مسعود پزشکیان در مجلس اظهارنظر عجیب و قابل تاملی داشته است: "علی‌رغم تبلیغاتی که می‌کردند تا مردم پای صندوق‌های رای نروند، مردم آمدند و مشت محکمی بر دهان این آدم‌هایی که از خارج و داخل نشسته بودند و تبلیغ می‌کردند، زدند."

ادبیات پزشکیان در بیانات مذکور چه تفاوتی با گفتار تندروهای انقلابی دارد؟!
چنین اظهاراتی، به جای ایجاد فضایی برای بحث و گفت‌وگو، تنها باعث تقویت شکاف‌های اجتماعی و افزایش تنش‌ها می‌شود.

بهتر است پزشکیان به جای استفاده از ادبیات تقابلی و خشونت‌آمیز(مشت محکم بر دهان)، به گفت‌وگو و بحث‌های سازنده روی آورد. با احترام به آرا و پذیرش نظرات مختلف، نه نفی نگرش‌های متفاوت!

رئیس‌جمهور، هر چقدر هم که حداقلی باشد، نباید از مشت‌های محکم بر دهان مردم سخن بگوید. اگر بناست مشت‌ در کار باشد که نباید باشد، می‌بایست بر دهان منفعت‌طلبان بکوبد، نه مردم!

اگر می‌گفتیم جلیلیسم خطرناک است، به دلیل چنین نگرش‌هایی بود. اگر پزشکیان نیز این‌چنین باور دارد و در پوشش اصلاح‌طلبی سخن می‌گوید، که خطرناک‌تر است.

ملت ایران به دنبال صلح، ثبات، توسعه و بهبود شرایط زندگی خود هستند. استفاده از زبانِ تقابل و تفرقه‌افکن، تنها به بی‌اعتمادی و گسست همان هواداران حداقلی‌تان منجر می‌شود. 

جامعه‌ای که در آن هر گروه و فردی بتواند آزادانه نظرات خود را بیان کند و بدون ترس از تهمت و خشونت به گفت‌وگو بپردازد، به سوی آزادی و توسعه پایدار حرکت خواهد کرد.
پزشکیان باید بسترساز این فضا باشد نه محدودکننده و سرکوب‌کننده آن!