«عباس اورنگ» کارشناس رفاه و تامین اجتماعی در گفتگوی زیر بر لزوم توجه به شایسته‌سالاری در انتخاب مدیرعامل سازمان تاکید می‌کند و به توصیف چالش‌ها و اولویت‌های پیش روی مدیران تامین اجتماعی در این مقطع کنونی می‌پردازد.انتظارات از مدیرعامل تامین اجتماعی چیست؛ این شخص باید واجد چه ویژگی‌هایی باشد؟ چه مولفه‌هایی در اولویت است؟سازمان تامین اجتماعی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین سازمان‌های فعال در کشور و بزرگ‌ترین سازمان بیمه‌گرِ کشور، به فراخور وسعتش با چالش‌های بزرگ مواجه است و طبیعتاً عبور از چالش‌های بزرگ نیازمند مدیران بزرگ و توانمند است. در این شرایط خیلی خوب است بتوانیم فردی را انتخاب کنیم که همه ویژگی‌های یک مدیر یا ابرمدیر را در خود داشته باشد ولیکن در فرایند تصمیم گیری محدودیت‌هایی هست؛ امروز تصمیم‌سازی‌ها براساس مطلق‌گرایی نیست و ما ناگزیریم به یک تصمیم نسبی اکتفا کنیم.تامین اجتماعی سازمانی‌ست که هم اقتصادی‌ست هم اجتماعی‌ست و هم بیمه‌ای‌ست و هم درمانی، و از هر منظری که به آن نگاه کنیم، دنیایی از تخصص را در دل خود دارد؛ حتی در حوزه بیمه‌ای و درمانی، پیچیدگی‌ها و چالش‌های بسیار دارد؛ شما نمی‌توانید فردی را پیدا کنید که ۳۰ سال در حوزه بیمه کار کرده باشد و به همه زوایای امور بیمه‌ای مطلع باشد؛ پس اگر به دنبال این باشیم که یک متخصص جامع را انتخاب کنیم، نمی‌توانیم مدیری با تخصص فراگیر پیدا کنیم. در واقع فردی با تخصص همه‌جانبه برای مدیریت سازمان یافت نمی‌شود. مگر دنبال اقیانوسی با یک میلی‌متر عمق باشیم!در این شرایط چه باید کرد؟ چه فاکتورهایی باید مد نظر قرار بگیرد؟ما ناگزیریم بر سایر فاکتورهای مدیریتی تمرکز کنیم؛ امروز به کرات می‌شنویم که می‌گویند فلانی پاکدست است، آخر پاکدستی که گزینه حساب نمی‌شود، همه باید پاکدست باشند. امروز ما مدیری برای اداره سازمان تامین اجتماعی نیاز داریم که قبل از هر چیز کاملاً معتقد و پایبند به سیاست‌های رئیس جمهور باشد، به آنچه رئیس جمهور به عنوان چشم‌انداز تعریف کرده؛ مدیری می‌خواهیم که دوردست را ببیند؛ ما نیاز به مدیران ملی داریم، مدیرانی که در سطح ملی بتوانند برای سازمان آورده داشته باشند. من معتقدم اگر قرار باشد مدیرعامل سازمان تغییر کند، باید شاخص‌های کلان مدنظر تصمیم‌گیران باشد؛ مدیری می‌خواهیم که با مدیریت تامین اجتماعی صاحب نام نشود بلکه با پذیرش این کرسی، سطح تامین اجتماعی را از این که هست دو پله بالاتر ببرد.بنابراین ما نباید خودمان را درگیر یکسری نگاه‌های جزئی کنیم؛ قطعاً اگر مدیری از درون سیستم واجد این ویژگی‌ها باشد، خیلی عالی‌ست ولی نمی‌شود به طور مطلق نسخه پیچید که حتماً مدیر باید از درون سازمان باشد؛ انتخاب مدیر از درون هر سازمانی به مراتب بهتر است اما نباید دامنه‌ی انتخاب محدود شود. شرط اصلی همان پایبندی به چشم‌اندازهای دولت و رئیس جمهور است.