ماجرای آگهی‌های استخدام معلق در سطح شهر
یک فعال کارگری گفت: جوان در بدو ورود به یک بنگاه اقتصادی هنگامی که رابطه کارگر و کارفرمایی را نمی بیند و نمی تواند امنیت و حداقل های زندگی خود را تامین یا امیدی برای دریافت به موقع حقوق خود نداشته باشد و از سوی دیگر کارفرما به دنبال الزاماتی است که بتواند کارگری ساده را با حداقل حقوق جذب کند به این نتیجه می رسد که «بیکار بمونم که راحت ترم».
روزنو :
رکنا: یک فعال کارگری گفت: جوان در بدو ورود به یک بنگاه اقتصادی هنگامی که رابطه کارگر و کارفرمایی را نمی بیند و نمی تواند امنیت و حداقل های زندگی خود را تامین یا امیدی برای دریافت به موقع حقوق خود نداشته باشد و از سوی دیگر کارفرما به دنبال الزاماتی است که بتواند کارگری ساده را با حداقل حقوق جذب کند به این نتیجه می رسد که «بیکار بمونم که راحت ترم».
برخی از کارفرمایان در سطح شهر تمایل به استخدام کارگران ایرانی دارند. بر همین اساس کاغذهای مختلفی مبنی بر استخدام کارگران را در نقاط معرض دید نصب می کنند. اما بعضأ دیده می شود بسیاری از این آگهی های استخدامی بیش از یک سال پشت شیشه های مغازه مانده و تغییری نمی کنند. بر اساس آمار بیکاری رو به افزایش کشور؛ این سوال مطرح می شود که پس کارگران کجا هستند و چرا بسیاری از افراد کار نکردن را ترجیح می دهند؟
فرامرز توفیقی فعال کارگری با اشاره به تعریف نشدن روابط میان کارگر و کارفرما، در گفت و گو با خبرنگار رکنا، گفت: روابط میان کارگر و کارفرما در ایران حتی در میان کارگران یک سوپرمارکت هدفمند و قانونمند نیست. می توان گفت در ایران گذرگاه های فرار از قانون بیشتر از نظارت و پایش قانون است بر همین اساس هرکس به فکر سودجویی شخصی است.
وی ادامه داد: بر همین اساس جوان در بدو ورود به یک بنگاه اقتصادی هنگامی که رابطه کارگر و کارفرمایی را نمی بیند و نمی تواند امنیت و حداقل های زندگی خود را تامین یا امیدی برای دریافت به موقع حقوق خود نداشته باشد و از سوی دیگر کارفرما به دنبال الزاماتی است که بتواند کارگری ساده را با حداقل حقوق جذب کند به این نتیجه می رسد که «بیکار بمونم که راحت ترم».
این فعال کارگری ادامه داد: بر همین اساس وقتی بستر مناسب و فرایند قانونی وجود ندارد و از سوی دیگر حمایتی از سمت قانون و مجری آن صورت نمی گیرد این روند ادامه دارد. باید توجه داشت این اتفاق چه برای کارفرما که می خواهد بر حسب اعتماد جذب کارگر داشته کند و چه برای کارگری که به دنبال آینده ای روشن است؛ تاریک و بی نتیجه است چرا که ما به دنبال اجرای قانون نیستیم.
او با اشاره به معضلات ناشی از ادامه روند عدم تعریف رابطه میان کارگر و کارفرما، گفت: گسیختگی و ناهنجاری اجتماعی ناشی از این موضوع حدود 2 سال است در ایران آغاز شده و می بایست در انتظار عواقب وحشناک آن باشیم. امروزه علاوه بر مهاجرت های خارجی مهاجرت های درون کشور نیز افزایش پیدا کرده اند. جمعیت استان های یزد، اصفهان، همدان و... رو به کاهش و جمعیت استان های شمالی رو به افزایش است به این دلیل که این استان ها دارای مزارع و باغات زیادی بوده و مردم این
استان ها با فکر به سود و خوشحالی این زمین ها را می فروشند. در حالی که این موضوع یکی از نتایج گسستگی اجتماعی است که نتیجه آن شکل گیری فاصله طبقاتی وحشتناک است.
توفیقی تاکید کرد: در 2 الی 3 سال آینده دیگر چیزی تحت عنوان طبقه متوسط وجود ندارد و جامعه تشکیل شده از فقیران و مرفهان است. طبقه مرفه برای ماندن نیازمند فقیر تر کردن فقیران است و طبقه فقیر به دلیل از هم گسستگی اجتماعی و عدم اتحاد هر روز سخت تر زندگی خواهد کرد.
وی باانتقاد از تاخیر در انتخاب معاونت های اجرایی تاکنون، گفت: همچنان معاونت های بی تجربه و ناکارآمد دوره های قبل در صدر کار هستند. باید توجه داشت تنها با شعار درمانی نمی توان مشکلات کشور را حل کرد و مردم نیازمند عمل موثر هستند. جامعه کف خیابان ملتهب بوده و فشارها را لمس می کند این جامعه چیزی برای از دست دادن ندارد.
روزانه صد ها حادثه خرد، کلان در کارگاه ها اتفاق می افتد که ناشی از عدم کنترل و نظارت بر مباحث ایمنی و محافظت وزارت کار است
وی افزود: از سوی دیگر نیاز است حوادث کاری را ببینیم و به آن توجه کنیم روزانه صد ها حادثه خرد، کلان و انفرادی در کارگاه ها اتفاق می افتد که ناشی از عدم کنترل و نظارت بر مباحث ایمنی و محافظت وزارت کار است، اما هیچ صدایی از آن بیرون نمی آید چرا که مثل معدن طبس ناگهانی و با هجمه زیاد نیست که رسانه ای شود.
