به نظر می‌رسد سیاستی که رضا درویش طی دو فصل اخیر برای جذب بازیکنان داخلی مدنظر در نظر گرفته، برای انتقال ستاره‌های خارجی جواب نداده و آنها به این ترتیب همچنان با گذشت دو ماه از انتقال مطلوب خود دور مانده‌اند.

یکی از انتقاداتی که هواداران پرسپولیس طی ماه‌های اخیر به این باشگاه داشته‌اند مربوط به سیاست آنها در خصوص انتقال بازیکنان مدنظر بوده است. باشگاه معمولا برای جذب بازیکنان مدنظر کمتر راضی به پرداخت مبلغ رضایتنامه شده است. اتفاقی که طی نقل و انتقالات پنجره‌های اخیر مانع از جذب ستاره‌های مدنظر شده است.

در این فصل نیز حتی این سیاست ناکامی آنها را در رقابت با سپاهان برای سه انتقال در پی داشته است؛ انتقال جواد آقایی‌پور، محبی و مهدی لیموچی به سپاهان در شرایطی اتفاق افتاده که این باشگاه هرچند نسبت به گذشته دست و دلبازتر عمل کرده و از گفتن جمله معروف "رضایت‌نامه‌ات را بگیر" کوتاه آمده اما در رقابت برای پرداختی رضایتنامه باشگاه‌های مدنظر برای انتقال بازیکنان کم آورده است.

این باشگاه حتی برای دریافت رضایتنامه فرشاد احمدزاده نیز در رقابت با استقلال نزدیک بود قافیه را به تیم رقیب سنتی ببازد و اگر اتفاقات خارجی نبود، شاید از جذب بازیکن اسبق خود نیز ناکام می‌ماندند.

برای پروسه مدافع چپ نیز به نظر می‌رسد این موضوع ناکامی بزرگی را برای آنها در فاصله تا شروع لیگ رقم بزند. آنها تا به امروز هدف خود را روی جذب گزینه‌های خارجی قرار داده بودند و بیشتر تمرکز آنها از ابتدا البته روی انتقال یحیی عطیه الله بود. بازیکنی که مبلغ رضایتنامه‌اش از پایه استارت خورد و چانه‌زنی‌های ادامه دار در نهایت آنها را از مذاکره با سوچی ناکام گذاشت.

باشگاه در دومین هدف خود نیز سیاست چانه زنی را به کار گرفت اما این موضوع اکنون باعث افزایش مبلغ رضایتنامه ناگی نیز شده است. در شرایطی که در ابتدا مبلغ رضایتنامه 500 هزار دلاری پیش روی پرسپولیس قرار گرفته بود، در ادامه این مبلغ اکنون به 760 هزار دلار افزایش یافته و باشگاه را برای انتقال این گزینه نیز مردد کرده است.

با این حال هواداران پرسپولیس با این علامت سوال بزرگ مواجه شده اند که چرا سیاست نقل و انتقال و تامین منابع باشگاه همخوانی ندارد و در آستانه شروع فصل جدید که رقبای داخلی با دست و دلبازی بزرگی ستاره‌های ریز و درشت لیگ را در اختیار گرفته‌اند، رقابت در لیگ نخبگان نیز غیرقابل تصور و نگران‌کننده دیگری را شکل داده، باشگاه چرا در این بخش با ناکامی بزرگی کار را دنبال می‌کند.

این در حالی بود که باشگاه به واسطه فروش و دریافت رضایتنامه عبدالکریم حسن، به بودجه 1 میلیون و 300هزار دلاری دست یافته و از طرفی دیگر اسپانسر و همچنین مالکین باشگاه نیز در صفحات خود بارها آمادگی‌شان را برای تامین بودجه لازم برای انتقال بزرگ را اعلام کرده بودند. 
در شرایطی که بودجه و سقف قرارداد باشگاه نزدیک به 500 میلیارد برآورد شده بود، طی روزهای اخیر بحث زیادی درباره تامین بودجه 150 میلیاردی به واسطه جذب اسپانسر روی پیراهن، پرداختی 100 میلیاردی دیگر اسپانسر و همچنین 300 میلیاردی اسپانسر و در نهایت 1 میلیون و 300هزار دلاری بابت انتقال عبدالکریم نصیب باشگاه شده است و مدیران تیم بارها با افتخار نسبت به تامین منابع از آن صحبت کرده بودند.

اما اینکه چرا در بخش هزینه برای شکل دادن تیمی قدرتمند و رفع نگرانی هواداران، سیاست خساست و طولانی شدن پروسه مذاکره را در پیش گرفته‌اند، علامت سوال بزرگی است که قطعا مدیران تیم و در راس آن رضا درویش بهتر از هر کس دیگری قطعا باید به آن پاسخ بدهد.