علی اشرف پروانه یکی از تبهکاران مخوفی است که سال‌ها قبل از شگرد  حفر تونل  برای فرار از زندان استفاده کرد و به همین دلیل نامش بر سر زبانها افتاد.

او که به اتهام چندین فقره سرقت مسلحانه تحت پیگرد قرار داشت روز ۲۰ اردیبهشت سال ۸۲ بازداشت و بعد از چند جلسه محاکمه به اعدام محکوم شد اما با گرفتن تخفیف در مجازات حکمش به ۳۰ سال زندان کاهش یافت. او از آن پس در زندان رجایی شهر دوران محکومیت‌اش را سپری کرد تا اینکه به فکر فرار افتاد.

علی اشرف برای این کار با یک قاتل و مجرم دیگر همدست شد. این ۳ نفر طی ۳ سال با قاشق در زندان تونلی حفر کردند و رژیم سختی گرفتند تا به‌ شدت لاغر شوند.

این مجرمان سپس در خردادماه سال ۸۴ درحالی‌که لباس‌های یکسره‌ای از پلاستیک برای خود دوخته بودند آنها را به تن کردند و وارد کانالی شدند که یک سر آن خارج از زندان بود. آنها بعد از بیرون آمدن با درآوردن لباس‌های پلاستیکی درحالی‌که پوششی عادی داشتند، از یکدیگر جدا شدند و هر یک به سویی رفتند.

دو همدست علی اشرف خیلی زود به دام افتادند اما خود او در تهران سرقت هایش را از سر گرفت و شبانه به ۱۰ آپارتمان دستبرد زد. او که با هویت جعلی به‌عنوان آسفالت کار مشغول به‌کار شده بود یک روز با مردی افغان درگیر شد.

آن مرد که علی اشرف را در زندان دیده بود و می‌شناخت به‌خاطر کینه‌ای که از وی به دل گرفت، پلیس را باخبر کرد و به این ترتیب او بار دیگر دستگیر و به زندان منتقل شد.