در روزنو بخوانید
موزه ورزش تهران کجاست و چه امکاناتی دارد؟
روزنو – هدی کاشانیان: موزه ورزش، المپیک و پارالمپیک تهران یکی از مراکز فرهنگی و تاریخی مهم در ایران است که به معرفی تاریخچه ورزش و افتخارات ملی و بینالمللی ورزشکاران ایرانی می‌پردازد. این موزه با هدف حفظ، نمایش و ترویج ارزش‌های ورزشی و تاریخی کشور تأسیس شده و محلی برای آشنایی عموم مردم با دستاوردهای ورزش ایران است.
روزنو :
تاریخچه تأسیس موزه ملی ورزش
موزه ورزش، المپیک و پارالمپیک در بهمن 1397 مطابق با چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی با‌منظور ترویج ورزش در میان ایرانیان بالاخص بین نوجوانان و جوانان در مجموعه فرهنگی ورزشی انقلاب تهران در محل کمیته المپیک سابق افتتاح شد. این موزه مدال‌ها، تندیس‌ها و عکس‌های ورزشکارن در دوران مختلف، لوازم شخصی، لباس‌های ورزشی و همچنین مدال‌ها، کاپ‌های قهرمانی آن‌ها در رقابت‌های المپیک و پارالمپیک به نمایش گذاشته شده است.
ورزش در تمام دوران از دیرباز تا کنون مورد توجه علاقمندان بوده است. در زمان‌های قدیم، سوارکاری، تیراندازی و ورزش‌های پهلوانی مانند کُشتی به شکل‌های مختلف بین اقوام گوناگون رواج داشته‌اند و معمولاً افراد ماهر در این رشته‌ها مورد توجه همگان بوده‌اند. بعدها که بازی‌های ورزشی متنوع‌تر شدند و قوانینی برای هر بازی تعیین شد، علاقمندان به ورزش در سطح جهانی با یکدیگر به رقابت پرداختند. کسب مدال علاوه بر مزایای اقتصادی و افتخار برای ورزشکار موجب افتخار یک کشور و بالا رفتن پرچم یک کشور در جهان می‌شود. علاوه بر آن آثار مثبت زیادی در ورزش وجود دارد که روز به روز افراد بیشتری به جرگه ورزشکاران می‌پیوندند. ترویج صلح و همبستگی بین تمام ملل جهان، ترویج صنعت گردشگری و توریسم، اشاعه فرهنگ های مختلف در افتتاحیه المپیک از جمله آثار ورزش است. ایران برای نخستین بار در المپیک 1948 شرکت کرد و توانست فقط یک مدال برنز در رشته وزنه برداری کسب کند. ایران تا به امروز توانسته 69 مدال در چهار رشته کسب کند. در رشته کشتی 43 مدال، در رشته وزنه برداری 19 مدال، در رشته تکواندو شش مدال و در رشته دو میدانی یک مدال نقره کسب کرده است. غلامرضا تختی و امامعلی حبیبی اولین مدال آوران طلای ایران در المپیک ملبورن است. در مجموع تا کنون ایران توانسته 21 مدال طلا، 21 مدال نقره و 27 مدال برنز در بازی‌های المپیک کسب کند.
طبقه اول موزه ملی ورزش
در این طبقه همان‌طورکه گفته شد تاریخچه المپیکی ورزش ایران از المپیک 1896 آتن تا امروز روایت می‌شود. دراین‌میان به المپیک 1948 که اولین حضور کاروان ایران در المپیک بود، به‌طور ویژه پرداخته شده است. طبقه اول مجموعه المپیک و پارالمپیک را در برمی‌گیرد که شامل تالار المپیک باستان، تالار جنبش المپیک، تالار اصول و نشانه‌های المپیک، تالار معرفی ورزش‌های المپیک و پارالمپیک، تالار کمیسیون‌های المپیک، تاریخ‌نگار المپیک و پارالمپیک و تالار هدایا است.
تالار المپیک باستان موزه ملی ورزش
در این تالار رشته‌های ورزشی المپیک باستان و تاریخچه المپیک باستان معرفی می‌شود. بازی‌های المپیک باستان شامل پنچ رشته بود:
1. مشت‌زنی
2. ارابه‌رانی چهار اسبه
3. پنتاتلون یا ورزش‌های پنچ‌گانه شامل: دو 200 متر، پرش طول، پرتاب نیزه، پرتاب دیسک و کشتی
4. دویدن با لباس رزم شامل سپر و دیگر ادوات رزم
5. پانکرایتوم (ترکیبی از مشت‌زنی و کشتی)
در دیگر قسمت تالارها انواع مشعل‌های مختلف تابستانی و زمستانی المپیک را مشاهده می‌کنید. همچنین در قسمت تاریخ‌نگار المپیک روی دیوارهای موزه ملی ورزش نوشته‌هایی را می‌بینید که در مورد شخص معروف پیردوکوبرتن است. وی متولد اول ژانویه 1863 در پاریس و درگذشت دوم سپتامبر 1937 در ژنو سوییس است. بازی‌های المپیک در سال 1948 میلادی توسط پیردوکوبرتن فرانسوی بازآفرینی شد. کوبرتن و گروهی از دوستانش در روز 23 ژوئن سال 1948 کمیته بینالمللی المپیک را با هدف پایان بخشیدن به بخشی از بحران‌های اجتماعی آن روزگاران مانند آثار روانی جنگ‌های جهانی ازطریق بازی‌های المپیک در دانشگاه سوربن پاریس بنا کردند. کوبرتن سعی‌کرد به‌وسیله احیای بازی‌های المپیک به اهداف آموزشی خود جامه عمل بپوشاند. او ورزش را مدرسه دموکراسی و مهم‌ترین وظیفه جنبش المپیک را حمایت از ورزش می‌دانست. اهداف چهارگانه جنبش المپیک در زیر معرفی شده است:
1- ترویج و پرورش ویژگی‌های اخلاقی و جسمانی که اساس ورزش هستند
2- تعلیم‌وتربیت جوانان ازطریق ورزش با هدف ساختن دنیایی سرشار از صلح و دوستی
3- انتشار و ترویج اصول المپیک در سراسر جهان برای صلح جهانی
4- گردآوردن ورزشکاران جهان هر چهار سال یکبار درجشنواره‌ای به‌نام بازی‌های المپیک
یکی دیگر از نوشته‌های روی دیوار که مخاطب را به خود جذب می‌کند، شعار المپیک است که می‌گوید: «سریع‌تر، بالاتر و قوی‌تر که اغلب زیر پرچم‌های المپیک نیز نوشته می‌شود». این شعار توسط کشیش فرانسوی به نام دیدن که از دوستان کوبرتن بود، ارایه شده است. این اصول اساس رسیدن به بهترین سطح در ورزش هستند. از دید کوبرتن موفقیت به‌تنهایی هدف نیست بلکه وسیله‌ای برای رسیدن به جایگاهی بالاتر و بهتر است.
در قسمتی دیگر از تالارها مسکات‌های المپیک و پارالمپیک را مشاهده می‌کنید. آن‌ها عروسک‌هایی جذاب و دوست‌داشتنی هستند که هریک نماد خاص کشوری را نشان می‌دهند.
طبقه دوم موزه ملی ورزش
در طبقه دوم موزه ملی ورزش هم به تاریخ ورزش ایران (کهن و نوین) پرداخته می‌شود. طبقه دوم شامل تاریخ ورزش باستان ایران، تالار ورزش نوین ایران، تالار ورزش‌های کهن ایران، تالار نام‌آوران، تالار ورزش‌های حرفه‌ای، تالار پهلوانان و تالار رسانه است. ابتدا تاریخ 11 هزار ساله ورزش کهن معرفی می‌شود. سپس تاریخ ورزش نوین کشور را می‌بینید که پیشینه آن به سال 1306 باز می‌شود:
· تالار تاریخ ورزش ایران به بلندای هزاره‌ها، که به تاریخ ورزش کهن ایران می‌پردازد
· تالار نهادینه شدن تربیت بدنی و ورزش
· تالار جرگه جوانمردان که به سابقه‌ی پهلوانی و جوانمردی از جمله اشیاء ارزشمندی از جمله جهان پهلوان تختی می‌پردازد
· تالار معرفی ورزش‌های ملی شامل زورخانه، چوگان، کشتی
· تالار رسانه در ورزش
· تالار نمایش مدال‌ها و کاپ و افتخارات قهرمانی
· و بسیاری دیگر ...
آدرس موزه ملی ورزش تهران
موزه ملی ورزش در خیابان سئول، بالاتر از بزر‌گراه نیایش و بالاتر از درب غربی مجموعه ورزشی انقلاب (روبروی دوربرگردان) واقع شده که کمیته ملی المپیک نام دارد.
