دیـه،حبـس و اخـراج از ایـران مجـازات عـروس قاتـل
متهم که تازه به سن ۱۷ سالگی رسیده است از پاییز سال ۱۴۰۲ به اتهام قتل شوهرش دستگیر شده بود.
وی در اعترافات خود گفت: ۱۳ ساله بودم که به زور مرا وادار به ازدواج با مردی کردند که او را دوست نداشتم. وقتی از افغانستان به ایران آمدیم، شوهرم مدام کتکم میزد. چند سال با او به سختی زندگی کردم تا اینکه بالاخره کاسه صبرم لبریز شد و با چاقو او را کشتم.
با اعتراف صریح متهم و بازسازی صحنه جرم، بهخاطر آنکه متهم در زمان ارتکاب جنایت زیر ۱۸ سال بوده به شعبه ۵ دادگاه کیفری یک استان تهران (ویژه رسیدگی به جرایم اطفال) فرستاده شد.
در دادگاه چه گذشت
در ابتدای این جلسه اولیای دم برای عروسشان درخواست اشد مجازات کردند.
سپس متهم که از کانون اصلاح و تربیت به دادگاه منتقل شده بود به جایگاه رفت و گفت: قبل از اینکه با کریم ازدواج کنم، در افغانستان عاشق پسر دیگری بودم، او هم من را دوست داشت و میخواست با من ازدواج کند، اما از آنجایی که چند سال قبل پدرم از پدر کریم شیربها گرفته و قول داده بود که من زن پسرش شوم، به ناچار با او ازدواج کردم و من به همراه خانوادهاش به ایران آمدیم، اما چون او را دوست نداشتم، مدام با هم اختلاف و دعوا داشتیم. دیگر خسته شده بودم. آخرین بار وقتی شوهرم کتکم زد، من با کارد آشپزخانه به جانش افتادم و جسدش را به داخل حمام بردم و لکههای خون را تمیز کردم بعد به پدرشوهرم زنگ زدم و خبر دادم.
با پایان دفاعیات متهم، قضات برای صدور رأی وارد شور شدند و وی را طبق ماده 91 قانون مجازات اسلامی - در جرایم موجب حد یا قصاص، هرگاه افراد بالغ کمتر از هجده سال، ماهیت جرم انجام شده یا حرمت آن را درک نکنند یا در رشد و کمال عقل آنان شبهه وجود داشته باشد، حسب مورد با توجه به سن آنها به مجازاتهای پیشبینی شده در این فصل محکوم میشوند - از قصاص معاف و به پرداخت دیه، 5 سال نگهداری در کانون اصلاح و تربیت و همچنین اخراج از ایران محکوم کردند.