گذشت همه این سالها، هنوز کاربری خودش را حفظ کرده است و همچنان به‌عنوان شهرداری شناخته می‌شود. البته قدمت این عمارت، آن را تبدیل به موزه‌ای شهری ساخته است. علاقه‌مندان به تاریخ تبریز می‌توانند به‌سادگی از این عمارت تاریخی و زیبا دیدن کنند و در کار آن از آثاری که از دهه‌های قبل باقی مانده است هم بازدید کنند. اولین ماشین شهرداری، اولین ماشین آتش‌نشانی تبریز، موزه فرش و موزه دوربین از جمله جاذبه‌های این عمارت زیبا و قدیمی شهرستان تبریز است.
3. ائل گلی
این پارک که از یک استخر بزرگ و یک عمارت دو‌طبقه تشکیل شده است، در جنوب‌شرقی شهر تبریز قرار دارد. پیشینه تاریخی استخر را به دوران آق‌قویونلوها نسبت می‌دهند و گفته می‌شود که در آن زمان، فضایی برای ذخیره آب و آبیاری مناطق اطراف بوده است. با اینکه پیشینه تاریخی استخر و عمارت اولیه را به دوران آق‌قویونلوها نسبت می‌دهند، اما این فضا در سال‌های بعد و در دوره‌های صفویه، قاجار و پهلوی بارها مرمت شده است و در نهایت از سال ۱۳۴۷ با احداث بنای فعلی، به‌عنوان تفرجگاهی عمومی برای مردم شهر مورد استفاده قرار می‌گیرد. ائل گلی در حال حاضر از زیباترین جاهای دیدنی آذربایجان شرقی محسوب می‌شود، به‌طوری که در هر فصلی که از این منطقه دیدن کنید، مجذوب زیبایی و هم‌نشینی بی‌نقص فضا و طبیعت می‌شوید. البته در این جاذبه، می‌توانید از تفریحاتی چون دوچرخه‌سواری و قایق‌سواری هم استفاده و لحظاتی به‌یاد‌ماندنی را در کنار همسفران تجربه کنید.
4. خانه استاد شهریار
خانه استاد شهریار سومین منزلگاه استاد شهریار، شاعر معاصر ایران بوده که در سال ۱۳۴۷توسط ایشان خریداری شده و در بیست سال پایانی عمر استاد میزبان و محل تراوشات ذهنی ایشان بوده است. در سال ۱۳۶۷، پس از درگذشت استاد منزل مسکونی وی از سوی شهرداری تبریز خریداری و با توافق خانواده استاد و همکاری آن‌ها در اهدای وسایل وی به موزه ادبی استاد شهریار تبدیل شد. این موزه از آن دوران تا به امروز زیر نظر این نهاد اداره می‌شود. پس از افتتاح موزه در سال ۱۳۷۰، در فراخوانی از مردم دعوت شد تا اسنادی را که از این شاعر گرانقدر در اختیار دارند، در اختیار موزه قرار دهند و در نتیجه این اقدام، مردم کلیه اسناد و مدارک مربوط را به موزه سپردند و حتی بسیاری از شاعران آذربایجان وسایلی با ارزش مانند کمانچه‌ای از کشور آذربایجان، بشقاب قدیمی شاعر زنجانی و... را به موزه اهدا کردند.
5. موزه مشروطه تبریز
تبریز تاریخ پر فراز و نشیبی داشته است، این شهر در دوره قاجار نیز به شکوفایی رسید؛ به‌طوری که در این دوره به‌عنوان مهمترین و پیشروترین شهر ایران شناخته می‌شد. در دوران معاصر نیز این شهر یکی از مراکز مهم اقتصادی و صنعتی در سطح کشور محسوب می‌شود. این شهر در دو سده اخیر، مبدا بسیاری از تحولات اجتماعی، فرهنگی و صنعتی در ایران بوده است. به‌طوری که این شهر مانع خاموشی انقلاب مشروطه در ایران شد. خانه مشروطه تبریز نمادی از انقلاب مشروطه است. برخی از عناصر کلیدی مشروطه در این خانه جمع می‌شدند که از جمله آن‌ها می‌توان به ستارخان و باقرخان اشاره کرد. این خانه در سال ۱۳۷۵ به موزه مشروطه تغییر کاربری داد. نخستین مالک این خانه تاریخی که در سال ۱۲۴۷ به دست حاج ولی معمار ساخته شد، حاج مهدی کوزه‌کنانی معروف به ابوالمله یکی از بازرگان خوشنام و طرفداران آزادی بود. پس از آن که محمدعلی شاه مجلس را به توپ بست، در سال ۱۲۸۷ حاج مهدی کوزه‌کنانی برای پ‍شتیبانی از مشروطه‌خواهان این خانه را در اختیار آن‌ها قرار داد و این خانه محل تجمع برجسته‌ترین چهره‌های مشروطه در آذربایجان شد که از جمله آن‌ها می‌توان به ستارخان، باقرخان، ثقه‌الاسلام تبریزی، حاجی میرزا آقافرشی و البته خود حاج مهدی کوزه‌کنانی اشاره کرد.
6. کلیسای مریم مقدس تبریز
کلیسای مریم مقدس از دیدنی‌های تبریز به شمار می‌رود و بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین کلیسای این شهر است. ارمنیان تبریز مراسم ملی مذهبی کلیسای حواری ارمنی را در این مکان برگزار می‌کنند. منظور از کلیسای حواری ارمنی، یا به اختصار کلیسای ارمنی، آن است که فقط ارمنیان مسیحی در آن حضور پیدا می‌کنند. این کلیسا در محدوده خیابان شریعتی (شهناز) و در محله مسیحی‌نشین تبریز واقع شده است. کلیسای مریم مقدس تبریز در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱، به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران با شماره ۶۱۷۶ به ثبت رسید.
7. قلعه ضحاک
قلعه ضحاک با بیش از 3000 سال قدمت از مکان‌های مهم اقوام مانایی و مادها بوده که بعدها نیز در دوران هخامنشی، اشکانی، ساسانی مورد استفاده قرار گرفته است و در دوره‌های اسلامی (اسماعیلیه) بازسازی و به صورت دژ وسیعی در آمده است. افراد محلی این منطقه، آن را با نام نارین قلا می‌خوانند. مجموعه باستانی قلعه ضحاک، حدود دو کیلومتر عرض و 10 کیلومتر طول دارد. در این قلعه مخازن سنگ، آب انبار، آسیاب، سالن شورا، حمام و ده‌ها آثار دیگر دیده می‌شود. منظره‌ای که از بالای این کوه با ایستادن در این قلعه به چشم می‌خورد بسیار با شکوه است. آنچه امروز بیش از هر چیزی جلب توجه می‌کند چهار طاقی ( نوعی طاق) زیبای آن است که از دوره ساسانیان به جا مانده که در اثر مرور زمان بخش‌هایی از آن تخریب شده، اما در حال حاضر آن را مرمت کرده‌اند و تنها بخشی از این دژ است که خارج از خاک بوده و تقریباً سالم مانده است.
8. کوه‌های آلاداغ لار
انگار هر بار طبیعت را با نگاهی وسیع‌تر ببینیم، شگفتی و آثار حیرت انگیز جدیدی را در مقابل چشمانمان رونمایی می‌کند. گاه این زیبایی‌ها، جنگل و دریا و آبشارهای خروشان هستند و گاه منظره‌ای پوشیده از تپه‌های رنگارنگ که از دور بیشتر شبیه نقاشی خارق العاده‌ای هستند تا جاذبه‌ای واقعی در دل طبیعت که می‌توان از نزدیک لمسشان کرد. بازدید از کوه‌های آلاداغ لار مانند بازدید از یک اثر هنری حیرت‌انگیز در دل طبیعت است. این کوه‌های رنگی فقط در چند نقطه از دنیا نظیر ژئوپارک ژانکی در چین و کوه‌های آسانگیت در پرو وجود دارند. وجود این کوه‌ها در چین را ناشی از میلیون‌ها سال فشرده‌شدن و اکسیده‌شدن مواد معدنی و ماسه سنگ می‌دانند. احتمالاً همین اتفاق در سایر موارد مشابه در دنیا نیز افتاده و این کوه‌های شگفت‌انگیز را به کیک بزرگی با لایه‌های رنگی تبدیل کرده است. بسیاری از گردشگران ایرانی و خارجی از وجود چنین جاذبه‌ای بی‌خبر هستند، هرچند علاقه‌مندان به عکاسی و بازدیدکنندگان آن برای تماشای این کوه‌های زیبا به‌سمت تبریز حرکت می‌کنند، زیرا کوه‌های آلاداغ لار که به کوه‌های رنگین‌کمانی مشهورند.
9. کلیسای سنت استپانوس
در رابطه با سال ساخت این کلیسا اطلاعات دقیقی در دسترس نیست و برخی سال ساخت آن را به دوره‌های ابتدایی دین مسیحیت نسبت داده‌اند. ژان باتیست تاورنیه از جهانگردان فرانسوی نیز این کلیسا را بنایی مربوط به دوران صفویه می‌داند. با کمی جستجو در این بنا و کلیساهای مشابهش نظیر قره کلیسا و صلیب مقدس، می‌توان کلیسا سنت استپانوس را، هم دوره آن‌ها قرار داد. در سال 976 میلادی اسقف اعظم سرپرستی وانگ استپانوس را به بالکن داد و او نیز کلیسایی را در محوطه این مجموعه بنا کرد. در سال‌های 1633 الی 1655 میلادی هاکوپ جوقاتیسی، خلیفه اعظم دژ استپانوس بود و در سال 1643 میلادی تا آخر زمان خلیفه‌گری در این کلیسا، به مرمت آن پرداخت. تقریباً پس از 30 سال باری دیگر بنا مرمت شد تا آنکه عباس میرزا در سال 1826 میلادی مقارن با 1205 خورشیدی، چارمین مرمت را بر روی این بنا انجام داد.
این کلیسا سنگی در میان مجموعه وانگ استپانوس مقدس و یا همان وانگ ماقارات قرار گرفته است. وانگ‌ها نیز به محل تجمع تاریخنگاران، دانشمندان، نویسندگان فلسفه و هنرمندانی نظیر تذهیب کاران و خوشنویسان است. از همین رو سنت استپانوس از دو جهت ارزش بسیاری برای ارمنیان دارد، یکی به خاطر سبک و ساخت بنا و دیگری به دلیل شهرت هنری و دینی این مرکز است. جالب است بدانید این مرکز به واسته خوشنویسان، نقاشان و تذهیب کاران بسیار ماهر، به مرکز خطاطان ارامنه در دنیا شهرت پیدا کرده است و آثار نفیسی از کتاب‌های ساخته شده در این کلیسا، هم اکنون در کتابخانه‌های ایتالیا و جمهوری ارمنستان حفظ و نگهداری می‌شوند. قدیمی‌ترین آثار ساخته شده در این منطقه به نیمه اول قرن هفت میلادی باز می‌گردد.
10. تله کابین عینالی یا عون بن علی
پروژه تله کابین کوه‌های عینالی که در مجموعه تفریحی عینالی قرار دارد در سه فاز تقسیم بندی شده است که پس از اتمام پروژه آن، طولانی‌ترین خط تله کابین کشور محسوب می‌شود. در حال حاضر فاز اول این پروژه در سال 1389 به بهره برداری رسید. از داخل کابین‌های این تله کابین می‌توانید تمام شهر تبریز را بصورت 360 درجه مشاهده کنید که منظری بسیار جالب را به خود اختصاص داده است. ساخت این پروژه توسط شرکت دوپل مایر اتریش شروع شده و کابین‌های آن گنجایش 8 نفر را در خود دارند.
