بازنشستگان برای درمان بیماریِ صعبالعلاج وام میگیرند؛ «ما شرمندهایم!»
وام میلیاردی رییس سازمان بورس و اعضای هیئت مدیره این سازمان، خبرِ داغِ این روزهاست. این وامِ کم بهرهی بیش از ۱۰ میلیارد تومانی به ۵ نفر از مدیران، داغِ دلِ خیلیها را تازه کرده است. بازنشستگانِ تأمین اجتماعی از جمله این افراد هستند؛ آنها که برای بهرهمندی از وام ۳۰ میلیون تومانی، بعضا سالها در صف میمانند تا قرعه به نامشان بیفتد و بتوانند از این تسهیلاتِ ناچیز استفاده کنند، این روزها در تماس با ما از مشکلاتِ خود و تلاشهایشان برای دریافتِ وام تأمین اجتماعی میگویند. آنها میگویند ما برای دریافتِ وام تأمین اجتماعی، که امسال به ۳۰ میلیون تومان رسیده است، بارها ثبتنام کردیم، حضوری مراجعه کردیم اما هنوز هم نتوانستیم این وام ناچیز را دریافت کنیم، عدهای اما برای خود یک شبه قانون میگذارند و وامهای میلیاردی میگیرند!
ایلنا در خبری نوشت:حسن موسیوند (عضو هیئت مدیره کانون کارگران بازنشسته خرمآباد) با اشاره به شکایتِ بازنشستگان از تسهیلاتِ ناچیز و سهمیههای بسیار معدود میگوید: سهمیه وام بسیار کم است. مثلا در خرمآباد که حداقل ۲۰هزار بازنشسته وجود دارد، سهمیه شش ماه اول سال نزدیک به ۴۰۰ نفر بود که این سهمیه بسیار ناچیز است. ما در کانون شرمنده بازنشستگان هستیم.
وی گفت: در حالیکه عدهی کمی به راحتی از تسهیلاتِ میلیاردی استفاده میکنند، بازنشستگان حتی برای نیازهای ضروری و حیاتیِ زندگیِ خود هم نمیتوانند وام دریافت کنند. بازنشستگانی داریم که در خانواده بیمار سرطانی دارند و به وام نیاز حیاتی دارند، همچنین بازنشستگانی مراجعه میکنند که برای خرید جهیزیه فرزند و یا پول پیش خانه وام میخواهند اما ما شرمنده آنها هستیم.
موسیوند بیان کرد: بازنشستگان شرایط بدی دارند و وامی که به آنها پرداخت میکنند، مبلغ چشمگیری نیست. اما همین وامِ ناچیز هم شرایطی دارد و در نهایت هم با قرعهکشی به بازنشستگان داده میشود. این در حالی است که ما میبینیم، تسهیلاتِ کلان را بدون هیچ گونه قوانینِ سختگیرانه به عدهای پرداخت میکنند، اما بازنشستهای که ۳۰.۳۵ سال در سختترین شرایط کار کرده و حق بیمه داده، نمیتواند از اندوختهی این ۳۰واندی سالِ خود استفاده کند.
عضو هیئت مدیره کانون کارگران بازنشسته خرمآباد گفت: خبری که چند روز پیش از پرداختِ تسهیلاتِ میلیاردی در رسانهها منتشر شد، احتمالا بخشی از آن چیزی است که در واقعیت اتفاق میافتد. از این دست بذل و بخششها در جاهای دیگر هم اتفاق میافتد و دارایی مملکت در نبودِ نظارت و قوانینِ سفت و سخت، صرف یک عدهی خاص میشود و آنکس که واقعا نیازمندِ دریافتِ چنین تسهیلاتی است از آن بیبهره میماند.
موسیوند گفت: از آقای پزشکیان که شعار عدالتخواهی سر دادند، میخواهیم بساط این تبعیضها را جمع کنند. اموال این کشور باید عادلانه تقسیم شود، البته ما تا رسیدن به این آرمانشهر فاصله داریم اما امروز مناسبات بسیار ناعادلانه هستند. آنها که بیشتر نفوذ و ثروت دارند، بیشتر هم تسهیلات و کمک میگیرند و آنها هم که هیچ نفوذ و ثروتی ندارد و در فقر به سر میبرند، از گرفتنِ هر گونه تسهیلات و کمکی محروم هستند. باید عکس این اتفاق بیفتد تا بتوانیم ادعای عدالت داشته باشیم.
این فعال کارگری گفت: عدهای برای خود قوانین مینویسند و در سایهی آن قوانین از منفعتهای بیکران بهره میبرند، اما عدهای دیگر حتی نمیتوانند از قوانینی که به نفعشان نوشته شده، بهره ببرند.
موسیوند بیان کرد: سازمان تأمین اجتماعی از نبودِ بودجه کافی میگوید و از اینکه نمیتواند بیش از این تسهیلات را افزایش دهد و به عدهای بیشتر وام تخصیص دهد. اگر قوانین به درستی رعایت میشد و دولت تعهداتِ خود را به این سازمان پرداخت میکرد، الان چنین مشکلاتی با این شدت نداشتیم. اموال کشور باید به درستی و عدلانه توزیع شود تا ابعادِ توزیعِ عادلانهی ثروت را بتوانیم در زندگیِ مردم ببینیم.
وی بیان کرد: ما سالهاست بابتِ این فسادها سرخورده شدهایم. معتقدیم بخشی از این ناکارآمدی بابتِ این فسادها و رانتخواریهاست و انتظار داریم این فساد با سازکارِ درست برچیده شود و اموال کشور آنجا که باید خرج شود.