خودکشی هولناک دختر ۱۷ ساله در غرب تهران

دیروز ماموران کلانتری ۱۳۴ شهرک قدس در جریان یک خبر تلخ قرار گرفتند. گزارشی که اطلاع می داد دختری نوجوان مرتکب مرگ خود خواسته شده است.

ماموران به محل حادثه اعزام شدند. دختر ۱۷ ساله بود و در داخل منزلشان در خیابان درختی جانش از دست رفته بود.

چند راهکار پیشگیرانه برای کاهش آمار خودکشی در بین نوجوانان

افزایش آمار خودکشی، به‌ویژه در سن نوجوانی، یک بحران جدی اجتماعی و روانی است که نیازمند اقدامات فوری و مؤثر برای پیشگیری و حمایت از این نسل است. در این راستا، چندین اقدام پیشگیرانه می‌تواند به کاهش این روند کمک کند:

 آموزش و آگاهی‌دهی

 آموزش در مدارس و خانواده‌ها: برگزاری کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی برای دانش‌آموزان، معلمان و والدین در مورد شناسایی علائم افسردگی و خودکشی می‌تواند به شناسایی زودهنگام مشکلات روانی کمک کند.

افزایش آگاهی عمومی: باید اطلاعات دقیق و قابل فهمی درباره بحران‌های روانی، افسردگی، و علائم هشداردهنده خودکشی در جامعه منتشر شود تا افراد بیشتری متوجه اهمیت این موضوع شوند و به دنبال کمک بروند.

 ارتقای سلامت روان

برنامه‌های مشاوره روانشناسی: در مدارس، دانشگاه‌ها و حتی در مراکز اجتماعی باید دسترسی به مشاوره روانشناسی فراهم شود. مشاوران باید به نوجوانان کمک کنند تا با استرس‌ها، فشارهای اجتماعی، مشکلات خانوادگی و سایر مشکلات روحی کنار بیایند.

حمایت روانی از خانواده‌ها: گاهی مشکلات روانی نوجوانان به مشکلات خانوادگی باز می‌گردد. بنابراین، کمک به والدین برای بهبود روابط خانوادگی و ارتقای مهارت‌های فرزندپروری می‌تواند تأثیر زیادی در پیشگیری از خودکشی داشته باشد.

 توسعه شبکه‌های حمایت اجتماعی

گروه‌های پشتیبانی اجتماعی: ایجاد گروه‌های حمایت از نوجوانان، مانند کلوپ‌های اجتماعی، انجمن‌ها و شبکه‌های آنلاین، می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا احساس تنهایی نکنند و با دیگران ارتباط برقرار کنند.

گسترش آگاهی در میان هم‌سالان: گاهی نوجوانان برای ابراز احساسات خود به دوستان خود اعتماد دارند. آموزش به هم‌سالان برای شناسایی مشکلات روانی و تشویق به جلب کمک از بزرگترها می‌تواند مؤثر باشد.

 دسترس‌پذیری آسان به خدمات سلامت روان

 تسهیل دسترسی به خدمات روان‌شناسی: باید خدمات مشاوره روانی و درمانی برای نوجوانان در دسترس و با هزینه مناسب قرار گیرد تا در صورت نیاز بتوانند به راحتی از آن‌ها استفاده کنند.

افزایش پوشش بیمه‌ای برای درمان‌های روانی: برای بسیاری از خانواده‌ها، هزینه‌های درمان‌های روانی مانع از دریافت کمک می‌شود. بنابراین، باید شرایطی فراهم شود که درمان‌های روانی برای همه افراد، به‌ویژه نوجوانان، قابل دسترسی باشد.

 کاهش فشارهای اجتماعی و فرهنگی

کاهش فشار تحصیلی و اجتماعی: یکی از عوامل عمده استرس در نوجوانان، فشارهای تحصیلی، اجتماعی و فرهنگی است. مدارس و جامعه باید محیطی سالم‌تر و کم‌تنش‌تر برای نوجوانان ایجاد کنند.

 ترویج پذیرش و احترام به تفاوت‌ها: باید فرهنگ احترام به تفاوت‌های فردی و پذیرش شرایط خاص هر فرد در جامعه رواج پیدا کند تا نوجوانان احساس کنند که پذیرفته شده‌اند.

 آگاهی‌دهی در مورد روش‌های مقابله با استرس و فشارها

آموزش مهارت‌های مقابله‌ای: نوجوانان باید آموزش ببینند که چگونه با استرس، شکست‌ها و مشکلات زندگی مقابله کنند. آموزش مهارت‌های مقابله‌ای همچون ذهن‌آگاهی، ورزش، و مدیریت احساسات می‌تواند به کاهش خودکشی کمک کند.

مداخلات فوری در بحران

 ایجاد خط تلفن‌های ویژه مشاوره: راه‌اندازی خطوط تلفنی و سامانه‌های آنلاین مشاوره برای نوجوانان در بحران می‌تواند به آن‌ها در زمان‌های بحرانی کمک کند تا از خودکشی جلوگیری شود.

 برنامه‌های مداخله در بحران: در صورتی که نوجوانی با علائم خودکشی روبه‌رو شود، باید برنامه‌های مداخله‌ای سریع و مؤثر برای حمایت از او و خانواده‌اش وجود داشته باشد.

 آگاهی در مورد رسانه‌ها و تاثیر آن‌ها

مدیریت رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی: نوجوانان اغلب تحت تأثیر رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی قرار می‌گیرند. باید تلاشی برای کاهش تأثیرات منفی این رسانه‌ها، از جمله پرهیز از رواج اخبار منفی خودکشی در رسانه‌ها، صورت گیرد.

 آموزش استفاده صحیح از فضای مجازی: آموزش نوجوانان در استفاده از فضای مجازی به‌طور مسئولانه و برای ارتباطات مثبت می‌تواند به کاهش احساسات منفی و اضطراب در آن‌ها کمک کند.

با اجرای این اقدامات و توجه به سلامت روان نوجوانان، می‌توان از افزایش آمار خودکشی در این نسل جلوگیری کرد و محیطی سالم‌تر برای رشد و توسعه آن‌ها فراهم ساخت.