از زمان ورود اولین زرافه به منطقه حفاظت شده در سال ۲۰۱۱، شکار غیرقانونی متوقف شده است و روابط جامعه بهبود یافته و باعث ایجاد شغل و ثبات منطقه‌ای شده است.

در دره ریفت کنیا، سرویس حیات وحش کنیا (KWS) در حال انجام یک عملیات ظریف برای انتقال زرافه‌های روتشیلد در خطر انقراض به یک منطقه حفاظتی جدید است.

این عملیات، که در مزرعه‌ای در سرگویت آغاز می‌شود، شامل آرام کردن، طناب زدن و بستن چشمان زرافه‌ها برای اطمینان از حمل و نقل ایمن آن‌ها به حفاظتگاه روکو در شهرستان بارینگو، تقریباً ۱۴۰ کیلومتر (۹۰ مایل) دورتر است. زرافه‌ها حدود ده روز در سرگویت نگهداری می‌شوند تا قبل از جابجایی نهایی با هم سازگار شوند.

جابه‌جایی زرافه‌های روتشیلد، نشان‌دهنده چیزی بیش از یک تلاش حفاظتی است. این یک اقدام استراتژیک با هدف رسیدگی به تنش‌های اجتماعی تاریخی در شهرستان بارینگو است، منطقه‌ای که با راهزنان و درگیری‌های قومی، به‌ویژه بین جوامع رقیب پوکوت و ایلچاموس دستخوش تغییراتی شده است. این ابتکار در اواسط دهه ۲۰۰۰ آغاز شد، زمانی که بزرگان محلی، به دنبال حل و فصل درگیری‌ها و ترویج صلح، ایده اسکان مجدد زرافه‌ها را در حفاظتگاه روکو مطرح کردند.

منطق پشت این پروژه دو چیز است: معرفی مجدد گونه‌های در حال انقراض به منطقه‌ای که قبلا ناپدید شده بود و ایجاد صلح بین جوامع متخاصم. هدف این پروژه با جذب گردشگری و ایجاد فرصت‌های شغلی، ایجاد انگیزه‌های اقتصادی است که می‌تواند درگیری‌ها را کاهش دهد. ورود زرافه‌ها به عنوان نمادی از آشتی و اتحاد جامعه دیده می‌شود.

تأثیر مثبت زرافه‌ها بر جوامع محلی مشهود است. در حالی که زرافه‌ها به سمت حفاظتگاه روکو می‌رفتند، جوامع پوکوت و ایلچاموس ورود آن‌ها را با آهنگ و رقص جشن گرفتند و فصل جدیدی از همکاری و احترام متقابل را رقم زدند.

به طور کلی، ابتکار جابجایی زرافه در کنیا، ترکیبی موفق از حفاظت از حیات وحش و توسعه جامعه را نشان می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه پروژه‌های زیست‌محیطی می‌توانند اهداف اجتماعی گسترده‌تری را تامین کنند. کار مداوم برای حفظ صلح و افزایش منافع اقتصادی همچنان ادامه دارد، زیرا زرافه‌ها نماد امید و حس تجدید هماهنگی در دره ریفت هستند.