تکواندوی ایران با چهار ورزشکار راهی پاریس شد و با کسب چهار مدال به کار خود پایان داد. عملکرد بی‌نظیر تکواندوکاران کشورمان درحالی رقم خورد که مبینا نعمت زاده، مهران برخورداری و آرین سلیمی برای نخستین پا به بزرگترین آوردگاه ورزشی جهان گذاشته بودند و ناهید کیانی ۲۶ ساله نیز دومین تجربه المیپکی خود را پشت سر می‌گذاشت. این یعنی شکل گیری یک نسل بسیار درخشان برای تکواندوی ایران که در المپیک قبلی بدون کسب مدال به کار خود پایان داده بودند.

در این بین نمی‌توان از نقش پررنگ هادی ساعی که از دی ماه ۱۴۰۰ ریاست فدراسیون را عهده دار شده است، به راحتی عبور کنیم. مردی که از المپیک ۲۰۰۰ و با کسب مدال برنز نامش بر زبان ها افتاد و سپس در المپیک ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸ با کسب دو طلا، در تاریخ ورزش ایران جاودانه شد و همچنان پرافتخار ترین المپیکی تاریخ کشور است.

ساعی بعد از قهرمانی سلیمی در اوج تواضع و فروتنی اعلام کرد که آرزویش است که رکوردش توسط تکواندوکاران جوان شکسته شود. اتحاد و همدلی میان او و سرمربی تیم ملی و همچنین تکواندوکاران، بار دیگر ثابت کرد که هیچ چیز با اندازه همدلی در موفقیت یک تیم ورزشی تاثیر گذار نیست.

افتخار آفرینی تیم ملی تکواندو ایران می‌تواند الگوی بزرگی برای همه رشته های ورزشی و عل‌الخصوص باشگاه های فوتبال ایران باشد. باشگاه هایی که برخی اوقات مدیر و سرمربی حتی جواب سلام یکدیگر را هم به زور می‌دهند و بدنبال انداختن توپ در زمین همدیگر بعد از ناکامی های تیم خود هستند.