عصر ایران: صفحه اینستاگرام برج میلاد با انتشار خبری از «نشست شهردار تهران با پرسنل شهرداری» از خریداری زمین به ابعاد ۹۰ هکتار توسط شهرداری برای خانه دار کردن کارمندان شهرداری تهران خبر داد.

علیرضا زاکانی شهردار تهران در این نشست اعلام کرده، «برنامه ما خانه‌دار کردن همه پرسنل است و برای این منظور شهرک الگو روی زمین ۹۰ هکتاری احداث می‌کنیم».

بررسی‌های روزنامه «دنیای‌اقتصاد» درباره «این اقدام بزرگ ملکی شهرداری تهران» ۳ نکته را شناسایی می‌کند:

نکته اول؛ ظرفیت ساخت مسکن روی ۹۰ هکتار زمین چیزی در حدود ۶۰۰۰ واحد مسکونی (حداقل تیراژ ساخت) است.

آیا معادل همین تعداد واحد مسکونی، «پرسنل خانه‌ندار در شهرداری تهران» وجود دارد؟ اگر پاسخ منفی است، واحدها به چندخانه‌ای‌ها قرار است برسد؟

نکته دوم؛ چطور شهرداری تهران این قدرت (ملکی) را دارد که «فکر مسکن کارمندانش» باشد اما بی‌نهایت «شرکت و کسب‌وکارهای بخش خصوصی» در تهران و دیگر شهرها هستند که کارفرماها در آنها «هیچ امکانی برای تخصیص زمین و تامین مسکن پرسنل خانه‌اولی خود را ندارند».

این دوگانگی قدرت سازمان‌های دولتی و عمومی و ناتوانی بخش‌خصوصی در «استفاده از امکانات مختص تامین نیاز پرسنل» همان نکته‌ای است که مسعود پزشکیان در جریان رقابت‌های انتخاباتی تحت عنوان «هر دستگاه یک بیمارستان برای پرسنل دارد، و …» عنوان کرده بود و وعده «عدالت در بهره‌برداری از امکانات» را داد.

نکته سوم؛ آیا زمین ۹۰ هکتاری به صورت «مستقل از امتیاز املاک متعلق به شهر تهران» تهیه شده است یا از مسیر دیگری؟

این سوال در حالی مطرح می‌شود که «طبق مشاهدات و آمارهای بانک اطلاعات زمین»، تقریبا هیچ زمین بزرگ متعلق به مالکیت غیردولتی در تهران وجود ندارد.

اگر این زمین مالکیت عمومی یا دولتی داشته، لازم است شهرداری درباره «نحوه خرید آن» در سامانه شفافیت شهرداری اطلاعات مالی و ملکی را منتشر کند.