پیش از هرچیزی، نقل قول ذیل را بخوانید:

اینجا استقلال است، استقلال بازیکن بزرگ می خواهد، آدم بزرگ می خواهد. باشگاه را نباید کوچک کنیم. شما هوادارید، ما هم مثل شما، هوادار این باشگاه خون دل می خورد. هوادار برای این باشگاه گریه می کند، سکته می کند، جانش را می دهد. بازیکن بزرگ می خواهد این تیم. من می گویم بازیکن بزرگ، می روند در تلویزیون می نشینند و می گویند لیستش کهکشانی است. برای استقلال این را می گویند چرا برای پرسپولیس کسی این حرف را نمی زند؟ چرا پرسپولیس بازیکن تیم ملی قطر را می گیرد؟

چهارشنبه 11 بهمن سال 1402 بود که جواد نکونام در حاشیه تمرین استقلال این صحبت ها را کرد. حال با گذشت 6 ماه از بهمن 1402، بار دیگر این صحبت های جواد نکونام در فضای مجازی بازنشر می شود و هواداران استقلال از سرمربی خود می پرسند؟

آن بازیکنان بزرگ کجا هستند؟
چرا از 7 بازیکن جذب شده تنها یک نفر رامین رضاییان ملی پوش است؟
اگر سرمربی به وضعیت نقل و انتقالات و بازیکنان باشگاه در فصل گذشته معترض بوده، چرا برای لیگ بیست و چهارم تقریبا قرارداد همه آن بازیکنان تمدید شده؟
آیا مهدی تیکدری مثال بازیکن بزرگی است که سرمربی دنبالش بود؟ چرا استقلال باید سراغ بازیکنی مانند تیکدری برود تا پای هوادار وسط بیاید و اعتراض هواداران این خرید را منتفی کند!
با این خریدها و تمدیدها، نکونام در لیگ بیست و چهارم پس از عاجز بودن از حمله مقابل تیم های انتهای جدولی تقصیر را به گردن چه کسی می اندازد؟
اگر به جای فرشید سمیعی، علی خطیر با آلمدین زیلیکیچ عکس گرفته بود، نکونام 27 مصاحبه علیه این خرید نمی کرد؟

تمام جملات بالا، سوالاتی است که هواداران استقلال در فضای مجازی از جواد نکونام پرسیده اند.

علامت سوال بزرگ دیگری نیز ذهن آبی ها را به خود مشغول کرده است. دلیل این همه تغییر رفتار و مواضع جواد نکونام چیست؟ او که فصل گذشته به کوچکترین اتفاق داخل باشگاه هم معترض می شد، چرا حالا سکوت کرده و واکنشی به نقل و انتقالات عجیب باشگاه ندارد؟

بی شک همین دوگانگی باعث شده تا سرمربی استقلال جایگاه و محبوبیتی که ابتدای فصل گذشته نزد هواداران داشت را از دست بدهد. بسیاری از استقلالی ها معتقدند اگر نکونام فصل گذشته برای باشگاه حاشیه درست نمی کرد، استقلال این روزها چنین اوضاع نابسمانی نداشت و شاید حتی لیگ بیست و سوم را با قهرمانی به پایان می رساند!