استقلال که در لیگ برتر حال و روز خوشی ندارد در حالی مسافر ریاض شده که الهلال ۵۶ بازی متوالی را در لیگ عربستان نباخته است. اما در آسیا شرایط فرق می‌کند؛ اگر چه الهلال پر افتخار آفرین تیم آسیا است اما استقلال هم با اتکا به ۲ قهرمانی خود در قاره کهن و شخصیت قهرمانی اش همیشه حریفی سر سخت برای الهلال بوده و حتی با شرایط فعلی هم نمی‌توان آبی پوشان ایرانی را تیمی از پیش باخته دانست.

امتیاز گیری از الهلال در زمین خانگی اش کار سختی است و در دو فصل گذشته تنها تیمی که الهلال را در خانه اش متوقف کرده نوف باخور ازبکستان بوده است؛ تیمی که ستاره‌های آشنایی چون یوسوپوف و اورونوف را داشت.

نوف باخور با بازی فیزیکی و دفاع محکم و ضد حمله‌های سریع امان تیم عربستانی را بریده بود و اگر گل بلیهی در دقیقه ۱۰۰ نبود تیم ازبک پیروز از زمین خارج می‌شد.

البته میزان آمادگی جسمانی بازیکنان استقلال برای کادرفنی این تیم مشخص است و مربیان استقلال به خوبی آگاهند تیمشان تا چه حد می‌تواند با چنین سبکی بازی کند.

شاید تنها نقطه قوت استقلال مقابل الهلال شناخت موسیمانه از تیم عربستانی باشد. مربی آفریقایی به واسطه حضور چندین ساله در لیگ عربستان  الهلال را مانند کف دست می‌شناسد و بازیکنانی چون داسیلوا، اندونگ و ماشاریپوف نیز با تجربه بازی در لیگ عربستان می‌توانند عصای دست مربی آفریقایی باشند.

باید دید ژسوس که متخصص بردن بازی‌های بزرگ است و شهر آوردهای لیسبون، ریو و ریاض را اغلب با برد پشت سر گذاشته می‌تواند با ستاره‌های چون میتروویچ، ساویچ و نیمار، مچ ماسیمونه را بخواباند یا او با کسب امتیاز از سخت ترین بازی فصل آبی‌ها طرفداران استقلال را امیدوار به عبور از بحران می‌کند؟