در روزنو بخوانید
مکان‌های گردشگری استان قزوین کدامند؟
روزنو :روزنو – هدی کاشانیان: استان قزوین با تاریخی غنی و طبیعتی زیبا، یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری ایران است. این استان به‌واسطه آثار تاریخی، فرهنگی و طبیعی خود، هر ساله میزبان گردشگران بسیاری است. شهر قزوین با قدمتی چند هزارساله، فصلی قطور از کتاب تاریخ فرهنگ و هنر ایرانیان را در میان خشت و گِل و نقش و نگار معماری دل‌فریب و طراحی منحصربه‌فرد بناهای باستانی شگفت‌انگیزش جای داده است. در ادامه، مهم‌ترین مکان‌های گردشگری قزوین معرفی می‌شوند:
1. امامزاده شاهزاده حسین قزوین
از جاهای دیدنی مذهبی و زیارتی قزوین می‌توان به امامزاده شاهزاده حسین اشاره کرد. حرم و آرامگاه شاهزاده حسین قزوین تزیینات مختلفی مانند آینه‌کاری، کاشی‌کاری، گچ‌بری و… دارد و در فهرست آثار ملی ایران جای گرفته است. قدمت یکی از درهای چوبی منبت‌کاری بارگاه این امامزاده به سال ۹۶۷ هجری قمری می‌رسد و کتیبه‌های این زیارتگاه که با رنگ‌های طلایی، لاجوردی و خط نسخ کار شده‌اند، بسیار دیدنی هستند. این امامزاده با این بنای باشکوه یکی از معروف‌ترین جاهای دیدنی قزوین است. حرم این امامزاده از سه بخش آستانه، صحن و بقعه تشکیل می‌شود و گفتنی است که در صحن حرم امازاده شاهزاده حسین بنای یادبودی برای محمدعلی رجایی ساخته شده همچنین چند شهید هم در صحن و حرم این امامزاده دفن شده‌اند.
2. عمارت چهل ستون با کلاه فرنگی
کاخ موزه چهل ستون، به‌عنوان نمادی از شکوه و عظمت دوران صفوی، ایستاده است و همواره با زیبایی منحصربه‌فرد خود، دل هر بیننده‌ای را می‌رباید. این بنا، تنها کوشک باقی‌مانده از مجموعه کاخ‌های سلطنتی شاه طهماسب به شمار می‌آید و یادآور روزگاری است که قزوین، پایتخت فرهنگی و سیاسی ایران بود. مشاهده عمارت کلاه فرنگی، اولین چیزی که جلب توجه می‌کند، ترکیب بی‌نظیر معماری و هنر است. شاه طهماسب صفوی، با تیزبینی و درایت خود، در سال 951 هجری قمری پایتخت را از تبریز به قزوین انتقال داد و دستور داد تا باغی مربعی شکل به همراه عمارت‌ها و تالارهای زیبا در آن ساخته شود. در اینجا، عمارت چهل ستون به عنوان مرواریدی در دل باغ‌های سرسبز و زیبا درخشید و به نماد هنر و زیبایی در آن دوران تبدیل شد. معماران بزرگ آن زمان، به تمام جزئیات این بنا توجه ویژه‌ای داشتند و از شیوه شطرنجی الهام گرفته و پنجره‌های چوبی بسیار زیبا و ظریفی طراحی کردند که جلوه‌ای خاص به عمارت بخشید. در واقع، هر کجای این بنا که بنگرید، می‌توانید آثار هنری و ذوق معماران ایرانی را مشاهده کنید. طراحی معمارانه این بنا، به شکلی است که گویی همه چیز با عشق و هنر آمیخته شده است. اهمیت کاخ موزه چهل ستون به حدی است که در سال 1334 با شماره 389 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و از آن زمان به یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری تبدیل شده است.
3. کاروانسرای سعدالسلطنه
سرای سعدالسلطنه قزوین، بزرگ‌ترین کاروانسرای سرپوشیده داخلی شهری در ایران، نمایانگر فرهیختگی، هنر و تمدن غنی ایرانیان در دوران قاجار است. این بنای عظیم و باشکوه در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه قاجار، به دستور حاکم وقت قزوین، سعدالسلطنه، ساخته شد و تا به امروز به عنوان یک اثر تاریخی و گنجینه فرهنگی و جاهای دیدنی قزوین شناخته می‌شود.
سرای سعدالسلطنه با وسعتی بالغ بر ۶.۲ هکتار، به عنوان یک کاروانسرا، نقشی کلیدی در تسهیل جابجایی کالاها و مسافران در دوره‌های مختلف تاریخ ایران ایفا کرده است. این مکان، نقطه‌ای استراتژیک در ارتباط تجاری و فرهنگی میان شمال و جنوب ایران به شمار می‌رفته و فرآیند مبادلات فرهنگی را تسهیل می‌کرده است. امروزه، سرای سعدالسلطنه به عنوان یک اثر ملی و فرهنگی مورد حفاظت قرار گرفته و زیر نظر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به بازسازی و ترمیم آن پرداخته شده است.
4. حمام قجر
حمام قجر یکی از بزرگ‌ترین حمام‌های تاریخی ایران و از جاهای دیدنی قزوین محسوب می‌شود که در دوره صفوی ساخته شد. این حمام که در ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید، امروزه به‌عنوان موزه مردم‌شناسی قزوین فعالیت می‌کند. این حمام در دوران خود کاربرد بسیاری داشت و بیشتر مردم شهر برای استحمام از آن استفاده می‌کردند. به‌تدریج این حمام از رونق افتاد و برای مدتی طولانی به فراموشی سپرده شد. سرانجام سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان قزوین آن را خریداری کرد و مورد مرمت قرار داد. حمام قجر به دستور شاه عباس دوم صفوی توسط امیر گونه خان، از سرداران و امرای وی ساخته شد و در ابتدا حمام شاهی نام داشت. در دوره قاجار به‌دلیل اینکه معمار بنا از خاندان قاجاریه بود، نام حمام به «حمام قجر» تغییر پیدا کرد. یکی از تزیینات اصلی حمام قجر کاشی‌کاری‌های آن است که بخشی جدانشدنی از معماری ایرانی به حساب می‌آید. همچنین، کف این حمام با سنگ مرمر پوشیده شده است. این حمام گنبد آجری بزرگی دارد که در بخش مرکزی آن، فضایی به‌عنوان نورگیر به چشم می‌خورد. این نورگیر نور تمام بخش‌های حمام را تامین می‌کند.
5. کلیسای کانتور
یکی از جاهای دیدنی قزوین که شاید کمتر نام آن را شنیده باشید، کلیسایی بسیار زیبای کانتوراست. این کلیسا با نام «کلیسای کانتور» یا «برج ناقوس» شناخته می‌شود. این کلیسا که قدمت آن به دوران پهلوی می‌رسد، از معدود کلیساهای ارتدکس در ایران به شمار می‌رود و شهرت بسیاری دارد. نام این کلیسا در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است.
کلیسای کانتور در جنگ جهانی دوم و در زمان اشغال ایران به‌دست روس‌ها در شهر قزوین ساخته شد. کانتور به زبان روسی به‌معنای مقر یا مرکز است. پس از خروج روس‌ها از ایران این کلیسا خالی شد. در ایران مسیحی‌های ارتدکس ساکن نیستند و به همین دلیل، این بنا هم‌اکنون به‌عنوان یک بنای تاریخی حفظ و نگهداری می‌شود؛ البته درون این کلیسای زیبا، چند ویترین فروش جواهرات دست‌ساز و دیگر صنایع دستی قرار دارد. کانتور از نظر ابعاد کلیسای کوچکی محسوب می‌شود که دارای پلانی چهار ضلعی و دو گنبد است. گنبد بزرگ در مرکز نمازخانه و گنبد کوچک‌تر، در بالای محراب قرار دارد. بر روی درب ورودی، روی دیوارهای دو سمت آن صلیب‌های روسی نقش بسته است. مصالح به کار رفته آجر و ملاط است که آجرها با هنرمندی بسیار چیده شده و در نتیجه بنایی بسیار زیبا به‌دست آمده است. ورودی کلیسای کانتور درضلع غربی آن قرار دارد و شامل فضای ورودی با سقف شیب‌دار و درب ورودی است.
6. بازار قزوین
یکی از مهم‌ترین قسمت‌های هر شهر، بازارهای آن است. بازار بزرگ قزوین با معماری شکوهمند، مربوط به دوره صفویه است. البته در تکمیل توضیح این بازار، باید بگوییم که بنای اولیه مربوط به دوره صفویه است و در دوره قاجاریه، قسمت‌های مختلف بیشتری به آن اضافه شده است. بازار قزوین از لحاظ گوناگون با دیگر بازارها وجه تمایز دارد که از بین آن‌ها می‌توانیم به داشتن مدرسه، مسجد، گرمابه و آب‌انبار اشاره کنیم. البته باید گفت که سرای سعدالسلطنه، سرای وزیری و خیلی از جاهای دیدنی قزوین در قسمت‌های مختلف همین بازار جای گرفته‌اند. بازار قزوین به بازارهای سنتی شیراز و اصفهان هم شبیه است.
7. عمارت باغ سپهدار
این بنا به دستور محمدولی خان تنکابنی که لقب او سپهدار اعظم بود ساخته شد. عمارت باغ سپهدار از دو عمارت کاخ چهلستون و مهمان‌خانه بزرگ قزوین ایده گرفته و طبع بلندپرواز سپهدار را نمایان می‌کند. این بنا که به شکل یک کوشک ساخته شده، ایوانی به دورتادور آن را فرا گرفته است. این عمارت در جنگ جهانی اول مقر نظامیان روس و انگلیس بود و بعد هم به خاطر بدهی مالیاتی سپهدار به تصرف دولت درآمد.
این بنا در طول سال‌ها بی‌توجهی آسیب‌های فراوان دید. بالاخره در سال ۱۳۳۵ عمارت سپهدار بازسازی شد و در اختیار اداره کشاورزی قرار گرفت. اکنون موزه کشاورزی قزوین در این عمارت مشغول فعالیت است. این عمارت در فهرست آثار ملی ایران هم به ثبت رسیده و از جمله جاهای دیدنی قزوین است.
8. سردر عالی قاپو
خیابان سپه قزوین، اولین خیابان طراحی شده ایران است که در زمان صفویان ساخته شد. این بنا را شاه طهماسب در محله حصار شاپور، همزمان با ساخت باغ سعادت‌آباد و عمارت دولتخانه ساخت. نام خیابان شاید نام محله‌ای در هرات باشد که شاه در زمان ولیعهدی در آن سکونت داشت. خیابان سپه از سردرعالی قاپو تا مقابل مسجد جامع قزوین امتداد داشته است. خیابان چهارباغ اصفهان، نمونه تکامل یافته خیابان سپه است.
سردر عالی قاپو در ابتدای این خیابان، یکی از هفت ورودی به ارگ سلطنتی صفوی بوده است. هرچند امروزه همین سردر تنها باقی مانده از آن ارگ بزرگ است. بنای سردر شامل ایوانی رفیع با قوسی تیزه‌دار و سه طاق‌نما در دو طرف آن است. گوشواره‌هایی با ستون‌نماهای آجری در دو طبقه نمای سردر را کامل می‌کنند. هشتی سردر که به ایوان ورودی کاخ متصل است نیز از جمله بخش‌های این بناست. یک کتیبه با کاشی معرق و خط ثلث علی‌رضا عباسی خوش‌نویس معروف صفوی زیبایی‌های این بنا را کامل می‌کند. این بنا در دوره پهلوی اول، به شهربانی تغییر کاربری داد و اکنون در اختیار میراث فرهنگی است.
9. دریاچه اوان الموت
دریاچه اوان الموت که وسط چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد شهر قزوین قرار دارد بیش از هفتادهزار مترمربع مساحت دارد و در ارتفاع هزار و هشتصد متری از سطح دریا واقع شده است. عمیق‌ترین بخش آن به عمق ۵٫۷ متر است که در جنوب شرقی دریاچه قرار دارد. در تابستان این دریاچه محل ماهی‌گیری، آب‌تنی و قایق‌رانی و در پاییز مأمن پرندگان مهاجر مانند: قو، غاز و مرغابی در زمستان با توجه به برودت هوا و یخ‌زدن سطح آن مکان مناسبی برای اسکی سواری است. این دریاچه احتمالاً ۵۰۰ سال پیش بر اثر لغزش زمین به وجود آمده است.
10.غار ولی
غار ولی در پنج کیلومتری جنوب‌غربی روستای گشنه رود در بخش رودبار از توابع شهرستان قزوین و سه کیلومتری جنوب روستای گورد از بخش عمارلو قرار دارد. دهانه این غار رو به شمال و در ارتفاع 1620 متری از سطح دریا قرار دارد که طول آن حدود دو متر و عرض آن 0.5 متر است. این غار دارای یک تالار اصلی و چند تالار فرعی به مساحت حدود 100 متر و ارتفاع 20 متر است. غار ولی در منطقه نسبتاً نیمه معتدل و سرد کوهستانی قرار دارد و هوای داخل آن سرد و ساکن است. این غار حدود 250 میلیون سال قبل بر اثر انحلال سنگ‌های آهکی تشکیل شده است.
