پرسپولیس در سال‌های اخیر عادت به فوتبال مالکانه داشت و در هر بازی موقعیت‌های زیادی را روی دروازه حریف ایجاد می‌کرد. این ماجرا از زمان برانکو نمود بیشتری پیدا کرد و یحیی گل محمدی و حتی اوسمار هم ادامه دهنده این راه بودند. تیم این مربیان معمولا در طول بازی بر توپ و میدان مسلط بودند و موقعیت‌های زیادی روی دروازه حریف ایجاد می‌کردند.

تیم گاریدو هرچند این فاکتورها را دارد و پرسپولیس هنوز هم از فوتبال مالکانه سود می‌برد؛ یک تفاوت مهم با تیم مربیان قبل از خودش دارد. تفاوت‌ مهم تیم گاریدو با تیم یحیی و اوسمار و حتی بلانکو این است که سعی می‌کند مقابل حملات حریف عقب‌نشینی کرده و به محض دریافت توپ آن را تبدیل به ضد حمله کند.

سرخپوشان این کار را در بازی با فولاد چندین و چندبار تکرار کردند و بارها نیز صاحب موقعیت گل شدند. گل دوم پرسپولیس هم دقیقا در زمانی به‌دست آمد که فولادی‌ها در زمین این تیم بودند و موقعیت گلزنی ایجاد کردند ولی پرسپولیسی‌ها با توپ گیری عالی یک ضد حمله سریع را ترتیب دادند و موفق به گلزنی هم شدند.