له شدن مردم زیر بار گرانی دارو

حسن صادقی گفت: با حذف یارانه دارو، دهک‌های فرودست از تامین دارو و درمان بیماری‌ها عاجز می‌شوند و سلامت‌شان به طور جدی به خطر می‌افتد؛ علاوه بر آن، با این تصمیم نادرست، همه سازمان‌های بیمه پایه به ورطه‌ی ورشکستگی سوق داده می‌شوند و توان خدمت‌رسانی را از دست می‌دهند.

گرانی دارو، یک دغدغه‌ی جدی‌ست؛ در دی‌ماه، قیمت ۳۷۰ قلم دارو افزایش یافته است؛ این خبر را رئیس سازمان غذا و دارو چند هفته قبل اعلام کرده است و قیمت‌های اعلامی شرکت‌های داروساز نشان می‌دهد که نرخ‌ها تا مرز ۴۰۰ درصد افزایش یافته‌اند. در این میان، سازمان تامین اجتماعی گرانی‌ها را فقط تا مرز ۲۰ درصد پوشش می‌دهد و در حالیکه وزیر بهداشت ادعا کرده مابه‌التفاوت از سوی بیمه‌گر‌ها جبران می‌شود و بار گرانی بر دوش مردم نخواهد افتاد، به گفته «داریوش پناهی‌زاده» مدیرکل درمان غیرمستقیم سازمان تأمین‌اجتماعی در یک برنامه تلویزیونی، هنوز دولت بودجه‌ای برای بیمه‌گر‌ها و به خصوص تامین اجتماعی در نظر نگرفته است.

در روز‌های اخیر، پناهی‌زاده عنوان کرد: انتظار داریم که در یک بازده زمانی مشخصی تغییر قیمت دارو انجام شود و ما ماهانه این تغییرات را نداشته باشیم، این برای نظام سلامت و برای مردم واقعاً جالب نیست که ما ماهانه تغییر قیمت داشته باشیم. سقف تغییر قیمت و سقف بودجه سازمان‌های بیمه‌گر مشخص است و ما از بودجه داخلی خود قاعدتاً پرداخت می‌کنیم و این این ایجاد بدهی می‌کند.

مدیرکل درمان غیر مستقیم سازمان تأمین اجتماعی ادامه داد: سقف ۲۰ درصد افزایش قیمت دارو در تعرفه اعمال شده و هر آنچه ابلاغ شده خارج از ۲۰ درصد است که باید دولت قاعدتاً منابعش را برای سازمان‌های بیمه‌گر تأمین کند.

صندوق‌های بیمه‌گر زمینگیر شده‌اند

گرانی دارو، چه آسیب‌هایی به خانواده‌های کارگری وارد می‌آورد و چطور جان و سلامت فرودستان با حذف یارانه‌های دارو به خطر می‌افتد؛ «حسن صادقی» رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در این رابطه به ایلنا می‌گوید: با حذف یارانه دارو در سال جاری و مضاف بر آن، حذف ارز ترجیحی دارو در سال آینده، به خرمن جان و جسم طبقات ضعیف جامعه آتش می‌زنیم؛ تنها مرجع و پناهگاه دهک‌های فرودست جامعه، صندوق‌های بیمه‌ای پایه هستند، اما با وضعیتی که با یارانه‌زدایی ایجاد کرده‌اند، عملاً صندوق‌های بیمه‌گر زمینگیر شده‌اند.

او می‌افزاید: تا پیش از این، وقتی فردی برای درمان سرماخوردگی یا یک بیماری ساده و دم‌دستی به مراکز درمانی به خصوص مراکز درمانی ملکی تامین اجتماعی مراجعه می‌کرد، به داروی رایگان یا ارزان دلخوش بود، اما حالا کاری کرده‌ایم که صندوق‌ها در تامین هزینه دارو‌ها در سبد درمانی خود به مشکل خورده‌اند و وضعیتی به وجود آمده که مبلغی که به دارو و درمان در صندوق‌ها تخصیص می‌یابد، پاسخگوی نیاز‌های اولیه‌ی بیمه‌شدگان نیست.

صادقی با بیان اینکه «واقعاً نمی‌دانیم چرا دولت‌ها مسیر غلط حذف یارانه دارو و اقلام اساسی و همچنین حذف ارز ترجیحی را با شتاب در پیش گرفته‌اند» ادامه می‌دهد: هدف دولت‌ها جبران کسری بودجه است و متاسفانه به جای اینکه سراغ مولفه‌هایی در بودجه بروند که واقعاً مازاد است و حذف آنها برای طبقات فرودست تبعات منفی ندارد، ساده‌ترین نیاز‌های زندگی از جمله داروی ارزان را از مردم دریغ می‌کنند.

به اعتقاد رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری، اولین بخشی که از گرانی دارو ضربه می‌خورد، صندوق‌های بیمه‌ای‌ست، همان صندوق‌هایی که پناهگاه ضعیف‌ترین اقشار جامعه هستند.

تامین اجتماعی از تصمیم حذف یارانه دارو به شدت متضرر می‌شود

وی با تاکید بر اینکه «تامین اجتماعی از تصمیم حذف یارانه دارو به شدت متضرر می‌شود» تصریح می‌کند: این صندوق ۵۳.۷ درصد از جمعیت کشور را تحت پوشش دارد و درمان رایگان به آنها ارائه می‌دهد؛ با گرانی دارو این سازمان عملاً زمینگیر می‌شود؛ همین الان این سازمان با وضعیتی که دولت پیش آورده در مسیر نیستی و نابودی‌ست؛ گرانی دارو سرعت این سقوط را بیشتر می‌کند.

صادقی می‌افزاید: با حذف ارز ترجیحی دارو، نه تنها قدرت خدمات‌دهی صندوق‌های بیمه‌ای را کاهش داده‌ایم، بلکه عملاً آنها را از بستر خدمت‌رسانی به جامعه حدف کرده‌ایم.

او در ادامه می‌گوید: دارو یکی از موثرترین عوامل در درمان افراد است، وقتی دارو تامین نشود، کل حوزه درمان، اعم از سرپایی و بستری و کلینیکی، دچار مشکل می‌شود.

به گفته این فعال کارگری، دولت باید فکری برای این حوزه بکند و دارو‌ها را از جریان حذف یارانه‌ها معاف سازد، سوبسید دارویی باید برقرار شود تا طبقات ضعیف از بدیهی‌ترین حق خود که حق درمان است، محروم نشوند.

دارو برای نیازمندان از شام شب هم واجب‌تر است

صادقی با بیان اینکه «دارو برای نیازمندان از شام شب هم واجب‌تر است» تاکید می‌کند: دارو با جان و زندگی انسان‌ها سروکار دارد؛ بقای جامعه به تامین دارو وابسته است؛ چرا همه‌ی در‌ها را به روی طبقات ضعیف و کارگران می‌بندند؟ ما امروز روی همه اقلام سبد معیشت، از خوراک و پوشاک گرفته تا مسکن و درمان، تورم کمرشکن داریم، همه کالا‌های اساسی، دچار تورم غیرقابل تحمل هستند، حالا چرا دوباره یک تورم مازاد را که ناشی از سیاست‌های غلط بودجه‌ای‌ست، به طبقه‌ی کارگر و فرودستان تحمیل می‌کنند؟

«گرانی دارو ظلم آشکار به مجموعه خدمت‌گیرندگان صندوق‌های بیمه‌ای از جمله کارگران شاغل و بازنشسته است»؛ رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری با تاکید بر این مطلب، اضافه می‌کند: دهک‌های فرودست زیر بار این گرانی له می‌شوند؛ حذف یارانه دارو، بدترین و ناعادلانه‌ترین روش برای تامین کسری بودجه دولت است و با هیچ منطقی همخوانی ندارد. در کشور‌های مترقی، حتی اگر تورم داشته باشند و حتی اگر برخی مولفه‌های اقتصاد را به قصد درآمدزایی و کسری بودجه دستکاری کنند، در مورد دارو و درمان با احتیاط برخورد می‌کنند و سعی می‌شود در این حوزه تصمیماتی نگیرند که به ضرر و زیان جانی برای مردم منتهی شود.

او نتیجه‌ی یارانه‌زدایی از دارو را بروز پدیده‌ای به نام «اعتراضِ بیماران گرسنه» می‌داند و می‌گوید: اگر تا امروز فقط گرسنگی و بی‌پولی آزاردهنده بود، از امروز به بعد ما با بیماران گرسنه‌ای مواجه خواهیم بود که به حق به سیاست‌های غلط بودجه‌ریزی دولت و مجلس اعتراض خواهند داشت.

صادقی در پایان با تاکید بر اینکه «گرانی دارو یعنی به مخاطره انداختنِ جان بیماران» می‌گوید: با حذف یارانه دارو، دهک‌های فرودست از تامین دارو و درمان بیماری‌ها عاجز می‌شوند و سلامت‌شان به طور جدی به خطر می‌افتد؛ علاوه بر آن، با این تصمیم نادرست، همه سازمان‌های بیمه پایه به ورطه‌ی ورشکستگی سوق داده می‌شوند و توان خدمت‌رسانی را از دست می‌دهند.