اوباما وتو کند
روزنو :محمدعلی سبحانی*
مسائلی که طی روزهای گذشته و در پی معرفی سفیر جدید ایران در سازمان ملل متحد به وجود آمده از ابعاد مختلف قابل بررسی و واکاوی است. به لحاظ حقوقی چون مرزهای آمریکا در اختیار دولت این کشور است به نظر می‌رسد این حق را آمریکایی‌ها دارند که به کسی ویزا بدهند یا ندهند. از سویی دیگر قرار گرفتن مقر سازمان ملل در نیویورک تعهداتی را برای دولت آمریکا ایجاد کرده است؛ یعنی کشورهایی که با هم اختلاف سیاسی دارند و حتی کشورهایی که با خود آمریکا اختلاف و جنگ دارند باید این امکان را داشته باشند تا در سازمان ملل متحد حضور پیدا کنند.
لذا این اقدام که به نظر اقدام کم‌سابقه‌ای در عرف دیپلماتیک بین‌الملل است از نظر مقامات ایرانی قابل قبول نیست. فردی که از سوی ایران به عنوان نماینده جدید کشور در سازمان ملل متحد معرفی شده است، فردی است که سابقه سال‌ها حضور در سفارتخانه‌های ایران در کشورهای مختلف اروپایی و بزرگ را داشته و کارنامه موفقی در این زمینه ازخود باقی گذاشته است و یکی از نزدیکان فکری سیاست خارجی دولت روحانی است و بر اساس مصلحت‌سنجی‌های دولت برای حضور در این مسئولیت معرفی شده است.
آن هم از سوی دولتی که به دنبال سیاست تنش‌زدایی با کشورهای غربی است. از سویی دیگر ایران و آمریکا در شرایطی به سر می‌برند که سیاستمداران و بازیگران اصلی در هر دو کشور به دنبال پیدا کردن راهی برای حل سه دهه مناقشه بین دو کشور هستند. در چنین شرایطی مطرح شدن این مسائل از سوی تندروهای کنگره آمریکا با هدف به هم زدن این فضای مثبت و از بین بردن فرصت‌های به دست آمده تلقی می‌شود.
با این شرایط انتظار ایران از رئیس‌جمهور آمریکا برای وتو کردن این مصوبه یک خواسته بحق و بر اساس حقوق متقابل دو کشور ایران و آمریکاست. بدیهی است اگر آمریکا بخواهد برخلاف رویه سازمان ملل متحد دست به چنین کاری بزند و رفتاری خارج از عرف بین‌الملل نشان دهد، در میان افکار عمومی مردم ایران نیز جایگاه نامناسبی پیدا خواهد کرد و مردم به این رفتار آمریکا نمره منفی خواهند داد. از طرفی دیگر باید به این مساله توجه کرد که گره زدن این مسائل به مذاکرات حساسی که این روزها در وین برگزار می‌شود کار صحیحی نیست و نباید مذاکرات ایران با کشورهای غربی را به این مسائل گره زد. این کار شبیه همان اشتباهی است که چندی قبل در ایران انجام شد و بعضی افراد در داخل سعی کردند بیانیه پارلمان اروپایی را به مذاکرات هسته‌ای پیوند بزنند.
تفکیک مذاکرات هسته‌ای که خواسته عموم مردم ایران است با مسائل ریز و درشت دیگر به سود این مذاکرات است و باید فضا به شکلی باشد که به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته‌ای تحت تاثیر هیچ مساله دیگری قرار نگیرد.
* کارشناس سیاست خارجی
لذا این اقدام که به نظر اقدام کم‌سابقه‌ای در عرف دیپلماتیک بین‌الملل است از نظر مقامات ایرانی قابل قبول نیست. فردی که از سوی ایران به عنوان نماینده جدید کشور در سازمان ملل متحد معرفی شده است، فردی است که سابقه سال‌ها حضور در سفارتخانه‌های ایران در کشورهای مختلف اروپایی و بزرگ را داشته و کارنامه موفقی در این زمینه ازخود باقی گذاشته است و یکی از نزدیکان فکری سیاست خارجی دولت روحانی است و بر اساس مصلحت‌سنجی‌های دولت برای حضور در این مسئولیت معرفی شده است.
آن هم از سوی دولتی که به دنبال سیاست تنش‌زدایی با کشورهای غربی است. از سویی دیگر ایران و آمریکا در شرایطی به سر می‌برند که سیاستمداران و بازیگران اصلی در هر دو کشور به دنبال پیدا کردن راهی برای حل سه دهه مناقشه بین دو کشور هستند. در چنین شرایطی مطرح شدن این مسائل از سوی تندروهای کنگره آمریکا با هدف به هم زدن این فضای مثبت و از بین بردن فرصت‌های به دست آمده تلقی می‌شود.
با این شرایط انتظار ایران از رئیس‌جمهور آمریکا برای وتو کردن این مصوبه یک خواسته بحق و بر اساس حقوق متقابل دو کشور ایران و آمریکاست. بدیهی است اگر آمریکا بخواهد برخلاف رویه سازمان ملل متحد دست به چنین کاری بزند و رفتاری خارج از عرف بین‌الملل نشان دهد، در میان افکار عمومی مردم ایران نیز جایگاه نامناسبی پیدا خواهد کرد و مردم به این رفتار آمریکا نمره منفی خواهند داد. از طرفی دیگر باید به این مساله توجه کرد که گره زدن این مسائل به مذاکرات حساسی که این روزها در وین برگزار می‌شود کار صحیحی نیست و نباید مذاکرات ایران با کشورهای غربی را به این مسائل گره زد. این کار شبیه همان اشتباهی است که چندی قبل در ایران انجام شد و بعضی افراد در داخل سعی کردند بیانیه پارلمان اروپایی را به مذاکرات هسته‌ای پیوند بزنند.
تفکیک مذاکرات هسته‌ای که خواسته عموم مردم ایران است با مسائل ریز و درشت دیگر به سود این مذاکرات است و باید فضا به شکلی باشد که به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته‌ای تحت تاثیر هیچ مساله دیگری قرار نگیرد.
* کارشناس سیاست خارجی
