این سفر در حالی انجام می شود که پس از ترور شدن اسماعیل هنیه در تهران، از هفته گذشته تا کنون نگرانی‌ها از تشدید تنش در خاورمیانه و تسری جنگ به کل منطقه افزایش یافته است.
ایران در ماجرای ترور شدن رهبر سیاسی حماس، اسرائیل را مقصر دانسته و گفته است که عاملان و آمران آن را «تنبیه» خواهد کرد. حال‌ آنکه مقامات اسرائیلی به طور رسمی مسئولیت آن را بر عهده نگرفته‌اند.
شویگو – که تا ماه مه میلادی وزیر دفاع روسیه بود – در سفر خود با علی اکبر احمدیان، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران و سرلشکر محمد باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران دیدار خواهد کرد.
این سفر به دعوت همتای ایرانی شویگو انجام شده و هیات بلند پایه‌ای دبیر شورای امنیت روسیه را در سفر به ایران همراهی می‌کنند. رسانه ها این سفر را در راستای «تداوم همکاری‌های راهبردی بین جمهوری اسلامی ایران و روسیه» عنوان کردند.
روسیه از زمان آغاز جنگ با اوکراین روابط نزدیک‌تری با ایران پیش گرفته و گفته است که در حال آماده شدن برای امضای توافقنامه همکاری گسترده با جمهوری اسلامی است.
ایالات متحده نیز در ماه ژوئن اعلام کرد که به نظر می‌رسد روسیه همکاری دفاعی خود با ایران را تعمیق بخشیده و برای حمله به اوکراین، صدها پهپاد تهاجمی انتحاری دریافت کرده باشد، ادعایی که مسکو آن را رد می‌کند.
روز جمعه گذشته روسیه ترور رهبر حماس را محکوم کرد و بر «عواقب بسیار خطرناک چنین اقداماتی» تاکید کرد.
حال سفر یک مقام روسی به تهران در آستانه حمله به اسرائیل سوالات زیادی را در‌ اذهان عمومی ایجاد کرده است.
سوالاتی که شاید گوشه ای از جواب آن ها را بتوان در تحلیل سفر مقام اردنی به تهران جست و جو کرد.
سفر وزیر خارجه اردن به ایران در بحبوبه تنش کنونی واجد اهداف و دلالت‌های متعددی دانسته شده است و تحلیل این سفر بر مبنای تعریف اهدافی صورت می‌گیرد که چه بسا برخی جز دستور کاری آن نباشد. این گونه پیداست که به نوعی همه پذیرفته‌اند که ایران پاسخ خواهد داد؛ اما تحرکات، پیغام و پسغام‌های دیپلماتیک برای تاثیرگذاری بر چند و چون و کیفیت این پاسخ و محدود کردن آن متمرکز است.
در حد یک احتمال بعید نیست که صفدی حامل پیامی هم از آمریکا باشد، اما این دستور کار اصلی سفر او نیست و تبادل پیام میان آمریکا و ایران از کانال‌های مهم‌تری دنبال می‌شود.
در مورد چنین سفرهایی ابتدا باید دانست که انجام آن به دعوت میزبان بوده یا درخواست خود مهمان؛ هر دو واجد معانی مختلفی است. در مورد سفر صفدی بنا به گفته خود او طرف ایرانی دعوت کرده است. به نظر می‌رسد که در دو تماس تلفنی میان باقری و صفدی طی دو روز گذشته مسائلی مطرح شده است که طرف ایرانی برای بحث و گتفگوی نزدیک پیرامون آن‌ها پیشنهاد سفر را مطرح کرده است.
به نظر، هدف اصلی سفر همانی است که خود صفدی بیان کرده است و بقیه اهداف فرع بر آن است. او گفته است هدف از سفر به تهران حل اختلافات بین دو کشور به صورت صریح و شفاف است. اما پرسش این است که کدام اختلافات؟
بعید است که منظور اصلی اختلافات دیرینه میان دو کشور باشد که غالبا تابعی از اختلافات عربی ایرانی است. بازه زمانی کنونی که زمان مناسبی برای حل و فصل این اختلافات قدیمی نیست؛ هر چند معمولا به آن‌ها نیز پرداخته می‌شود. حالا پرسش این است که این چه اختلافاتی است که پادشاهی اردن را بر آن داشته است تا در بحبوحه این تنش او را در اجابت دعوت ایران، مامور این سفر غیر منتظره کند و پیامی را نیز همراه او برای رئیس جمهور ایران ارسال کند تا «این اختلافات صریح و شفاف حل شود».
به نظر می‌رسد که این اختلافات غالبا در پیوند با همین تنش و پاسخ احتمالی ایران به اسرائیل و مسائل اختلافی است که در جریان حمله قبلی ایران در آوریل گذشته مطرح شد و کار به احضار سفیر ایران در امان کشیده شد.
البته یکی دیگر از مسائل احتمالا اتهاماتی است که احیانا درباره ارسال سلاح به کرانه باختری مطرح می‌شود.
در این میان می توان این گونه تصور کرد که سفر یک مقام روسی به ایران در این مقطع زمانی می تواند برای هماهنگی در خصوص همین تنش های منطقه ای باشد.